Η δράση των Τουρκικών μη επανδρωμένων σε Συρία, Λιβύη αλλά και στο Nαγκόρνο Kαραμπάχ βρίσκονται στο «μικροσκόπιο» του Ελληνικού επιτελείου, με τα εξειδικευμένα στελέχη να αναλύουν όλα τα στοιχεία και να αναζητούν τρόπους αντιμετώπισης.
Αν και η Ελληνική αεράμυνα βρίσκεται μεταξύ των κορυφαίων παγκοσμίως με πανίσχυρα όπλα μεγάλου, μέσου και μικρού βεληνεκούς όπως Patriot, S-300, και TOR-M1 αλλά και σύγχρονο σύστημα επιτήρησης, το ενδεχόμενο μαζικής χρήσης και απόπειρας κορεσμού σε συνδυασμό με χρήση και άλλων οπλικών συστημάτων από τους γείτονες αποτελεί αντικείμενο στο οποίο εστιάζουν οι Έλληνες επιτελείς.
Η σύγκρουση των 45 ημερών στα άγρια εδάφη του Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι ξεκάθαρο ότι σημαδεύτηκε από την χρήση των Τουρκικών UAV, όπως προκύπτει τόσο από τις περιγραφές των Αρμένιων στρατιωτών όσο και από τα δεκάδες βίντεο τα οποία έδωσε στη δημοσιότητα ο στρατός των Αζέρων.
Ένα φθηνό σχετικά οπλικό σύστημα με κόστος το οποίο δεν ξεπερνά τα 5 εκατ. δολάρια, κατασκευασμένο από απάρτια τα οποία πωλούνται στο παγκόσμιο εμπόριο ακόμα και για μη στρατιωτική χρήση, μετατράπηκε σε ένα από τα βασικά «εργαλεία» ώστε οι Αζέρικες δυνάμεις να επιφέρουν καίρια χτυπήματα μαζί με το βαρύ πυροβολικό τους και τελικά να κυριαρχήσουν κατά κράτος στο πεδίο των επιχειρήσεων.
Οι τέσσερις Τουρκικής κατασκευής πύραυλοι ΝΑΜ-L με βάρος έκαστος 8 κιλά και βεληνεκές που φτάνει έως και τα 14 χιλιόμετρα-σύμφωνα με την Τουρκική κατασκευάστρια εταιρία Roketsan- φαίνεται ότι αποδείχθηκαν ιδιαίτερα αποτελεσματικοί απέναντι στον στρατό των Αρμενίων.
Καθοδηγούμενοι από σύστημα Laser με δυνατότητα στοχοποίησης στα 20 χιλιόμετρα και τον Αμερικανικής κατασκευής αισθητήρα Wescam CMX-15D με συνδυασμό ηλεκτροοπτικής και υπέρυθρης κάμερας χτυπούσαν με ακρίβεια τους στόχους σύμφωνα με τα βίντεο που δόθηκαν στη δημοσιότητα.
