«Διεργασίες» κολομβιανού επιπέδου στην ανυπόληπτη Σούπερ Λίγκα, άπλωσαν ένα δύσοσμο τραχανά, με το «δούναι – λαβείν» στην κορυφή μιας ατζέντας να προκαλεί βάναυσα την κοινή γνώμη.
Δεν θα αναφερθώ σε πρόσωπα, ούτε καν στο γεγονός της αλλαγής της ηγεσίας. Θα μείνω στις διεργασίες και τις συμπεριφορές συγκεκριμένων εκπροσώπων των ομάδων της μεγάλης κατηγορίας, οι οποίοι ξεπέρασαν τα όποια όρια αντοχής θα μπορούσαν να γίνουν ανεκτά, από μια κοινωνία παγιδευμένη και ανήσυχη, με όσα τραγικά σήμερα συμβαίνουν γύρω της.
Στο μικρό χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μέχρι την ψηφοφορία για την ανάδειξη του νέου προέδρου, παρακολουθήσαμε από τα σχετικά ρεπορτάζ (και πιο συγκεκριμένα από τον πάντοτε ενημερωμένο Κυριάκο Θωμαΐδη) ένα σίριαλ με μερικά επεισόδια, τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν σενάριο για μια κολομβιανή τηλεοπτική ή κινηματογραφική παραγωγή.
Η αναξιοπρέπεια ποδοπατημένη, οι... νομότυποι αλλα έμμεσοι εκβιασμοί στη σέντρα, οι παράπλευρες παρασκηνιακές δράσεις στη σειρά, ποικίλοι διεμβολισμοί οικονομικοί και κάποιοι θλιβεροί «λογοτιμήτες», έδωσαν την ευκαιρία στην κοινή γνώμη και ιδιαίτερα στους ποδοσφαιρόφιλους να αποδεχθούν πλέον σε απόλυτο βαθμό, ότι στο χώρο θα συνεχίσει να επικρατεί ότι επικρατούσε για δεκαετίες ολόκληρες.
Επαναλαμβάνω για να μην παρεξηγηθώ, δεν αναφέρομαι σε πρόσωπα ούτε στην αλλαγή ηγεσίας, σε ένα όργανο που διαχρονικά (το επαναλαμβάνω) είναι ανυπόληπτο. Άλλωστε για να είμαστε ειλικρινείς και δίκαιοι, κατά κάποιο τρόπο βέβαια πρέπει να παραδεχθούμε ότι δεν είχαμε και καμιά αλλαγή! Αυτός που έκανε και θα κάνει κουμάντο και στο μέλλον, απλά συνεχίζει.
Πάμε όμως στα «γύρω – γύρω» και σε όσα απείρως αποκαλυπτικά συνέβησαν πριν και κατά τη διάρκεια της «άλωσης» της SL. Ας μου επιτρέψετε τον χαρακτηρισμό για την οικονομία της κουβέντας που κάνουμε μαζί και για να έχουμε τον χρόνο να μετρήσουμε κάποιες αποκαλυπτικές «συμπτώσεις», που θέλεις δεν θέλεις σε υποχρεώνουν να μπεις στον πειρασμό για μεγάλες σκέψεις και πολλές υποψίες.
Μία εξ αυτών των συμπτώσεων παρουσιάζει όλους όσους συμπορεύτηκαν στην αλλαγή ηγεσίας, να απολαμβάνουν μια συγκεκριμένη πλουσιοπάροχη διαφήμιση. Το πράγμα έμοιαζε με σύμπτωση, αλλά εκείνοι που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα και στη συνέχεια με τις εξελίξεις και τις ανατροπές που υπήρξαν, κατέληξαν σε έναν συνδυασμό έμμεσης ενίσχυσης, με την ηθική υποχρέωση μιας αντιπαροχής.
Αυτό το τελευταίο επιβεβαιώνεται και από τη στάση που άλλαξαν κάποιοι «λογοτιμήτες». Έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι υπήρξε και μια πολιτική πίεση, ώστε να αλλάξουν μερικοί δύσκολοι που ήταν απέναντι. Για τη συγκεκριμένη περίπτωση κρατάμε μια επιφύλαξη, η οποία ασφαλώς και δεν αφορά το ότι όντως έγινε αυτή η πίεση, αλλά το αν και πότε θα αντιδράσει η αντιπολίτευση, η οποία δείχνει δυστυχώς τώρα τελευταία να υπολογίζει πολύ το ανάστημα του πανίσχυρου μιντιάρχη και δεν τον ακουμπά.
Τα όσα τραγελαφικά και άθλια συνέβησαν στο περιθώριο της προχθεσινής ψηφοφορίας, κάποιους από εμάς τους παλιούς δεν μας ξάφνιασαν. Τα έχουμε ζήσει πολλές φορές και στο παρελθόν. Η εικόνα ενός βόθρου που από την πίεση τινάζει στον αέρα το καπάκι του, μας είναι γνωστή. Εκείνο όμως που χθες ήταν θλιβερό και μας προκάλεσε δέος, ήταν ότι κάποιοι που ηγούνται μεγάλων ποδοσφαιρικών συλλόγων, θεώρησαν λεπτομέρεια το να τσαλαπατήσουν τον λόγο τιμής που έδωσαν.
ΥΓ: Τα μάθατε τα νέα; Ήρθαν τελείως συμπτωματικά μαζί με την εκλογή του νέου προέδρου της Σούπερ Λίγκα. Η απόπειρα δολοφονίας του Τζήλου υποβαθμίστηκε σαν αδίκημα και έτσι μετά τα όσα απίστευτα συνέβησαν προδικαστικά, δεν θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε τους επίδοξους δολοφόνους, οι οποίοι αρχικά ήταν τέσσερις, μετά έγιναν δύο και ο ένας εξ αυτών έχει «διαφύγει» από τη χώρα. Αθάνατη ελληνική δικαιοσύνη!
