Αρθρογραφεί ο Θάνος Μπούζας
Όποια ομάδα κι αν είσαι, ακόμη και μια από τις καλύτερες της Ευρώπης, δεν είναι δυνατόν να κερδίζεις συνέχεια. Αν και δεν κάνουμε συνήθως τέτοιες αναφορές, η Λίβερπουλ έχασε χθες από μια πολύ κατώτερη ομάδα. Κατά συνέπεια όσο κι αν εμείς θέλαμε δυο νίκες Τετάρτη και Κυριακή, αυτό δεν εξαρτάται ούτε καν από τον Λουτσέσκου και τους παίκτες. Χθες ο Δικέφαλος είχε ένα μέτριο πρώτο ημίχρονο, ένα καλό δεύτερο, με αρκετές τελικές… αλλά το ποδόσφαιρο δεν είναι μαθηματικά. Το αντίθετο ακριβώς.
Μπορεί να παίζεις σα σίφουνας για 90 λεπτά και να χάνεις. Δε λέμε ότι συνέβη κάτι τέτοιο. Απλώς είναι πολλές οι φορές που όσο κι αν θέλεις, όσο κι αν προσπαθείς δεν δύνασαι να κατακτήσεις το αποτέλεσμα που επιθυμείς. Όσο αφορά το παιχνίδι και τους ποδοσφαιριστές ήταν σχεδόν αυτονόητο ότι θα γινόταν αλλαγές σε σχέση με το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Σας καταθέτουμε τους βασικούς, κατά τη γνώμη μας, λόγους. Πρώτος και κυριότερος έχει να κάνει με την ανάγκη να ξεκουραστούν παίκτες και να μη ριψοκινδυνέψουν τραυματισμούς από υπερπροσπάθεια. Για παράδειγμα θα αναφέρουμε τον αναντικατάστατο φέτος Μπάμπα που στο τέλος του χθεσινού ματς, σχεδόν κατέρρευσε, από την επίπονη προσπάθεια. Είναι ένας παίκτης που συνεχώς αγωνίζεται από τη γραμμή της δικής του περιοχής μέχρι τη γραμμή της περιοχής του αντιπάλου.
Από μπακ μετατρέπεται σε επιθετικό. Δεν είναι ούτε στόπερ, ούτε χαφ στον ΠΑΟΚ, που σαφέστατα έχουν διαφορετικά καθήκοντα. Από την αντίθετη πλευρά , μια άποψη υποστηρίζει ότι και ο Μεϊτέ ίσως έπρεπε να αγωνιστεί για 30-40 λεπτά, κάτι που δε συνέβη. Συμπερασματικά ο ΠΑΟΚ δεν είναι για μας ακόμη έτοιμος και με αυτό το υλικό, να διαχειρίζεται δύο διοργανώσεις που έχουν αρκετές απαιτήσεις. Ιδίως όταν βρισκόμαστε στους πρώτους μήνες, ακόμη το υλικό δεν έχει φτάσει στην καλύτερη απόδοσή του και η τελική επιλογή από τον προπονητή δεν είναι εφικτή. Εδώ είναι απαραίτητο να αναφέρουμε το παράδειγμα του Τάισον.
Χθες ήταν ο πιο ποιοτικός ποδοσφαιριστής όπου η ηλικία του φαινόταν μόνο στην απύθμενη ποδοσφαιρική του γνώση. Πολλές φορές θύμιζε παίκτη ηλεκτρονικού παιχνιδιού. Κι όμως είναι 36. Ένας με 5-6 χρόνια λιγότερα δεν έχει ούτε την ίδια αγωνιστική ανταπόκριση ούτε το καθαρό και πανέξυπνο ποδοσφαιρικό μυαλό για σχεδόν 100 λεπτά ποδοσφαιρικού παιχνιδιού. Επίσης δε δυνάμεθα και δεν είναι επιστημονικά εφικτό, να γνωρίζουμε πόσο θα συνεχίσει και θα αντέξει ο Τάισον σε αυτούς τους ρυθμούς εκπέμποντας ανάλογη ποιότητα. Αυτό είναι μια αέναη σκέψη που απασχολεί εμάς και σαφέστατα τον προπονητή αλλά το πρωτεύον ζήτημα είναι κάτι διαφορετικό.
Ο Λουτσέσκου επιβάλλεται να βρει το γρηγορότερο δυνατό, ποιοι μπορούν, πότε μπορούν και σε ποιες θέσεις αποδίδουν καλύτερα. Οι αγώνες είναι συνεχόμενοι- πλην της επερχόμενης διακοπής- και αν θέλεις να «χτυπήσεις» πρωτάθλημα και να προχωρήσεις στην Ευρώπη είναι αυτονόητο άμεσα ως προπονητής αλλά επίσης και η διοίκηση, ενόψει Ιανουαρίου, να πάρετε τις κατάλληλες και πιο δημιουργικές αποφάσεις.
