Βαρύς αχός ακούγεται… Πολλά ντουφέκια πέφτουν αλλά… Άντε και φεύγουν ο Γιασμίν Κούρτιτς κι ο Ντόουγκλας Αουγκούστο Σοάρες Γκόμες (όπως είναι το πλήρες όνομα του Βραζιλιάνου). Ποιοι θα έρθουν; Ή ήρθαν και… Δεν το ξέρουμε; Κι απλά, μπολιάζονται. Μοντάρονται!
Για όλους μας, έξω από τον χορό, είναι εύκολη η κριτική. Ο σχολιασμός εάν θέλετε, όλων μέσα στο χορό. Οφείλουμε, τούτο να το αποδεχθούμε…
Δίχως έστω αμυδρά υποψία σκέψης, για παροχή συνηγορίας στον Ραζβάν Λουτσέσκου και στον Ζοσέ Μπότο. Δεν την έχουν κι ανάγκη στο κάτω κάτω της γραφής.
Ελάτε όμως, που δεν μπορούμε να τσακίζουμε τα κόκαλα τους. Δίχως να αναγνωρίζουμε πως το περιβάλλον στο οποίο ζουν κι αναπνέουν. Και πως κυρίαρχο στοιχείο αυτού τού περιβάλλοντος είναι η αβεβαιότητα. Είναι. Δεν ήταν πριν τον οδυνηρό αποκλεισμό. Μετά από αυτόν… κατσικώθηκε αυτή στην Τούμπα.
Γι’ αυτό σας λέμε… Άντε και φεύγουν δυο βασικοί, βασικότατοι «κίονες» του οικοδομήματος του ΠΑΟΚ. Μέχρι τα περυσινά πλέι οφ ο Σλοβένος ήταν το «άλφα και το ωμέγα» του ΠΑΟΚ. Μετά; Έμεινε στο «ωμέγα». Κι εφέτος πάντως, σε αυτόν προσέτρεξε ο Ραζβάν Λουτσέσκου μετά την ήττα στη Σόφια, από τη Λέφσκι. Αν κι εκεί τον είχε κρεμάσει – διακριτικό κρέμασμα μεν αλλά κρέμασμα, δε – στα μανταλάκια. Ο Βραζιλιάνος ήταν κάτι σαν… πανάκεια μέσα στο μυαλό του Ρουμάνου προπονητή. Έξω από αυτό, στην πράξη δεν ήταν. Ουδέποτε ήταν. Αν κι έχει όλα τα προσόντα για να καταστεί τέτοιος. Συν αυτοίς όμως, έχει και νεύρα. Έτσι κλωτσάει την καρδάρα με το γάλα…
Όπως και να το κάνουμε αμφότεροι είναι υπ’ ατμόν. Όσα προσέφεραν, προσέφεραν. Δεν έχουν, κατά πως φαίνεται, να προσφέρουν. Αποχαιρετούν προν κοινό όφελος. Με τους φίλους του «δικέφαλου» να μην τα βάφουν μαύρα επειδή Γιασμίν Κούρτιτς και Ντόουγκλας Αουγκούστο φεύγουν αλλά… Να είναι στις μαύρες τους επειδή δεν ξέρουν ακόμη ποιοι θα έρθουν!
Άντε λοιπόν, φεύγουν οσονούπω αυτοί. Να πάνε στο καλό και να μάς γράφουν, λένε οι ΠΑΟΚτσήδες. Κι εμείς λέμε, ουδείς αναντικατάστατος. Ναι, αλλά υπάρχουν αντικαταστάτες; Και δη ετοιμοπόλεμοι; Σε δέκα ημέρες ο ΠΑΟΚ (με τον κόσμο του...) παίζει με τον Παναιτωλικό στην Τούμπα. Είναι η πρεμιέρα του Πρωταθλήματος. Η ημέρα κρίσεως για την οποία σας λέμε κι επιμένουμε, καιρό τώρα.
Είναι πάντως, θετική εξέλιξη η καταγραφή με την αποδοχή – κάλλιο αργά παρά ποτέ - συμφόρησης στο ρόστερ του ΠΑΟΚ. Και πλέον, επιχειρείται άρον, άρον αποσυμφόρηση. Αυτή θα ωφελήσει σοβαρά την υγεία του ΠΑΟΚ. Κυρίως δε, θα διαμορφώσει, κατά την πάντα, ταπεινή μας άποψη, προοπτικές σοβαρής μεταγραφικής κίνησης. Άκρως απαραίτητης για την αύξηση της απόδοσης ισχύος του προκειμένου, να εισέλθει και να παραμείνει σε τροχιά διεκδίκησης …εγχώριων τίτλων!
ΥΓ1 : «… Ένας από τους δύο βασικούς πυλώνες του συμβιβασμού της Συμφωνίας των Πρεσπών είναι ακριβώς η αυτοδιάθεση ως «Μακεδόνες» που μιλούν τη «μακεδονική» γλώσσα, κάτι που η ίδια η Συμφωνία εγγυάται…»! Τα λόγια του υπουργού Εξωτερικών των Σκοπίων Νίκολα Ντιμιτρόφ. Γιού κι εγγονιού τέως …Ελλήνων! Τα εισαγωγικά φυσικά, δικά μας…
ΥΓ2 : Η κατάπτυστη – υπογραφείσα επί τέως (συγ)Κυβέρνησης - Συμφωνία του Πρεσπών θα εξελιχθεί, εάν δεν εξελίχθηκε ήδη… Σε εθνικό κακούργημα! Να το και να μάς θυμάσθε… Ήδη στα Σκόπια αρνούνται τον προσδιορισμό… «Βορειομακεδόνες»!
ΥΓ3 : Μην υποτιμάτε το πέρασμα του «πατέρα» του βιετναμέζικου έθνους, τού Χο Τσι Μινχ, το 1916, από την Έδεσσα. Ο κομμουνιστής ηγέτης είναι μίας τεράστιας σημασίας (με δύο… όψεις, ως είθισται!) προσωπικότητα. Κι η ιστορία του στη – μία και μοναδική ιστορικά, Μακεδονία – δύναται, να καταστεί πυλώνας στήριξης για την ανάπτυξη δεσμών της Ελλάδας με την Άπω Ανατολή…
