Ποιος θα το έλεγε ότι η Εθνική Ελλάδας θα είχε κάνει το 4Χ4 και θα είχε βάλει από κάτω την Αγγλία στον όμιλό της στο Nations League. Η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς απέδειξε κάτι που είχε αρχίσει να διαφαίνεται από την εποχή του Φαν Σχιπ και κυρίως του Γκουστάβο Πογιέτ: ζούμε χρόνια πολύ προικισμένων Ελλήνων παικτών.
Αν θυμηθεί κανείς την ενδεκάδα της Εθνικής μας στο άτυχο παιχνίδι με την Γεωργία που είχε κρίνει την (μη) πρόκριση στα τελικά του EURO του περασμένου καλοκαιριού θα διαπιστώσει ότι όλοι εκείνοι οι παίκτες παραμένουν ακόμη πάικτες κορμού για την ομάδα μας, με την διαφορά ότι ο Γιοβάνοβιτς έχει προωθήσει κάποιους ακόμη σε πρώτο ρόλο (κυρίως τον Κουλιεράκη και τον Τζόλη) και έχει δώσει πιο ενεργό ρόλο σε κάποιους άλλους, όπως ο Σιώπης. Ακόμη, για άλλους λόγους, μεταξύ των οποίων και ο τραγικός θάνατος του Μπάλντοκ, ο Ρότα βρέθηκε στην πρώτη γραμμή και το ίδιο συνέβη και με τους Γιαννούλη και Παυλίδη, με τα προβλήματα που είχαν Τσιμίκας και Ιωαννίδης.
Τα ατού της ομάδας είναι αυτά που βλέπαμε και από την προηγούμενη προκριματική διοργάνωση: παίκτες ταχυδυναμικοί, όπως τους απαιτεί το μοντέρνο ποδόσφαιρο, ανταγωνιστικοί απέναντι σε κάθε αντίπαλο. Και, πλέον, και «φαρμακεροί» στον τρόπο με τον οποίο επιτίθενται και εδώ είναι που μπαίνει η παρουσία Κουλιεράκη και Τζόλη γιατί ο πρώτος «φτιάχνει» παιχνίδι από πίσω και ο δεύτερος είναι τρομερός στο τρανζίσιον παιχνίδι, μακράν ο διεθνής με την μεγαλύτερη εξέλιξη. Το πέρασμά του από την Φορτούνα και η συνέχεια στην Μπριζ τον έχουν βοηθήσει απίστευτα, κυρίως, όμως η δική του διάθεση να εξελιχθεί.
Αυτοί οι παίκτες, μαζί με τις «σταθερές» που έχει αποκτήσει η Εθνική με την παρουσία Βλαχοδήμου, Μαυροπάνου, Μπακασέτα, Μασούρα και τα άλλα παιδιά έχει φτιάξει ένα τρομερό μείγμα που παρουσιάζει το σύνολο που αρέσει πολύ στο ελληνικό κοινό και απόδειξη είναι και το χθεσινό sold out που είναι βέβαιο ότι θα έχει και συνέχεια.
Ο Γιοβάνοβιτς γνωρίζει άριστα το υλικό
Σε αυτό το σύνολο, καθοριστικό ρόλο παίζει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, λόγω της γνώσης του υλικού του. Η σταθερή επαφή του με το ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και χρόνια και, κυρίως, το τελευταίο πέρασμά του από τον πάγκο του Παναθηναϊκού που του έδινε την δυνατότητα να γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια για τους Έλληνες παίκτες πρώτης γραμμής, τον έχει κάνει άριστο γνώστη του υλικού. Ο Σέρβος προπονητής γνωρίζει τι και πότε να πάρει από κάθε παίκτη. Το παράδειγμα του Πέλκα που στα δύο τελευταία παιχνίδια μπαίνει στα μισά του δευτέρου μέρους και αναστατώνει τις αντίπαλες άμυνες είναι το πλέον πειστικό.
Προφανώς, αυτή η Εθνική έχει πολλά περισσότερα να δώσει και όταν επιστρέψουν σε φόρμα και παίκτες όπως ο Ιωαννίδης το οπλοστάσιο θα είναι ακόμη μεγαλύτερο.
Η επόμενη ώθηση θα είναι από τα πιο νέα, σούπερ ταλαντούχα, μέλη
Το πραγματικά αξιοσημείωτο με αυτή την Εθνική είναι ότι ακόμη δεν έχει εντάξει στο αγωνιστικό πλάνο της σε πολύ ενεργό ρόλο παίκτες με ξεχωριστό ταλέντο, όπως ο Κωνσταντέλιας και εδώ δεν μπαίνει καμία μομφή για τις επιλογές του Γιοβάνοβιτς. Ο Ντέλιας ακόμη, για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, είναι ο πάικτης που έρχεται από τον πάγκο για να αλλάξει την ροή ενός αγώνα και δεν έχει πάρει ως τώρα φανέλα βασικού. Θα πρέπει να πατήσει λίγο παραπάνω γκάζι από την πλευρά του για να συμβεί αυτό, αλλά όταν θα γίνει είναι βέβαιο ότι η Εθνική μπορεί να πάει και σε ανώτερο επίπεδο επιθετικά.
Υπάρχει, όμως, και κάτι ακόμη: κατά την ταπεινή άποψή μου, η Εθνική χρειάζεται κάτι ακόμη στον χώρο του κέντρου, χωρίς να μειώνω την προσφορά των παιδιών που αγωνίζονται ως τώρα. Το τρομερό ξεπέταγμα του Μουζακίτη στα τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού μπορεί να δίνει την προοπτική σε αυτό.
Είναι, ίσως, λίγο πρόωρο να υπογραμμίζω την προοπτική ένα τόσο νεαρό παιδί να πάρει ενεργό ρόλο στην Εθνική, μου δίνει, όμως, το δικαίωμα να το κάνω η έως τώρα παρουσία του στα ματς του Ολυμπιακού. Φαίνεται ότι είναι πάστα παίκτη που μας είχε λείψει ως τώρα...
