Με μια «κακή παράσταση» έκλεισε η έτσι κι αλλιώς χαμένη χρονιά για τον ΠΑΟΚ. Μια παράσταση ανάγλυφη αποτύπωση πολλών προηγουμένων με τις πολλές αδυναμίες να στέλνουν το μήνυμά τους προς κάθε υπεύθυνο.
Δυστυχώς, αυτός ο «ΠΑΟΚ του Φερέιρα» δεν έπεισε πως έχει τις δυνατότητες και τις προοπτικές για το επόμενο πολύ σημαντικό βήμα του. Ο προβληματισμός για τον Πορτογάλο και για κάποιους από τους παίκτες του επανήλθε μετά από μία μικρή παρένθεση. Ο Άμπελ δείχνει χαμένος στην μετάφραση των προσωπικών του αντιποδοσφαιρικών επινοήσεων, οι οποίες στο σύνολό τους προκαλούν πολλές αμφισβητήσεις και μεγάλους προβληματισμούς για την παραμονή του.
Δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική το χθεσινό παιχνίδι. Οι γηπεδούχοι… κατάφεραν να μην κερδίσουν και οι φιλοξενούμενοι αντιστοίχως να μη χάσουν. Κατά την προσωπική μου άποψη η απόδοση του Σόουζα ήταν ό,τι σημαντικότερο από το χθεσινό νερόβραστο και ανάλατο τοπικό ντέρμπι. Όλα τα υπόλοιπα κούρασαν.
Στο περιθώριο της αναμέτρησης ωστόσο, προβάλουν επιτακτικά, πιεστικά και «μεγαλόπρεπα» τα τελευταία γεγονότα που πλήγωσαν τον κόσμο του ΠΑΟΚ και το γόητρο του συλλόγου. Προκαλούν και προβάλλουν ερωτηματικά που ζητούν απαντήσεις και τα οποία επικεντρώνονται στον τρόπο αντίδρασης ενός δικαιολογημένα εξοργισμένου ηγέτη που διαπιστώνει με θλίψη και τρόμο πως κάποιοι από τους συνεργάτες του στους οποίους εμπιστεύτηκε φιλοδοξίες, όνειρα και κοστοβόρες επενδύσεις, κάπου έχασαν τον προσανατολισμό τους. Με συνέπεια να υποστεί συντριπτικά πλήγματα, τόσο σε επικοινωνιακό όσο και σε ουσιαστικό επίπεδο, ένα κλαμπ της ισχύος και της δυναμικότητας των περσινών νταμπλούχων.
Οι γνωρίζοντες καλά τον Ιβάν και ο στενός κύκλος των έμπιστων φίλων του, αυτές τις μέρες δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να διαβεβαιώνουν σε όσους τους ερωτούν πως θα αντιδράσει ο ηγέτης του ΠΑΟΚ στα όσα απαράδεκτα συμβαίνουν, ότι είναι εξοργισμένος, συγχρόνως όμως και αποφασισμένος να ξεριζώσει με τα ίδια του τα χέρια τα «αγριόχορτα που φύτρωσαν στην αυλή του» (σ.σ.: στην Τούμπα). Έχει πειστεί ότι υπάρχουν ευθύνες και ένοχοι για τα όσα βιώνει ο ίδιος και ο κόσμος του ΠΑΟΚ. Την εικόνα δηλαδή μιας αποσάθρωσης που κανείς δεν την περίμενε. Ο ΠΑΟΚ των πανευρωπαϊκών προδιαγραφών να έχει καταντήσει περίγελος γραφικών τύπων που ανεμπόδιστα τον προσβάλλουν και τον συκοφαντούν. Ελεύθεροι και ασύδοτοι, χωρίς τον παραμικρό φόβο οι ινστρούκτορες της ερυθρόλευκης συμμορίας να καθυβρίζουν ακόμη και τον ίδιο τον Ιβάν. Πασιφανέστατο και τραγικό το επικοινωνιακό πάρτι που στήνεται χωρίς την παραμικρή αντίσταση από τους σκευωρούς και συνωμοσιολόγους.
Καμία αντίδραση στη γραμμή της απαξίωσης από τη Nova και την ΕΡΤ. Μυστηριώδης σιωπή για το ποιος άνοιξε την πόρτα στον Κούγια, αλλά και για την παθητική και ηττοπαθή στάση ολόκληρου του ΠΑΟΚ απέναντί του. Ερωτηματικά ακόμη και για κερκόπορτες και ύποπτα τρυπήματα. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ περιμένει και αγωνιά για το πώς θα αντιδράσει ο Ιβάν σε όσα πλέον έχουν τεθεί σε γνώση του, όχι από την γνωστή μόνιμη παρεΐστικη πηγή, αλλά και από τρίτους δικούς του έμπιστους ανθρώπους.
Θεωρείται αδιανόητο ένας οργανισμός με 110 υπαλλήλους να παρουσιάζει την εικόνα που υπάρχει, ειδικά και μετά την τελευταία εγκληματική αβλεψία. Τις ευθύνες της οποίας μερικοί θέλησαν να τις φορτώσουν στον γιατρό του αγώνα παίρνοντας μία συντριπτική απάντηση από τον αρχιτέκτονα συγγραφέα και μέλος της επιτροπής των 90 χρόνων του ΠΑΟΚ Μιλτιάδη Πολυβίου.
Ο τελευταίος καταθέτει: «εν τέλει ας ευχηθούμε η παραίτηση την οποία υπέβαλλε με αξιοπρέπεια ο κ. Παπασούλης να γίνει αφορμή να ξανασκεφτούν οι υπεύθυνοι της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, ποια θα πρέπει να είναι η λογική μιας ορθολογικής κατανομής αρμοδιοτήτων και ευθυνών στην δομή της οργάνωσης της, γιατί νομίζω πως αν η στενοκέφαλη οργανωτική αντίληψη που φανερώνει ο καταλογισμός από την ΠΑΕ της ευθύνης για την συγκεκριμένη γκάφα σε λάθος κατεύθυνση χαρακτηρίζει και τους άλλους τομείς της συγκρότησής της, η αποτελεσματικότητα της λειτουργίας της δε θα είναι ανάλογη των χρημάτων που επενδύονται σ’ αυτήν». (χτυπάμε το σαμάρι και όχι τον γάιδαρο).
Όσο για τον κόσμο του ΠΑΟΚ δικαιολογημένα περιμένει με ιδιαίτερη αγωνία, τις αντιδράσεις και τις αποφάσεις του Ιβάν. Του οποίου - επαναλαμβάνουμε – την πρόθεση να «αλλάξει τα πάντα», την επιβεβαιώνουν οι άνθρωποι του πολύ στενού του περιβάλλοντος.
