Λίγες προκλήσεις, όπως αυτή που έχουν σήμερα στον αγώνα κόντρα στην ΑΕΚ, έχουν βρει μπροστά τους οι παίκτες του σημερινού ρόστερ του Άρη.
Η πρόκληση είναι αυτονόητη: Έχουν την ευκαιρία να οδηγήσουν τον Άρη στον τελικό του Κυπέλλου και να μπουν στην εξίσωση για την κατάκτησή του. Τίτλος που αποτελεί φετίχ για τους «κίτρινους», οι οποίοι σήκωσαν την κούπα πριν από 50 χρόνια. Γι’ αυτό και η πρόκληση είναι τεράστια και δύσκολα να αφήσει αδιάφορους, ακόμη κι εκείνους τους παίκτες που έχουν μέσα τους απλώς ίχνη ποδοσφαιρικού εγωισμού.
Ο Άρης απέδειξε στο ΟΑΚΑ ότι μπορεί να κοιτάξει στα μάτια την αντίπαλο του κι αν αποφύγει τα μεγάλα λάθη να πάρει την πρόκριση. Άλλωστε σε αγώνες όπως ο σημερινός, συνήθως, κερδίζει η ομάδα η οποία είναι καλύτερα πνευματικά προετοιμασμένη, κάνει τα λιγότερα λάθη, αλλά κυρίως έχει αγωνιστικό πάθος. Το τελευταίο είναι που έχει μεγαλύτερη αξία και επιδρά καταλυτικά στο τελικό αποτέλεσμα. Αυτό που έδειξε δηλαδή ο Άρης στον αγώνα του ΟΑΚΑ και είναι υποχρεωμένος να το φανερώσει και στα 90 λεπτά του σημερινού αγώνα.
«Και οι απουσίες;» θα αναρωτηθεί κάποιος. Είναι πραγματικότητα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Άρης θα πρέπει να τα βάψει μαύρα. Μπορεί η παρουσία του Βέλεθ να έδινε μεγαλύτερη σιγουριά για την αμυντική λειτουργία της ομάδας και η απουσία του να υποχρεώνει τον Ένινγκ να αλλάξει πρόσωπα και θέσεις στην ενδεκάδα, αλλά αυτό δεν είναι καταστροφή. Κι ως μέτρο σύγκρισης αποτελεί η αγωνιστική συμπεριφορά του Άρη στον αγώνα με την ΑΕΚ. Εκεί που υποχρεώθηκε λόγω των τραυματισμών, μετά το 60’ να αγωνίζεται με ομάδα… «Φρανκεστάιν».
Άρα, είτε ο Ρόζ αγωνισθεί στόπερ, ο Σάσα δεξιός αμυντικός και ο Τόνσο δίπλα στον Ματίγια, είτε ο Μπα καλύψει το κενό του Βέλεθ, είτε οποιαδήποτε άλλη… έμπνευση έχει ο Γερμανός προπονητής, εκείνο που έχει αξία είναι ο Άρης να διακριθεί για το αγωνιστικό του πάθος και την πνευματική του ετοιμότητα. Όλα τ’ άλλα είναι δεύτερα.
FOCUS
Aνεξαρτήτως από τα αποτελέσματα στους σημερινούς αγώνες του Κυπέλλου, ένα είναι το σίγουρο: Οτι καμία ομάδα δεν θα δικαιούται να βγάλει κιχ, για τα σφυρίγματα των διαιτητών γιατί είναι ελίτ κατηγορίας. Αν ζήσουμε το αντίθετο θα επιβεβαιωθεί ότι η… αρρώστια των παραγόντων είναι αθεράπευτη.