Το Metrosport.gr μίλησε με τον Μάριο Πουρζιτίδη για την απόφαση να μετακομίσει στην Τσεχία, την προσέγγιση της Σλόβαν, τα 35 παιχνίδια με τον Πλατανιά. Ο 21χρονος μας μίλησε για τις καταστάσεις που έζησε στην ομάδα των Χανίων που τον βοήθησαν να σκληραγωγηθεί, τα καλοκαίρια στην Τσεχία και τη γλώσσα που του έδωσε το εισιτήριο για μια ομάδα που ασχολείται συνεχώς με νεαρούς ποδοσφαιριστές και τους εξελίσσει με αποτέλεσμα να τους πουλάει και να ζει από αυτό.
-Πως προέκυψε το ενδιαφέρον της Σλόβαν για σένα και πως έγινε η όλη διαδικασία;
«Ημουν ελεύθερος στην Ελλάδα, μίλησα με τον ατζέντη μου για να με βοηθήσει να βρω ομάδα. Στη Σλόβαν έψαχναν παίκτη και συγκεκριμένα αριστερό στόπερ, να μιλάει τσέχικα. Εγώ ζήτησα από τον ατζέντη μου να μου βρει ομάδα συγκεκριμένα στο εξωτερικό και έτσι έγινε».
-Πως σε προσέγγισε η Σλόβαν; Τι ήταν αυτό που σε έκανε να πεις το ναι;
«Μόλις μου είπε ο Ρίαν (σ.σ. ο ατζέντης του) για τη Σλόβαν, είπα φεύγω με τα χίλια. Είναι μια ομάδα που παίζει πρώτη κατηγορία, είναι από τις καλές ομάδες της Τσεχίας, δίνει έμφαση στους μικρούς, μίλησα με τον τεχνικό διευθυντή και μου είπε να δοκιμαστώ, να δουν σε τι κατάσταση βρίσκομαι και θα αποφασίσουν. Ήμουν σίγουρος για τον εαυτό μου, για το πως παίζω, δεν υπήρχε χρόνος για να σκέφτομαι άλλα, είχα να παίξω 7-8 μήνες αλλά με ένοιαζε να ξαναπαίξω ποδόσφαιρο».
-Το γεγονός του κορωνοϊού δεν σε έβαλε σε σκέψεις να μετακομίσεις στην Τσεχία ειδικά σε αυτή την περίοδο που υπάρχουν πάνω από 10.000 κρούσματα στη χώρα;
«Με έβαλε σε σκέψεις γιατί μπορεί να μην υπέγραφα λόγω κορωνοϊού, γιατί οικονομικά μπορεί να μην υπήρχε η δυνατότητα να συμφωνήσουμε ή κάτι παρόμοιο, αλλά δεν φοβήθηκα μην κολλήσω».
-Η Σλόβαν σου έδωσε την ευκαιρία. Ποια είναι η συμφωνία; Θα αγωνίζεσαι με την δεύτερη ομάδα ή απλά χρειάζεσαι χρόνο;
«Υπέγραψα συμβόλαιο 2,5 χρόνων, για αρχή θα κάνω προπονήσεις με την δεύτερη ομάδα και μετά τον Δεκέμβριο που έχει διακοπή στην Τσεχία θα μπω με τη μεγάλη ομάδα. Κάνω ήδη προπονήσεις και με τη μεγάλη ομάδα μέσα στην εβδομάδα για να είμαι σε επαφή».
Τα καλοκαίρια στην Τσεχία και τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματα
-Από που κατάγεσαι και που γεννήθηκες; Οι γονείς;
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας μου γεννήθηκε στην Τσεχία αλλά είναι Ελληνας, η μητέρα μου είναι από την Τσεχία, από την Μπρίντλιτσνα. Οι γονείς μου γνωρίστηκαν στην Τσεχία, μετά τον στρατό ο πατέρας μου ήρθε στην Ελλάδα, και η μητέρα μου ήρθε μετά από τρία χρόνια και από τότε μένουν στην Ελλάδα. Εγώ ερχόμουν κάθε καλοκαίρι στην Τσεχία για διακοπές, έβλεπα παππούδες, θείους, ξαδέρφια, γενικά όλους τους συγγενείς».
