Η επιτυχία ενός αγωνιστικού πλάνου δεν εξαρτάται μόνο από το αποτέλεσμα αλλά από την εικόνα και τα συναισθήματα που καλλιεργεί μια ομάδα στον κόσμο που την παρακολουθεί. Φέτος ο Αρης πέτυχε γιατί εξασφάλισε θέση στα Playoffs έπειτα από πέντε χρόνια παρότι ξόδεψε πολύ λιγότερα σε σχέση με το παρελθόν παρουσιάζοντας μια ομάδα η οποία «δέθηκε» με τον κόσμο της.
Η φετινή ομάδα «ξύπνησε» συναισθήματα που είχαν εξαφανιστεί από το μυαλό και την ψυχή του Αρειανού στην προηγούμενη τετραετία, τότε που η διασκέδαση αντικαταστάθηκε από την κατάθλιψη. Τότε που ο Αρης θύμιζε περισσότερο ένα συνονθύλευμα παικτών παρά ομάδα με συνέπεια να παλεύει για την παραμονή του στην κατηγορία, παρότι ξοδεύτηκαν μεγαλύτερα ποσά σε σχέση με αυτά τα φετινά 300-350 χιλιάδες ευρώ. Γιατί οι «κίτρινοι» επένδυσαν στην αθλητική φιλοδοξία αλλά και τον ενθουσιασμό νεαρών παικτών (Ελλήνων και ξένων) και όχι σε βετεράνους και κυρίως κορεσμένους αθλητές.
Για παράδειγμα, ο αρχικός αγωνιστικός προϋπολογισμός της σεζόν 2017-18 ξεπέρασε τα 800.000 ευρώ αλλά γι’ αυτή την περίοδο θα πρέπει να μπει ένας αστερίσκος γιατί η χρονιά δεν ολοκληρώθηκε με το ρόστερ που την άρχισε. Λόγω οικονομικής ασυνέπειας αλλά και μέτριας αγωνιστικής πορείας αντικαταστάθηκαν παίκτες στη διάρκεια της σεζόν. Σίγουρα όμως έμεινε το… πενιχρό μπάσκετ που απέδωσε κι εκείνο το αγωνιστικό σχέδιο ήταν αποτυχημένο.
Το ίδιο συνέβη και την αγωνιστική περίοδο 2018-19 όπου και πάλι οι «κίτρινοι» έφτασαν να παίξουν την παραμονή τους στην κατηγορία στις τελευταίες αγωνιστικές. Με προϋπολογισμό περί των 550.000 ευρώ, προφανώς, κανείς δεν περίμενε ότι η χρονιά θα εξελισσόταν με τέτοιο τραγικό τρόπο. Μια ομάδα η οποία ουδέποτε απέκτησε χημεία στη διάρκεια της χρονιάς. Κάτι αντίστοιχο έγινε και την περίοδο 2019-20 όπου ο προϋπολογισμός κυμάνθηκε στα ίδια επίπεδα και ο Αρης προτίμησε να ξοδέψει τα χρήματά του σε βετεράνους αθλητές, αντιμετωπίζοντας και τις συνέπειες στην πορεία του Πρωταθλήματος. Εκείνη η χρονιά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω της πανδημίας, διακόπηκε καθώς η ομάδα ήταν ένα βαθμό πάνω από τον ουραγό ΠΑΟΚ. Πέρυσι, ο Αρης λειτούργησε με ban μεταγραφών με συνέπεια να γίνει έρμαιο στις διαθέσεις ατζέντηδων και των βετεράνων που είχε στην προηγούμενη σεζόν. Ο προϋπολογισμός έφτασε τα 600.000 ευρώ για να φτάσει και πάλι η ομάδα στο σημείο να παίξει την επιβίωσή της στις τελευταίες αγωνιστικές.
Εν τέλει, το διδακτικό της ιστορίας είναι ότι τα λεφτά προφανώς διευκολύνουν μια κατάσταση αλλά το τι θα ξοδέψεις δεν διαμορφώνει και το αποτέλεσμα, όταν το αγωνιστικό πλάνο είναι ελλιπές και επιλέγονται συνεργασίες με παίκτες οι οποίοι τις αντιμετωπίζουν σαν τα τελευταία συμβόλαιά τους. Φέτος ο Αρης πέτυχε ξοδεύοντας πολύ λιγότερα χρήματα και μάλιστα απέκτησε το δικαίωμα να αποφασίσει αν θα θελήσει την επιστροφή του και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις μέσω της εξασφαλισμένης θέσης στα Playoffs.
