Δεν είναι κακή η αμυντική επίδοση του ΠΑΟΚ ως τώρα στο Πρωτάθλημα. Σε σύνολο πέντε αγωνιστικών, ο Δικέφαλος διαθέτει την τρίτη καλύτερη άμυνα, έχοντας δεχθεί 36 τελικές από τους αντιπάλους τους, την ώρα που ο Ολυμπιακός έχει μόλις 31 και η ΑΕΚ 32, ενώ ο Παναθηναϊκός έχει απειληθεί 42 φορές και ο Αρης 47.
Δεν είναι, βέβαια, αντιπροσωπευτικό το δείγμα των πέντε αγώνων για να βγουν συγκριτικά συμπεράσματα για τις άμυνες των μεγάλων ελληνικών ομάδων, τόσο γιατί είναι μικρό αριθμητικά, όσο και επειδή κάθε ομάδα έχει δώσει διαφορετικής δυσκολίας αγώνες.
Υπάρχει, όμως, ένα άλλο στοιχείο που που αφορά στην ανασταλτική λειτουργία του ΠΑΟΚ που αξίζει να μελετηθεί. Η ομάδα του Λουτσέσκου δέχθηκε 7 τελικές από τον Αστέρα Τρίπολης την πρώτη αγωνιστική, 5ρ από την Κηφισιά την δεύτερη, 6 από τον ΟΦΗ την τρίτη (στην μοναδική ήττα του ως τώρα) και 8 από τον Αρη.
Για πρώτη φορά έφτασε σε διψήφιο αριθμό τελικών αντιπάλου στο παιχνίδι με τον ΠΑΣ Γιάννινα στους Ζωσιμάδες, καθώς οι γηπεδούχοι έφτασαν στις 10 (όσες είχε και ο ΠΑΟΚ). Εν μέρει μπορεί να δικαιολογηθεί αυτό γιατί ο ΠΑΟΚ είχε από την μέση και πίσω παίκτες που δεν είχαν αγωνιστεί ξανά μαζί τους, όμως, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί το τεχνικό τιμ της ομάδας να προσπεράσει αυτό το νούμερο των 10 τελικών του αντιπάλου. Ειδικά από αέρος, ο Δικέφαλος δέχθηκε πολλές τελικές και άπαντες οφείλουν να βρουν τι δεν πήγε καλά, που υπάρχουν αδυναμίες που πρέπει να διορθωθούν για να μην βρεθεί ξανά ο ΠΑΟΚ σε τέτοια πίεση. Από την στιγμή που ο Λουτσέσκου έχει επιλέξει η ομάδα να προχωρήσει με ροτέσιον για να ανταπεξέλθει στις διοργανώσεις που θα πάρει φέτος μέρος, πρέπει να βρεθεί συνταγή ανασταλτικής σταθερότητας.
