Σοβαρός και πειθαρχημένος σε ολόκληρη τη διάρκεια του αγώνα, ο ΠΑΟΚ «πέρασε» άνετα από την χθεσινή ευρωπαϊκή του «δοκιμασία», όντας κυρίαρχος και σαφέστατα ανώτερος από την αντίπαλο του. Αξιοσημείωτη η διαπίστωση, ότι δεν παρουσίασε κάποιες από τις γνωστές αδυναμίες του, όπως επί παραδείγματι τα παιδαριώδη λάθη που συνήθως και μοιραίως συνοδεύοντουσαν από «δώρα», τα οποία οδηγούσαν σε τραγικές βαθμολογικές απώλειες.
Η εικόνα και η απόδοση των πρωταθλητών κρίνεται σταθερή και σοβαρή, όπως προαναφέραμε. Υπήρχαν αρκετά ενθαρρυντικά μηνύματα, τα οποία είχαν συγγενική σχέση με την διαπίστωση μιας εξαιρετικά παραγωγικής επιθετικής δράσης και μιας εξίσου σημαντικής ομοιογένειας και ομοψυχίας. Από τη χθεσινή πρώτη ευρωπαϊκή νίκη δεν έλειπε και το «μήνυμα»… της υπόσχεσης που έδωσαν ο κόουτς και οι παίκτες για την επανεκκίνηση.
Ο αντίπαλος δεν ήταν επιπέδου των πρωταθλητών, κάτι που οι τελευταίοι φρόντισαν από πολύ νωρίς να το επιβεβαιώσουν. Δεν μιλάμε βέβαια για το γκολ του Ντεσπόντοφ που ήρθε πριν συμπληρωθεί καν το πρώτο λεπτό, αλλά συνολικά και καθ ολοκληρίαν, χωρίς την παραμικρή παρένθεση και διακοπή. «Ρολάρισε» ικανοποιητικά το σχήμα και πήρε τα ηνία, τα οποία κράτησε και δεν άφησε μέχρι τέλους. Τα περί τακτικής περιττεύουν στο συγκεκριμένο αγώνα, αφού στη διάρκεια του, η μία ομάδα από την άλλη είχε μια διαφορά εξόφθαλμη. Ο Λουτσέσκου επέλεξε ένα «ορθόδοξο» σχήμα σύμφωνα με ότι προσφερόταν από το ρόστερ, λόγω απουσιών. Αρκετά τα προβλήματα και για διάφορους λόγους. Και λέμε για διάφορους, γιατί υπήρξαν και άλλα πλην των τραυματιών. Όσοι επελέγησαν τα πήγαν καλά. Άλλος πολύ, άλλος λιγότερο.
Επί του προκειμένου λοιπόν, μπορούμε να καταλήξουμε στο ουσιώδες και στο ζητούμενο. Που δεν είναι άλλο από μία αξιοπρεπέστατη εμφάνιση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Σε ένα επίπεδο που οι αποδόσεις της ομάδας μέχρι τώρα, ήταν απογοητευτικές. Είναι αλήθεια πως το χθεσινό «τρίποντο» έρχεται κάπως καθυστερημένα και οι ελπίδες για να διορθώσει πολλά στο συγκεκριμένο θεσμό, δεν είναι όσες θα έπρεπε και όσες απαιτούνται, για να το γυρίσουν ο Λουτσέσκου και οι παίκτες του. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι στα υπόλοιπα τρία παιχνίδια δεν θα πρέπει να καταβληθεί η αντίστοιχη προσπάθεια. Υπάρχουν μαθηματικά ελπίδες και αντίστοιχες από κάποιες καραμπόλες. Η προσπάθεια λοιπόν προς αυτή την κατεύθυνση επιβάλλεται ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Σε ατομικό επίπεδο η απόδοση των περισσότερων παικτών που χρησιμοποιήθηκαν, θεωρείται καλή. Αν κάποιος «ξεχώρισε» αυτός ήταν ο χαρισματικός Ντεσπόντοφ, μόνιμος παγκίτης (λόγω ακατανόητης εμμονής), του οποίου η συνολική και από τις αρχές της περιόδου διαχείριση από τον κόουτς, κρίνεται παράλογη και ανορθόδοξη ποδοσφαιρικά. Δεν ξέρουμε αν και κατά πόσο ο συμπαθέστατος Ραζβάν, κάποια στιγμή θα πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του για τη συγκεκριμένη περίπτωση και αναγνωρίζοντας το λάθος του, να αφήσει ελεύθερο τον πληθωρικό και χαρισματικό Βούλγαρο, να προσφέρει επωφελεία του συνόλου τις μεγάλες υπηρεσίες του. Σήμερα παρά την απόλυτα λαθεμένη διαχείριση του, παραμένει ο πιο επιδραστικός παίκτης της ομάδας μέχρι τώρα (4 γκολ και 7 ασίστ). Σταθερός ο Κοτάρσκι, σε καλό επίπεδο η απόδοση του Ότο, όπως επίσης και του Μπάμπα με τον Κεντζόορα. Άτυχος ο Μιχαηλίδης με το νέο τραυματισμό του. Κουρασμένος φανερά ο Μαντί Καμαρά από την μεγάλη περιπέτεια και τα μακρινά ταξίδια με την εθνική του, ενώ ο Οζντόεφ φάνηκε συνεπής προς τα ανασταλτικά του καθήκοντα. Με την αριστουργηματική ασίστ για το πρώτο γκολ και με το πάθος του να ξεχειλίζει (ήταν μέσα σε όλες τις φάσεις), ο Ζίβκοβιτς αδικήθηκε από τις περιστάσεις και δεν ολοκλήρωσε τις ομολογουμένως εξαιρετικές προσπάθειες του. Επιτέλους το γκολ για τον μαχητικό Τσάλοφ. Ο Κωνσταντέλιας δίνει απαντήσεις σε μηδενιστές και στραβοστόμηδες και σε κανιβαλλίζοντες της ενημέρωσης.
