Το Κύπελλο Γερμανίας ή DFB Pokal όπως συγκεκριμένα λέγεται δε φημίζεται για το απρόοπτο και τις εκπλήξεις όπως για παράδειγμα το αντίστοιχο της Αγγλίας ή και της Γαλλίας.
Χαρακτηριστικό της κυριαρχίας της Μπάγερν-και της απουσίας εκπλήξεων συγχρόνως- και σε αυτόν τον θεσμό είναι ότι οι Βαυαροί είναι πολυνίκεις με 20 κατακτήσεις και ο 2ος στη σχετική λίστα απέχει παρασάγγας, με τη Βέρντερ να έχει μόλις έξι.
Λίγες είναι επίσης οι ομάδες που αγωνίστηκαν στη Β' Εθνική και κατάφεραν να κάνουν την υπέρβαση κατακτώντας το Κύπελλο και ακόμη πιο λίγες αυτές που από την Γ' Εθνική βρέθηκαν να ζήσουν -μόνο- την εμπειρία και το όνειρο ενός τελικού.
Η Αρμίνια Μπίλεφελντ είναι μία από αυτές τις «Σταχτοπούχτες» που σε μία ονειρική νύχτα κατάφερε να γράψει ιστορία αποσπώντας διθυράμβους και άπειρο σεβασμό.
Για πρώτη φορά στην ιστορία της η μικρή και άσημη Αρμίνια (με επτά μόλις συμμετοχές στην Bundesliga) κατάφερε το αδιανόητο και απίθανο.
Να προκριθεί στον μεγάλο τελικό αποκλείοντας την περσινή νταμπλούχο Μπάγερ Λεβερκούζεν και μάλιστα ανατρέποντας το εις βάρος της 0-1 με το οποίο έχανε σε 2-1.
Το στοιχείο που δίνει μυθικές διαστάσεις στο έπος της Αρμίνια είναι ότι κατάφερε πριν την Μπάγερ να στείλει... σπίτι τους τέσσερις ομάδες της Bundesliga!
Κέρδισε με 2-0 την ΟυνιόνΒερολίνου στους «32», με 3-1 την Φράιμπουργκ στους «16», με 2-1 την Βέρντερ Βρέμης στα προημιτελικά και με το ίδιο σκορ τη Λεβερκούζεν στα ημιτελικά.
Το Metrosport.gr κάνει μία... βουτιά στο παρελθόν και θυμάται τις τρεις μόλις ομάδες της Γ' Εθνικής που βρέθηκαν στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου ως φιναλίστ του Κυπέλλου και ένα απίστευτο στατιστικό.
Ολες τους αγωνίστηκαν σε τελικό με διαφορά τεσσάρων χρόνων η μία με την άλλη...
Οι ερασιτέχνες της Χέρτα έκαναν την αρχή
Στις 12 Ιουνίου του 1993 η ποδοσφαιρόφιλη Γερμανία παραμιλούσε με αυτό που έβλεπε στον τελικό Κυπέλλου.
Από την μία η ισχυρή Μπάγερ Λεβερκούζεν του σπουδαίου Ουλφ Κίρστεν και των Αντρέας Τομ, Μάρκους Χάπε και Πάβελ Χάπαλ και από την άλλη οι ερασιτέχνες της Χέρτα Βερολίνου.
Για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού μία ομάδα από τη Γ' Εθνική κατάφερνε να περάσει στον τελικό του DFB Pokal και αυτό από μόνο του είχε τη δική του σημασία και αξία.
Μπροστά σε 76.000 φιλάθλους οι ερασιτέχνες και άσημοι παίκτες της Χέρτα πάλεψαν λυσσασμένα για το όνειρο αλλά ένα γκολ του Κίρστεν στο 77ο λεπτό έδωσε το τρόπαιο στις «ασπιρίνες».
Πήρε σκυτάλη η Κότμπους
Τέσσερα χρόνια αργότερα το σκηνικό επαναλήφθηκε και ακόμη μία ομάδα Γ' Εθνικής μετά από εντυπωσιακή πορεία στους προηγούμενους γύρους βρέθηκε στον τελικό.
Η Ενεργκί Κότμπους, άλλοτε εκπρόσωπος της Ανατολικής Γερμανίας αφού ξεπέρασε τα εμπόδια ομάδων όπως η Βόλφσμπουργκ, Ντούισμπουργκ και Καρλσρούης στον τελικό συνάντησε τη μεγάλη Στουτγάρδη που είχε προπονητή τον Γιοακίμ Λεβ και σούπερ σταρ τους Έλμπερ, Μπαλάκοφ, Σόλντο, Μπόμπιτς και Μπέρτχολντ.
Η προσπάθεια έγινε, η μάχη ήταν άνιση και η Στουτγάρδη με δύο γκολ του βραζιλιάνου φορ Τζιοβάνι Ελμπερ κατέβαλε την αντίσταση της «Σταχτοπούτας».
Έκλεισε την τριάδα η Ουνιόν Βερολίνου
Η σατανική σύμπτωση της παρουσίας ομάδων Γ' Εθνικής σε τελικό Κυπέλλου κάθε τέσσερα χρόνια συνεχίστηκε με την Ουνιόν Βερολίνου το 2001.
Ακόμη μία ομάδα από την πρωτεύουσα-μετά τους Ερασιτέχνες της Χέρτα-πέτυχε αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο όταν κληρώθηκε να αντιμετωπίσει στις προηγούμενες φάσεις την Ντόρτμουντ και τη Στουτγάρδη.
Αμφότερες «ήπιαν» το πικρό ποτήρι του αποκλεισμού και η μικρούλα Ουνιόν στις 26 Μαϊου 2021 αντιμετώπισε την Σάλκε.
Μέλος της ομάδας ήταν και ο γνώριμός μας από το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό Εμίλ Κρεμενλίεφ, ενώ οι «βασιλικοί μπλε» είχαν στη σύνθεσή τους παίκτες όπως οι Ολιβερ Ρεκ, Γίρι Νέμετς, Ασαμόα, Αντρέας Μίλερ, Έμπε Σαντ, Ολαφ Τον και Εμίλ Μπενζά.
Η διαφορά ποιότητας φάνηκε στο χορτάρι με τη Σάλκε να πιάνει ένα «διαβολεμένο» πεντάλεπτο από το 53' εως το 58' όταν και με δύο γκολ του Μπομ πέτυχε το τελικό 2-0.
