Συγκομιδή από ατόφιο χρυσάφι! Χρονιά-θησαυρός! Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις. Κι αν χρειαστεί να πάρεις και κάποια ανάσα απαριθμώντας όσα απίστευτα πέτυχαν το ένα μετά το άλλο οι «αετοί του Βορρά», θα δυσκολευτείς γιατί ενδιάμεσα θα πρέπει να υπολογίζεις και την αξία τους.
Πρωταθλητές και κυπελλούχοι εντός της ελληνικής επικράτειας με συντριβή ιστορικών ρεκόρ ακόμη και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προβάλλουν σήμερα σαν ομάδα-φαινόμενο που κατάφερε αυτές τις τόσο σημαντικές διακρίσεις. Είναι βέβαιο ότι αυτή τη στιγμή ότι ο ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση σε διεθνές επίπεδο. Ο προχθεσινός τελικός ήρθε και επιβεβαίωσε με τον πλέον εμφατικό τρόπο του λόγου το αληθές για τα όσα εισαγωγικά καταθέσαμε και τα οποία αφορούν τις αλλεπάλληλες ονειρικές πτήσεις και κατακτήσεις του Λουτσέσκου και των παικτών του.
Συγκομιδή από ατόφιο χρυσάφι στην κυριολεξία, με τον αντίστοιχο «θησαυρό» συναισθημάτων υπερηφάνειας των απανταχού της γης φίλων της λαοφιλέστατης ομάδας να αποτελούν μια τεράστια δεξαμενή αισιοδοξίας, η χρονιά – σταθμός είναι αφενός μια αδιαμφισβήτητη επιβεβαίωση της απόλυτης κυριαρχίας των νταμπλούχων και αφετέρου ένα ιδανικό εφαλτήριο για το άλμα που θα τους εκτοξεύσει ακόμη πιο ψηλά. Αυτή τη στιγμή ο ΠΑΟΚ ξεκαθαρίζοντας τους λογαριασμούς του με την εγχώρια μαφία την οποία ποδοπάτησε και με τους αλαζόνες Αθηναιοπειραιώτες διώκτες και θλιβερούς ανταγωνιστές του, τους οποίους σημειωτέον τους βλέπει σαν «σπιρτόκουτα» από εκεί ψηλά που βρίσκεται, έχει την ευκαιρία, την άριστη ψυχολογία αλλά και την επεφρασμένη πρόθεση του μεγαλομετόχου να μπει στα πολύ βαθιά και να φτάσει στα πολύ ψηλά. Το είπε και το υποσχέθηκε άλλωστε στο μανιφέστο του ο ηγέτης των ασπρόμαυρων στην πρώτη επίσημη εμφάνισή του και στον περίφημο λόγο του στο Παλατάκι: «Σκοπός μας είναι να γίνουμε ομάδα ευρωπαϊκών προδιαγραφών.
Ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να περάσει την πόρτα των μεγάλων ευρωπαϊκών κλαμπ». Και να λοιπόν που ήρθε η ώρα και μάλιστα με τις ιδανικότερες συνθήκες και προοπτικές. Το Champions League είναι μπροστά στον Ιβάν και την ομάδα του και το τι σημαίνει αυτό πιστεύουμε ότι δε χρειάζεται να αναλυθεί. Το πρώτο απ’ όλα είναι από εδώ και πέρα η οικογένεια του ΠΑΟΚ, ιδιαίτερα ο μεγαλομέτοχος και οι επιτελείς του, να γυρίσουν την πλάτη με αποστροφή σε ό,τι αφησαν πίσω τους με την ξέφρενη πορεία τους προς την κορυφή. Ο,τι δηλαδή απέμεινε από το τσαλακωμένο, ταπεινωμένο και εξαθλιωμένο σύστημα μετά από τα συντριπτικά πλήγματα που δέχθηκε. Και να προχωρήσουν συντονισμένα στην ενίσχυση της ομάδας, βάσει των απαιτήσεων και των υποχρεώσεων που τους περιμένουν εν όψει Champions League. Μεταγραφές μελετημένες, σοβαρές, ποιοτικές και έτοιμες να βοηθήσουν στο μεγάλο άλμα. Αυτό είναι το επόμενο βήμα και η κυρίαρχη προτεραιότητα.
Όσο για το κλάμα που έπεσε μετά το… «κεκλεισμένων των θυρών» νέο δράμα της Ενωσης και την άκρα του τάφου σιωπή των προπαγανδιστών του λεκανοπεδίου, μην πολυνοιάζεστε. Μια ζωή αλαζόνες και υπικριτές, έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν τις ταπεινώσεις και τους διασυρμούς τους με την ξεχωριστή αυτή αφέλεια των ηλιθίων που το φτύσιμο το εκλαμβάνουν σαν βροχή. Η συμμορία προφανώς θα ανασυνταχθεί, μετά το ποδοπάτημα που υπέστη από τους νταμπλούχους και τον Ιβάν. Ωστόσο ο εφιάλτης της νεάς εποχής με τον ΠΑΟΚ να τα παίρνει όλα και να μην αφήνει τίποτα, δε θα τους αφήσει να κάνουν ήσυχο ύπνο, θα είναι ένας διαρκής εφιάλτης γι’ αυτούς.
ΥΓ1: Ιβάν, Λουτσέσκου, Βιεϊρίνια: Οι τρεις πυλώνες που πάνω τους θεμελιώθηκε το φετινό ΠΑΟΚτσήδικο θαύμα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ήταν μεγάλη η βοήθεια των παικτών που τίμησαν τη φανέλα του Δικέφαλου.
ΥΓ2: Επιμένουμε στην αναθεώρηση της περίπτωσης παραμονής ή όχι του Κάνιας.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (13/5)