-Εχεις αδέρφια; Υπάρχει κάποιος από την οικογένεια που παίζει ποδόσφαιρο και σε έκανε να θέλει να παίξεις και εσύ;
«Εχω έναν αδερφό που μένει στο Ολομουτς. Είναι κουρέας και παράλληλα παίζει ποδόσφαιρο στην Ουνίτσοφ (γ κατηγορία). Δεν είχε την τύχη που είχα εγώ με το ποδόσφαιρο, ήρθε να παίξει πριν 6 χρόνια εδώ και έμεινε. Στην Ελλάδα έπαιζε στον Απόλλωνα Καλαμαριάς, στις ακαδημίες, αλλά δεν μπόρεσε να πάρει επαγγελματικό συμβόλαιο.
Αυτός που με έκανε να θέλω να παίξω ποδόσφαιρο είναι ο πατέρας μου. Πηγαίναμε στις προπονήσεις μαζί για να βλέπουμε τον μεγάλο μου αδερφό και μια μέρα μου είπε, θέλεις να ξεκινήσεις και εσύ ποδόσφαιρο; Και είπα γιατί όχι; Πολλές φορές γυμναζόμουν με τον πατέρα μου, πήγαινα μαζί του, πωρώθηκα με το ποδόσφαιρο και με ένοιαζε μόνο αυτό. Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο σε ηλικία 3 ετών στους Μπέμπηδες, την ακαδημία του Κερμανίδη».
-Αγωνίζεσαι ως κεντρικός αμυντικός και είσαι αριστεροπόδαρος. Ποια θεωρείς πως είναι τα πλεονεκτήματά σου;
«Είμαι τεχνικά αρκετά καλός, είμαι αρκετά καλός στο ψηλό παιχνίδι, χρησιμοποιώ και τα δύο πόδια, είμαι ο αμυντικός που θα διαβάσει το παιχνίδι σωστά και θα βγει να κόψει, το παιχνίδι εδώ είναι πιο σκληρό».
-Εχεις παίξει σε 35 παιχνίδια με τη φανέλα του Πλατανιά στη δεύτερη κατηγορία (Σούπερ Λιγκ 2+Φούτμπολ Λιγκ) και στο Κύπελλο. Πιστεύεις πως ένα τόσο σκληρό πρωτάθλημα σου έκανε καλό για την εξέλιξή σου;
«Σίγουρα μου έκαναν καλό όλα τα παιχνίδια, ευχαριστώ τον Γιάννη Τάτση που με εμπιστεύτηκε, σίγουρα θα με βοηθήσει η εμπειρία μου από την Ελλάδα στο τσέχικο πρωτάθλημα».
«Μέναμε 8 άτομα σε ένα σπίτι, τρώγαμε πίτσα με σαρδέλα»
-Πως ήταν τα πράγματα στον Πλατανιά;
«Το 2018 πήγα στην Κ20, έμενα σε ένα σπίτι που έμεναν 8 άτομα, υπήρχαν μέρες που τρώγαμε πίτσα με σαρδέλα και αυγό ή ρύζι σκέτο. Ηταν δύσκολα τα πράγματα από άποψης οργάνωσης, το φαγητό ήταν από ένα εστιατόριο που έτρωγε η μεγάλη ομάδα, ήταν μια δύσκολη χρονιά που με έκανε πιο δυνατό και μου έδειξε τι να περιμένω στον έξω κόσμο. Με βοήθησαν οι γονείς μου, αν και δεν μου αρέσει να τους ζητάω χρήματα.
