Παροιμιώδης η υποκρισία συγκεκριμένων παπαρολόγων και ισαποστάκηδων που κρύβονται στα δύσκολα, αυτοαναγορευόμενοι σε εισαγγελείς, που δραστηριοποιούνται επιλεκτικά κι επί μονίμου βάσεως στα...ρηχά.
Με αφορμή τα όσα συνέβησαν στον τελικό των ομάδων Κ-15 του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ, όπως ήταν επόμενο ακολούθησαν στα ΜΜΕ ενδιαφέρουσες αντιλογίες και συγκρίσεις, μέσα από τις οποίες επιχειρήθηκε η διαμόρφωση απόψεων, προφανώς και η παραπλάνηση και χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Πρωτίστως και πριν προχωρήσω στο σχόλιο μου, θα ήθελα να τονίσω (ή μάλλον να επαναλάβω) την αρχική μου τοποθέτηση σε αυτό που συνέβη χαρακτηρίζοντας το «συμβάν» σαν μία ποδοσφαιρική κτηνωδία.
Είναι υπερβολικός ο χαρακτηρισμός; Ίσως. Όμως όπως και να το κάνουμε είναι δίκαιος. Γιατί ακριβώς αυτό συνέβη. Έτσι το «είδα» εγώ και το «διάβασα» μέσα στα βουρκωμένα μάτια κάποιων πιτσιρικάδων, που τους άρπαξαν βίαια μέσα από τα χέρια τους ότι πολυτιμότερο είχαν εκείνη τη στιγμή. Το μεγάλο όνειρο τους! Δεν ξέρω πως το «είδαν» κάποιοι άλλοι μέσα στους οποίους βέβαια δεν συμπεριλαμβάνω τον θλιβερό χουλιγκάνο Καραπαπά. Και όταν λέω κάποιοι άλλοι, αναφέρομαι σε συγκεκριμένους τους συναφιού μας. Εδώ στην πόλη μας. Οι οποίοι (λίγοι βεβαίως) απομακρυνόμενοι επιμελώς από το έγκλημα, την αποτρόπαιη δηλαδή ληστεία σε βάρος ανηλίκων που δεν ήταν παρά ένα γεγονός άρρηκτα συνδεδεμένο με το δράμα που ζει επί δεκαετίες το ελληνικό ποδόσφαιρο (δόγμα Σπάθα: Ο Ολυμπιακός να κερδάει και όλοι άλλοι να πάνε να γα....), έστησαν ένα δικό τους σενάριο.
Σε άλλο επίπεδο, διαφορετικό από εκείνο που είχαν μπροστά τους. Με εξόφθαλμη την πρόθεση τους να αποστρέψουν το ενδιαφέρον και την προσοχή της κοινής γνώμης, από τα όσα ανήκουστα και άθλια συνέβησαν και είχαν θύματα κάποια 15χρονα. Επειδή κάποιοι από αυτούς μας έχουν πλέον συνηθίσει σε τέτοιου είδους «αποδράσεις» και «κυβιστήσεις» ιδιαίτερα όταν το θέμα που υπάρχει προς συζήτηση κάνει «τζιζ» (καίει δηλαδή) γιατί αφορά το λεκανοπέδιο, τις δημόσιες σχέσεις τους, κατ επέκταση και την ηρεμία των πανίσχυρων μιντιαρχών, δεν μας προκάλεσε εντύπωση το «πως το πήραν» και «που το οδήγησαν».
Γενικολογώντας και μακριά από την...«φωτιά», επιχείρησαν να ενταφιάσουν το ανοσιούργημα με ταχύτατες διαδικασίες, επιδιδόμενοι σε εμβριθείς και βαθυστόχαστες αναλύσεις ιδεολογημάτων. Δεν ασχολήθηκαν με την ουσία ή με την ταμπακιέρα κατά τα κοινώς λεγόμενα. Πιθανότατα να μην τους ανησύχησε το γεγονός ότι αυτοί οι πιτσιρικάδες και οι μεν και οι δε πως ένιωσαν εκείνες τις στιγμές και τι αποκόμισαν από αυτό που συνέβη. Κι αυτό δυστυχώς για κάποιους μπουρδολόγους δεν είναι τόσο τραγικό και επικίνδυνο.
Αναφερόμαστε και στις δύο πλευρές. Γιατί έχουμε τους μεν να επιβεβαιώνουν με τον πλέον τραγικό τρόπο αυτά που έχουν πληροφορηθεί από τους πατεράδες τους ότι συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, προκαλώντας τους και τον φόβο ότι αυτά που έζησαν πιθανότατα θα τα ζήσει και η επόμενη γεννιά, ενώ τα παιδιά της αντίπερα όχθης με την σειρά τους θα σκέφτονται ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να προσπαθήσουν να βρεθούν στην κορυφή ανταγωνιζόμενοι και εντός των πλαισίων του ευ αγωνίσεσθαι, από τη στιγμή που υπάρχει ένας πιο εύκολος δρόμος.
Πιθανότατα και να ένιωσαν μερικά από αυτά την ντροπή και όχι την ίδια περηφάνια με τον Καραπαπά. Κοντά λοιπόν σε όλα αυτά, είχαμε και τους συγκεκριμένους αερολόγους και ισαποστάκηδες να ενοχλούνται γιατί κάποιοι άλλοι (και δεν ήταν λίγοι) του χώρου ανέδειξαν και κατήγγειλαν το έγκλημα, αδιαφορώντας για τις όποιες αντιδράσεις θα είχε το ελεγχόμενο σύστημα. Ναι, ενοχλήθηκαν και υποστήριξαν πως αυτή η ανάδειξη και η καταγγελία καλλιεργεί και ενισχύει την τοξικότητα! Άκουσον, άκουσον!
Το να στηλιτεύεις και να καταδικάζεις ακρότητες και αθλιότητες του μεγέθους του ποδοσφαιρικού εγκλήματος που συνέβη στο Αγρίνιο, καλλιεργεί και ενισχύει την τοξικότητα, ενώ η ένοχη σιωπή, ο επιδέξιος ενταφιασμός, η συνενοχή και η συγκάλυψη και το κυριότερο η παραπλάνηση της κοινής γνώμης εξαφανίζει ακόμη και την υποψία ανωμαλίας. Είναι καιρός να αντιληφθούν πως θα πρέπει να αλλάξουν τακτική γιατί τους πήρε χαμπάρι ο κόσμος. Με το να κρύβεσαι στα δύσκολα, να αγνοείς την πραγματικότητα και να επιχειρείς συνθέτοντας παντός είδους αφηγήματα, δεν κάνεις τίποτε άλλο από το να αυτογελοιοποιείσαι.
ΥΓ: Διαβάσαμε τα συγχαρητήρια που δόθηκαν στον Ορφανό για τις αξιοπρεπέστατες δηλώσεις του, αλλά πουθενά στους σχολιασμούς των αερολόγων δεν βρήκαμε τα καταγγελόμενα από τον κόουτς των αδικημένων, ο οποίος μίλησε για το σοκ που ένιωσε, βλέποντας τα δακρυσμένα μάτια των παιδιών, τα οποία αγωνίστηκαν για έναν τίτλο που τον δικαιούνταν και τους το στέρησε...η αλητεία.
