Τελικά έμεινε στην... πρόκριση

Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας. Η εικόνα των παικτών του Ολυμπιακού και των ανθρώπων της ομάδας να ανοίγουν σαμπάνιες μέσα στην Τούμπα πλήγωσε τον εγωϊσμό του ΠΑΟΚτσή. Ειδικά όταν σκέφτεσαι πως πριν από μερικά χρόνια έπαιρνες αήττητο Πρωτάθλημα. Ο Ολυμπιακός λίγες μέρες μετά τον αποκλεισμό του στο Γ. Καραϊσκάκης και το πάρτι των ασπρόμαυρων έκανε το δικό του μέσα στην Τούμπα. Και κατέκτησε μαθηματικά το Πρωτάθλημα εκμεταλλευόμενος στο έπακρο τον ύπνο βαθύ του ΠΑΟΚ στην έναρξη του δευτέρου μέρους.

Ηταν κίνητρο για τον ΠΑΟΚ (σε καμιά περίπτωση όμως δεν μπορεί για τον ΠΑΟΚ των τελευταίων χρόνων αυτό να αποτελεί κίνητρο) να μην επιτρέψει στον Ολυμπιακό να ανοίξει σαμπάνιες μέσα στο σπίτι του. Όμως οι ερυθρόλευκοι πληγωμένοι από τον αποκλεισμό δεν ήθελαν να χάσουν την ευκαιρία και την εκμεταλλεύτηκαν. Οι τρεις αλλαγές με την έναρξη του δευτέρου μέρους άλλαξαν την εικόνα του αγώνα σε συνδυασμό ε την απώλεια του Κρέσπο που ήταν ο κορυφαίος στο πρώτο μέρος αλλά δεν μπόρεσε λόγω ενοχλήσεων να συνεχίσει.

Εκείνο το κομμάτι πλήρωσε ο ΠΑΟΚ και ήρθε μια ήττα, η πρώτη μετά από δέκα συνεχόμενα ματς αήττητος στην Τούμπα. Ναι ο ΠΑΟΚ είχε πάρα πολλές απουσίες, ναι είναι σκασμένος από τα συνεχόμενα ματς αλλά χθες μου έδωσε την εικόνα αφενός μιας άδειας ομάδας και αφετέρου μιας ομάδας που θεωρεί ότι με την κατάκτηση του Κυπέλλου θα έχει πετύχει τον στόχο της. Ελα όμως που μέχρι τον τελικό έχει άλλα τέσσερα ματς που δεν είναι πλέον βαθμολογικά αδιάφορα. Πολύ περισσότερο όταν έχει μείνει πλέον οκτώ ματς χωρίς νίκη.

Και πρέπει τώρα την Κυριακή να πάει στα Γιάννενα απέναντι στον αξιόμαχο ΠΑΣ να διεκδικήσει τη νίκη. Οσο δεν μου άρεσε η εικόνα των παικτών του Ολυμπιακού να πανηγυρίζουν (μαγκιά τους) στο κέντρο του γηπέδου, άλλο τόσο δεν μου άρεσε η εικόνα του Κούρτιτς να εκνευρίζεται επειδή δεν εκτέλεσε το φάουλ και καθόταν ακίνητο στρατιωτάκι στο χώρο του κέντρου για δευτερόλεπτα. Τον Σλοβένο τον ψάχνουμε στα πλέι οφ και πρέπει να πάρει χαμπάρι πως πάνω απ’ όλα είναι η ομάδα. Ξεκάθαρα το ζητούμενο όλων και μέσα στον αγωνιστικό χώρο και στην άκρη του πάγκου είναι να μην χάσουν το μυαλό τους. Γιατί θα κινδυνέψουν να τα χάσουν όλα!