Τη δεύτερη χρονιά υπέγραψα επαγγελματικό συμβόλαιο, με βοήθησε το σύστημα που έπαιζε η ομάδα, με τρεις αμυντικούς, πηγαίναμε άνοδο και για ένα λεπτό δεν τα καταφέραμε. Η επόμενη χρονιά ήταν δύσκολη, αποφάσισα να φύγω από τα Χανιά εκεί στην περίοδο της καραντίνας, δεν υπήρχε οργάνωση, ο πρόεδρος ήθελε να φύγει, υπήρχαν οικονομικά προβλήματα, ακόμη και τώρα χρωστάω δύο ενοίκια γιατί σταμάτησαν να μου πληρώνουν το ενοίκιο και έπρεπε να το πληρώσω μόνος μου. Εκανα προσφυγή αν και δεν μου χρωστούσαν πολλά χρήματα, ήταν περίπλοκα τα πράγματα, ήθελα να μείνω ελεύθερος. Περίμενα μέχρι τον Μάϊο και μετά έκανα την προσφυγή, είχα δεχθεί κάποια τηλεφωνήματα από ομάδες στην Ελλάδα».
-Πως ένιωσες στο μπαράζ με τον ΟΦΗ; Φτάσατε τόσο κοντά στην άνοδο και πλέον η ομάδα του Πλατανιά παίζει στα τοπικά.
«Καταστράφηκαν τα όνειρά μας σε ένα λεπτό αλλά έπρεπε να συνεχίσουμε. Με άγγιξε αυτό το ματς, ειδικά το δεύτερο ματς που παίξαμε (αν και δεν έπαιξα), σηκώθηκα για ζέσταμα και οι οπαδοί του ΟΦΗ μου πετούσαν μπουκάλια, με έφτυναν, μου πετούσαν καφέδες, ήταν δυνατά και περίεργα τα συναισθήματα και μετά ήρθε η θλίψη».
-Πως ήρθε η απόφαση ενώ έμενες στη Θεσσαλονίκη να μετακομίσεις στην Κ20 του Πλατανιά;
«Ο Κερμανίδης είχε στείλει στον Πλατανιά έναν άλλον ποδοσφαιριστή και μου είπε αν θέλω να πάω και εγώ στον Πλατανιά να δοκιμάσω, τότε ο Πλατανιάς έπαιζε στη Σούπερ Λιγκ».
«Δεν ξέρω γιατί δεν με πίστεψαν στον Αρη, υποστηρίζω τον ΠΑΟΚ»
-Πριν αγωνιστείς στον Πλατανιά που έπαιζες;
«Στα 14 πήγα στον Αρη. Ο Κερμανίδης μου είπε πως με θέλουν στον Αρη, του είπα ότι θα πάω να δοκιμάσω και να δω τι γίνεται. Επαιξα ένα χρόνο, έκανα μόνο δύο συμμετοχές, άλλαζα τρία λεωφορεία για να πηγαίνω στους αγώνες και να μαθαίνω πως είμαι εκτός αποστολής. Δεν ξέρω γιατί δεν με ήθελε και δεν με πίστευε ο προπονητής. Εγώ δεν το έβαλα κάτω. Είχα πάρει την απόφαση να φύγω, μια μέρα ήρθε ο πατέρας μου μαζί και μου λέει σήκω φεύγουμε. Ξαναγύρισα στους Μπέμπηδες για άλλον ένα χρόνο, πήραμε το πρωτάθλημα της ΕΠΣΜ. Ο αδερφός μου με βοήθησε και μου είπε να πάω σε μια ανδρική ομάδα. Ο πατέρας μου έπαιζε παλιότερα στον Μακεδονικό Λητής και με βοήθησε σε αυτό, ήταν και κοντά στο σπίτι. Επαιζα στο Α τοπικό της ΕΠΣΜ, όντας 17 χρονών, ήμουν βασικός σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια, με πίστευαν».
-Υποστήριζες κάποια ομάδα από μικρό παιδί; Θα ήθελες να παίξεις σε κάποια ομάδα της Σούπερ Λιγκ στο μέλλον;
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη και υποστηρίζω τον ΠΑΟΚ αλλά δεν είμαι φανατικός, θα ήθελα να παίξω εκεί αν έχω την ευκαιρία. Όμως το ποδόσφαιρο δεν έχει και τόσο μέλλον στην Ελλάδα και γι΄αυτό οι σκέψεις μου είναι να παραμείνω στο εξωτερικό».