Με την είσοδο τους στο β΄ ημίχρονο, οι δύο νεαροί φώτισαν εκτυφλωτικά το «Τέντι Στάντιουμ» και έβαλαν φαρδιά – πλατιά την υπογραφή τους, κάτω από την περιπετειώδη, αγχώδη, αλλά και εντυπωσιακή επικράτηση.
Η μαγική ενέργεια του Κωνσταντέλια στo 90΄+2΄, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η στιγμή που άξιζε «όλα τα λεφτά» στο χθεσινό παιχνίδι. Ο μικρός «μάγος» μέσα σε μια ατμόσφαιρα βαριά και αγχώδη, που πίεζε αφόρητα την ομάδα του, είχε την ψυχολογία, τον οίστρο και την έμπνευση για μια «ζωγραφιά», που θα την θυμούνται για πολλά χρόνια όσοι είχαν την τύχη να την δουν από κοντά ή και τηλεοπτικά. Ιδιαίτερα βέβαια εκείνοι που δεν θα την ξεχάσουν ποτέ, είναι οι «αφιονισμένοι» οπαδοί της Μπειτάρ. Σε αυτή την άποψη, αν κάτι πρέπει να προσθέσουμε, είναι η απίστευτα «γεμάτη» απόδοση του νεαρού Τσιγγάρα, ο οποίος μπαίνει δικαιωματικά δίπλα στον Ντέλια, συνθέτοντας ένα δίδυμο υψηλότατων ποδοσφαιρικών προδιαγραφών.
Τα δύο ΠΑΟΚτσάκια λοιπόν, πήραν στην πλάτη τους την μεγάλη ευθύνη στα πιο δύσκολα κομμάτια του αγώνα, να κρατήσουν όρθιο το φρόνημα των συμπαικτών τους, οι οποίοι αγωνιζόντουσαν απεγνωσμένα να διατηρήσουν το σκορ της πρόκρισης. Οι συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί με την αποβολή ενός συμπαίκτη τους, ήταν αφόρητα πιεστικές και δύσκολες. Οι «μικροί» λοιπόν σε «μεγάλη» αποστολή. Το αποτέλεσμα; Όχι απλά τα κατάφεραν, αλλά επιπρόσθετα πέτυχαν να «στολίσουν» το φινάλε της πρόκρισης με ένα εντυπωσιακό σκορ. Και το πέτυχαν με δύο γκολ αριστουργηματικής συνεργασίας και εκτέλεσης.
Το χθεσινό παιχνίδι ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις για την ομάδα του Λουτσέσκου. Το 0-1 με αυτογκόλ την βόλευε αφάνταστα. Δυστυχώς όμως ένα τραγικό λάθος (ανόητο γύρισμα του Σβαμπ) και ένα εξίσου αδέξιο μαρκάρισμα από τον Αουγκούστο, άλλαξαν τα πράγματα. Η αποβολή που ήρθε ανέτρεψε τις ισορροπίες και έβαλε τον ΠΑΟΚ στα δύσκολα. Και μιλάμε για την αποβολή ότι επηρέασε και άλλαξε τα πάντα, γιατί το πέναλτι το απέκρουσε με εκπληκτική προσπάθεια ο Κοτάρσκι. Η επανάληψη όπως ήταν επόμενο είχε σαν αποτέλεσμα να δοθεί ο απόλυτος έλεγχος στους γηπεδούχους.
Οι φιλοξενούμενοι πιέστηκαν πολύ. Κάποιοι κουράστηκαν. Οι πρώτες αλλαγές που έγιναν έφεραν τον Τσιγγάρα. Οι δεύτερες τους Κουλιεράκη, Κωνσταντέλια και Σαμάτα. Για τον Χάρη Τσιγγάρα τα είπαμε παραπάνω. Σε ότι αφορά τον Τανζανό Σαμάτα, αν κάτι επιβάλλεται να τονίσουμε είναι πως όχι απλά «το έχει», αλλά επιπρόσθετα και με την προσδοκία του κόσμου του ΠΑΟΚ, πως από το επόμενο παιχνίδι θα διορθωθεί τελεσίδικα πλέον η ποδοσφαιρική διαστροφή, η ομάδα να αγωνίζεται με ένα φορ που από την πρώτη στιγμή έδειχνε πως δεν είναι κάτι περισσότερο από λύση ανάγκης.
Σε ατομικό επίπεδο, πολύ καλός ο Κοτάρσκι. Μαχητής αλλά κάπως βραδύς ο Κετζιόρα. Δεν έχει προσαρμοστεί ακόμη ο Εκόνγκ, με συνέπεια το κενό του Ίνγκασον να φαντάζει ακόμη ανοιχτό. Εντυπωσιακά «εκτός αγώνα» ο φιλότιμος Μπάμπα. Πολύ καλός ο Μιχαηλίδης, που δικαιολογημένα αντικαταστάθηκε, γιατί είχε και την κίτρινη κάρτα. Ο Σβαμπ κινήθηκε στα ρηχά. Αδικαιολόγητος ο Αουγκούστο. Μέγας μαχητής ο Ζίβκοβιτς, ο οποίος με μια ασίστ πάρε – βάλε, έχρισε τον μετριότατο για μια ακόμη φορά Μπράντον Τόμας, σε σκόρερ. Έτρεξε και προσπάθησε ο Νάρεϊ. Ο Τάισον εκνευρίστηκε για την αλλαγή του και έχει τους λόγους τους. Η νίκη με 4-1 που έφερε και την πρόκριση, χαρακτηρίζεται και είναι μια μεγάλη ανάσα για πολλούς και σημαντικούς λόγους, στους οποίους έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο παρελθόν. Ας ελπίσουμε να είναι και μια ευκαιρία περίσκεψης και αφύπνισης.
Αβοήθητη η ομάδα δεν θα αντέξει. Ας το χωνέψουν οι υπεύθυνοι. Η ενίσχυση κραυγάζει απεγνωσμένα. Η άφιξη του Ιβάν επιβάλλεται να συνδυαστεί με την λύση - έστω και καθυστερημένα – του μεγάλου προβλήματος. Και κάτι τελευταίο. Προφανώς ο Ραζβάν θα έπρεπε να «κλείσει» την μεγάλη τρύπα που έχασκε σαν μπουκόπορτα στα αριστερά της άμυνας. Ίσως και να χρησιμοποιήσει και την 5η αλλαγή του, προκειμένου να βγάλει κάποιον που έδειχνε πολύ κουρασμένος, κερδίζοντας συγχρόνως και χρόνο πολύτιμο, όταν το αποτέλεσμα ήταν εύθραυστο.
