Η εμφάνιση του Άρη στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα με τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο ήταν, ομολογουμένως, η καλύτερη για τους "κίτρινους" από την αρχή της σεζόν. Δεν τους είχαμε ξαναδεί να παίζουν με τόση σιγουριά, με τόση εμπιστοσύνη, να βρίσκουν και να διατηρούν τόσο καλό ρυθμό, να είναι σχεδόν άψογοι ανασταλτικά, πολύ καλοί δημιουργικά και με τέτοια αποτελεσματικότητα στις επιθετικές προσπάθειές τους.
Σε ένα ματς που υπήρχε πίεση, δεδομένου ότι άλλο ένα αρνητικό αποτέλεσμα θα χειροτέρευε την κατάσταση και θα περιέπλεκε περισσότερο τα πράγματα, ο Άρης έδειξε χαρακτήρα. Αυτή τη φορά δεν ήταν ασύνδετος, δεν υπήρχαν οι αποστάσεις που άλλες φορές είχε στις γραμμές του, ούτε κινδύνεψε από τον... πανικό που σε άλλες περιπτώσεις έχουμε δει να τον καταβάλλει.
Τα μηνύματα ήταν σίγουρα αισιόδοξα. Όχι μόνο λόγω του αποτελέσματος, που με μεγάλη ευκολία πήρε, όσο γιατί εμφάνισε στοιχεία που δίνουν το δικαίωμα της ελπίδας. Βέβαια, για να πείσει ο Άρης ότι, έστω και στο τέλος της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος, έχει αρχίσει να αλλάζει, θα πρέπει και στα επόμενα παιχνίδια να εμφανιστεί το ίδιο σοβαρός, έτοιμος από τακτικής απόψεως και συγκροτημένος.
Ώστε να μπορέσει, ασφαλώς, να μπει και με αξιώσεις στα πλέι οφ, στο κυνήγι του τελευταίου στόχου που του απέμεινε και δεν είναι άλλος από το τελευταίο ευρωπαϊκό εισιτήριο. Ο Άρης καλείται, πλέον, στα επόμενα παιχνίδια να δείξει σταθερότητα, διάρκεια, να αποδείξει ότι είναι ικανός να στέκεται στο επίπεδο που στάθηκε στο πρώτο ημίχρονο με τον Άρη.
Αν τα καταφέρει, θεωρώ ότι σύντομα θα τελειώσει κι αυτή η... κόντρα με τον Βόλο, που δεν θα ήταν, φυσικά, διεκδικητής της πέμπτης θέσης, αν ο Άρης δεν αντιμετώπιζε όλα αυτά τα προβλήματα.
Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι να δούμε αν αυτό που παρουσίασε ο Άρης στην Κρήτη ήταν μια παρένθεση, ή το ξεκίνημα για την μεταμόρφωσή του. Αν ήταν ένα ξέσπασμα ή ένα πρώτο δείγμα αλλαγών και διορθώσεων που συντελούνται στην ομάδα κι οι οποίες απέδωσαν και θα συνεχίσουν να αποδίδουν.
Φαίνεται, πάντως, ανεξαρτήτως με το πώς θα πάνε τα πράγματα στην συνέχεια για τον Άρη ότι, τουλάχιστον, πειραματισμούς άλλους δεν θα δούμε...
