Όσο χοντρό και να είναι το δάκτυλο του… Ο Πρωταθλητής δεν μπορεί, να κρυφθεί πίσω από αυτό. Η αγωνιστική του ανισορροπία είναι γεγονός. Δεν χωρά κουβέντα περί τούτου. Κουβέντα χωρά περί της αποκατάστασης της αγωνιστικής του ισορροπίας.
Και μάλιστα, χωρά πολλή κουβέντα… Υπεύθυνος κι υπόλογος αλλά και με δοκιμασμένη ικανότητα λύτη σε τέτοια προβλήματα είναι ο Ραζβάν Λουτσέσκου. Αυτός και μόνον αυτός. Αυτός ξέρει. Αυτός ξέρει. Αυτός μπορεί. Επί του παρόντος πάντως, ουδείς εκτός αποδυτηρίων δύναται, να τον βοηθήσει.
Για τον παρόντα μήνα τουλάχιστον, αλλά και για τον μέλλοντα βοήθεια εκτός αποδυτηρίων – επιμένουμε - δεν υφίσταται για τον Ρουμάνο προπονητή. Τούτο όχι επειδή δε θέλουν. Φυσικά και θέλουν. Κοινό είναι το όφελος, εάν τον βοηθήσουν. Δεν μπορούν.
Επί του παρόντος, έτσι;
Εξηγούμαστε, για να μην παρεξηγούμαστε! Εντός αποδυτηρίων είναι οι παίκτες τους οποίους εφέτος, ο Ραζβάν Λουτσέσκου κουβαλά στην πλάτη του. Ονόματα δε λέμε. Υπολήψεις δεν αγγίζουμε αλλά… Λίγη τσίπα, κύριοι! Μπήκε μπροστά για εσάς ουκ ολίγες φορές. Έβαλε το κεφάλι του στον ντορβά. Μοίρασε ευκαιρίες τις οποίες κλωτσήσατε.
Σας εμπιστεύθηκε και τον εκθέσατε.
Τι να πούμε όμως, εμείς;
Όταν εσείς, μήτε για πάρτη σας δεν παίζετε. Για τον προπονητή σας θα παίξετε; Δε λέμε, πως δε θέλετε. Πως δεν μπορείτε, δε λέμε.
Όσοι μπορείτε επειδή μάλλον, δεν μπορείτε όλοι! Δεν παίζετε για πάρτη σας. Δεν καίγεστε, να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων. Να αναδειχθείτε στο ύψος των δυνατοτήτων σας. Πως και γιατί; Ο Θεός κι η ψυχή σας…
Είτε έτσι, είτε αλλιώς φυσικά, ο προπονητής είναι υπεύθυνος κι υπόλογος για μία ομάδα. Κανόνας. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου δεν αποτελεί την εξαίρεση. Ήτοι, δεν είναι άμοιρος ευθυνών για την αγωνιστική ισορροπία του Πρωταθλητή.
Δίνει όμως, τα μέγιστα στους παίκτες του. Παίρνει τα ελάχιστα. Πρόβλημα του, θα πείτε. Δίκιο θα έχετε. Διαφωνείτε όμως, πως είναι και πρόβλημα των παικτών; Όσων δεν ανταποκρίνονται στις δυνατότητες τους;
Όσων μένουν μακράν της αξίας τους; Όσων δεν προσφέρουν τα αναμενόμενα; Όσων τέλος πάντων, δεν έχουν ίχνος τσίπας; Και δεν στηρίζουν – δια έργων κι ουχί δια λόγων - τον προπονητή τους όπως τους στηρίζει αυτός! Δεν τους λείπει κάτι.
Στα αποδυτήρια είναι εξαιρετικά. Στο γήπεδο δεν είναι. Για να επιμείνουμε εμείς.
Φυσικά και θέλουν, να τον στηρίξουν αλλά… Δεν τον στηρίζουν. Δεν μπορούν; Να μπορέσουν προς κοινό όφελος. Τι να το κάνουμε πως ο μεν στάζει μέλι για τους δε και τούμπαλιν; Το αποτέλεσμα μετρά. Πως να το κάνουμε δηλαδή;
Το ένα χέρι (του προπονητή) ένιψε το άλλο (των παικτών) και τα δυο… Το πρόσωπο του ΠΑΟΚ. Το νίψιμο αυτό τον κατέστησε Πρωταθλητή. Με άλλα λόγια; Γνωστή και δοκιμασμένη η συνταγή…
