Αγαπητή
Metrosport
Το είπε πολύ
καλά ο Γιώργος ο Δώνης στην κυριακάτικη
αθλητική εκπομπή του OPEN: «Το αμυντικό
πρόβλημα του ΠΑΟΚ δεν σχετίζεται με την
τακτική. Οφείλεται στα συγκεκριμένα
χαρακτηριστικά που έχουν οι συγκεκριμένοι
παίκτες του ρόστερ. Οταν λείπουν κάποια
χαρακτηριστικά που εξασφαλίζουν καλή
αμυντική λειτουργία, όσο και να δουλέψει
ο προπονητής δεν μπορεί να πετύχει
βελτίωση».
Ετσι ακριβώς
είναι. Στις αντεπιθέσεις δεν θα κινδυνεύεις
αν οι παίκτες σου έχουν γρήγορες
επιστροφές. Για να έχουν γρήγορες
επιστροφές, πρέπει να είναι ταχείς. Για
να μην δέχεσαι γκολ από προσωπικές
γκάφες, πρέπει οι παίκτες του να μην
«πουλάνε» την μπάλα. Για να μην την
«πουλάνε», πρέπει να είναι δεξιοτέχνες.
Ξέρετε πολλούς παίκτες του ΠΑΟΚ που να
είναι και ταχείς και δεξιοτέχνες;
Ας πάρουμε
τους αμυντικούς, οι οποίοι πρέπει να
είναι κατά βάση... αμυντικοί και, παράλληλα,
να μπορούν να βοηθούν και στην ανάπτυξη.
Οι πλάγιοι μπακ κάτι κάνουν δημιουργικά,
αλλά... δεν είναι μπακ. Ούτε ο Τέιλορ,
ούτε ο Ροντρίγκο, ούτε ο Σίντκλει. Ο
Λύρατζης τώρα άρχισε να παίζει, ο
Βιειρίνια, όπως ακριβώς είχαμε προβλέψει,
ταλαιπωρείται συνεχώς από τραυματισμούς
(και όχι μόνο φέτος, αλλά από πέρσι), ενώ
ο Μιχαηλίδης έπαψε προ πολλού να παίζει
αριστερός μπακ. Είναι προφανές το
έλλειμμα.
Από τους
κεντρικούς αμυντικούς, έλειπε μέχρι
τώρα ο πιο έμπιστος, με βάση την περσινή
εικόνα, ο Ινγκασον. Ο Βαρέλα και ο Κρέσπο
έχουν πλέον τα χρονάκια τους, με ό,τι
αυτό συνεπάγεται. Ο Μιχαηλίδης
μπαινοβγαίνει στην ενδεκάδα και σίγουρα
χρειάζεται να αποκτήσει περισσότερη
εμπειρία, ενώ το ταβάνι του Μιχάι φαίνεται
να είναι χαμηλό για τους στόχους του
ΠΑΟΚ. Είναι και εδώ προφανές το έλλειμμα.
Οπως και στους τερματοφύλακες. Οι δύο
νεαροί του ρόστερ, Ταλιχμανίδης και
Μπαλωμένος, δεν πρόκειται να παίξουν,
ο Ζίβκοβιτς έχει απογοητεύσει ακόμη
και τον Λουτσέσκου, τον τελευταίο που
τον πίστευε, ενώ ο Πασχαλάκης έχει τις
καλές μέρες του, έχει όμως και τις κακές
και σίγουρα δεν είναι ο Πασχαλάκης που
πρόσφερε πολλούς προσωπικούς βαθμούς.
Επειδή, όμως,
στην αμυντική λειτουργία μιας ομάδας
δεν συμβάλλουν μόνο οι αμυντικοί, πάμε
και στα υπόλοιπα ελλείμματα. Ελ Καντουρί
και Μπίσεσβαρ μηδέν αμυντική συνεισφορά.
Ο Μουργκ ελάχιστη, παρά τα πολλά τρεξίματά
του. Μόνο για ειδικές καταστάσεις ο
Εσίτι, γιατί είναι επιρρεπής ανά πάσα
στιγμή στο λάθος. Ο Τσιγγάρας μόλις
άρχισε να παίζει. Μένουν ο Κούρτιτς, ο
Σβαμπ και ο Αουγκούστο. Και οι τρεις
προσφέρουν, αλλά κανείς δεν είναι πλήρης
σε ποιοτικά χαρακτηριστικά και, το
κυριότερο, κανείς δεν είναι ταχύς, οπότε
στις μεταβάσεις υπάρχει πρόβλημα.
Ο Κούρτιτς
έχει εύκολο το γκολ από τα «στημένα», ο
Σβαμπ μοιράζει καλές πάσες, ο Αουγκούστο
τρέχει περισσότερο. Και οι τρεις μαζί
συνθέτουν έναν ολοκληρωμένο χαφ, αλλά
ο καθένας μόνος έχει τα θέματά του.
Σφιντέρσκι και Ακπομ σκυλιάζουν
κυνηγώντας τους αντίπαλους, αλλά είναι
πολύ λιγότερο κρίσιμη η δική τους
συνεισφορά στον αμυντικό τομέα. Ο
Ζίβκοβιτς είναι ο μοναδικός παίκτης
στον οποίο, θέλεις-δεν θέλεις, βγάζεις
το καπέλο, γιατί, ακόμη και στην κακή
μέρα του ως επιθετικός, τρέχει σε όλο
το ματς σαν δαίμονας και προσφέρει πάρα
πολλά στην ανασταλτική λειτουργία.
ΥΓ. Τα
συμπεράσματα είναι προφανή. Ναι, δεν
μπορεί να καλύψει τις αμυντικές αδυναμίες
ο Λουτσέσκου. Το μεγάλο λάθος το έκανε
το καλοκαίρι όταν δεν κατάλαβε ποια
ακριβώς υλικά είχε στη διάθεσή του και
ότι αυτά τα συγκεκριμένα υλικά δεν ήταν
κατάλληλα για όλες τις δουλειές...
Στέλιος Α.
Γρηγοριάδης
