Σε μια σημαντική ιατρική ανακάλυψη προχώρησε μια επιστημονική ομάδα, αναπτύσσοντας ένα χάπι που θα μπορούσε να αποτελέσει το κλειδί για την ανακούφιση από το βαρύ ροχαλητό. Πρόκειται για σύμπτωμα που συνδέεται στενά με την αποφρακτική άπνοια ύπνου, μια κατάσταση που επηρεάζει περίπου 1,5 εκατομμύριο ενήλικες μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Πρόσφατες δοκιμές έδειξαν ελπιδοφόρα αποτελέσματα, με το χάπι να μειώνει δραματικά τα συμπτώματα, όπως η διαταραγμένη αναπνοή και ο διακοπτόμενος ύπνος, σχεδόν κατά το ήμισυ μεταξύ των συμμετεχόντων.
Το καινοτόμο φάρμακο, που αποτελεί ενδεχομένως την πρώτη φαρμακολογική θεραπεία που απευθύνεται ειδικά σε όσους αντιμετωπίζουν έντονο πρόβλημα με το ροχαλητό, φαίνεται να λειτουργεί ενισχύοντας τους μύες των αεραγωγών. Αυτός ο μηχανισμός εμποδίζει τους ιστούς να καταρρεύσουν και να εμποδίσουν τη ροή του αέρα, αντιμετωπίζοντας με αυτό τον τρόπο την πρωταρχική αιτία της αποφρακτικής άπνοιας ύπνου. Κατά τη διάρκεια του ύπνου, η χαλάρωση των μυών του λαιμού οδηγεί συνήθως σε στένωση ή απόφραξη των αεραγωγών, διαταράσσοντας τη φυσιολογική αναπνοή και προκαλώντας επαναλαμβανόμενα επεισόδια αφύπνισης, λόγω στέρησης οξυγόνου. Αυτά τα επεισόδια, που συχνά διαρκούν 10 δευτερόλεπτα ή περισσότερο, έχουν ως αποτέλεσμα το δυνατό ροχαλητό, τις διαταραχές στην αναπνοή και σημαντική ημερήσια κόπωση, ενώ οι πάσχοντες συνήθως δεν έχουν επίγνωση του πόσο ταλαιπωρούνται κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Επί του παρόντος, η συνήθης θεραπεία είναι η συνεχής θετική πίεση των αεραγωγών (CPAP), η οποία περιλαμβάνει τη χρήση μιας μάσκας συνδεδεμένης με μια αντλία που κατευθύνει αέρα στους αεραγωγούς για να τους κρατήσει ανοιχτούς. Παρά την αποτελεσματικότητά της, η δυσκίνητη φύση της CPAP οδηγεί σε υψηλό ποσοστό εγκατάλειψης, με έως και το 70% των ασθενών να διακόπτουν τη χρήση λόγω δυσφορίας, όπως αναφέρεται στο BMC Pulmonary Medicine.
Το νέο χάπι, γνωστό ως AD109, συνδυάζει δύο υπάρχοντα φάρμακα: μια παραλλαγή της οξυβουτυνίνης, την aroxybutynin που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της υπερδραστήριας ουροδόχου κύστης και την ατομοξετίνη, που συνταγογραφείται για τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας. Και τα δύο φάρμακα συμβάλλουν στην ενεργοποίηση των μυών. Προηγούμενες μελέτες σε ζώα υποδεικνύουν ότι ενισχύουν έναν μυ ζωτικής σημασίας για να παραμείνουν οι ανώτεροι αεραγωγοί ανοικτοί.
Σε μια πρόσφατη δοκιμή στις ΗΠΑ, που περιλάμβανε 211 συμμετέχοντες, τα άτομα έλαβαν AD109 ή εικονικό φάρμακο για 4 εβδομάδες, ενώ ακολούθησε μια συνολική αξιολόγηση με τη μελέτη ύπνου (πολυσωμνογραφία). Αυτή η διαγνωστική διαδικασία περιλαμβάνει την τοποθέτηση αισθητήρων για την παρακολούθηση των εγκεφαλικών κυμάτων, των επιπέδων οξυγόνου, του καρδιακού ρυθμού και των μοτίβων αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου. Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine, αποκάλυψαν ότι το 44% των ατόμων που έλαβαν θεραπεία με AD109 είδαν τα συμπτώματά τους να μειώνονται στο μισό, ενώ πολλοί από αυτούς βίωσαν μείωση των διαταραχών ύπνου, από μια βαθμολόγηση 45 κατά μέσο όρο ανά ώρα, σε λιγότερες από 10 μονάδες. Επιπλέον, το χάπι μείωσε την ημερήσια κόπωση και παρουσίασε μόνο μικρές παρενέργειες, με συνηθέστερη την ξηροστομία.
Επόμενος στόχος των ερευνητών είναι μια μεγαλύτερης κλίμακας δοκιμή, με τη συμμετοχή 1.500 ασθενών. Ο καθηγητής Δρ Jaydip Ray, ειδικός στην άπνοια ύπνου από το Πανεπιστήμιο του Sheffield, σχολίασε τις δυνατότητες αυτής της θεραπείας: «Ένα δισκίο θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στη διαχείριση της πάθησης, αλλά πρέπει να δούμε αποτελέσματα από μεγαλύτερες δοκιμές».
Πηγή:ygeiamou.gr
