Αναλυτικά όσα δήλωσε: «Όλο το χρόνο λοιδωρήθηκα. Ειπώθηκαν πολύ βαριές κουβέντες. Μου αρέσει να μιλάω στο γήπεδο, όπως είδαμε σήμερα. Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου για την αλαζονεία, το μη σεβασμό, την απαξίωση που μου έδειξαν οι κύριοι Αγγελόπουλοι και ο κύριος Μπαρτζώκας. Μου άνοιξαν μία πόρτα, του Παναθηναϊκού. Είδα κόσμο διψασμένο, που πίστεψε σε εμένα από την πρώτη στιγμή. Τι μπορώ να κάνω, τι μπορώ να καταφέρω. Με στήριξαν σε δύσκολες στιγμές.
Έζησα φέτος στιγμές που ούτε είχα ονειρευτεί. Ο κόσμος με αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή, η μεγαλύτερη δικαίωση είναι αυτή. Επαναλαμβάνω, πέρασα δύσκολα όλο το χρόνο, απάντησα στο γήπεδο με την ομάδα μου. Αυτή η πρόταση υπάρχει τα τελευταία 10 χρόνια. Ο κ. Γιαννακόπουλος με εμπιστεύεται εδώ και 10 χρόνια, από σεβασμό και στον Ολυμπιακό δεν τον άκουγα. Το έκανα, είμαι απόλυτα δικαιωμένος, ευχαριστώ τον Θεό που με φώτισε. Οι στιγμές με τους συμπαίκτες μου, με τον πρόεδρο, με τον coach, θα μείνουν χαραγμένες βαθιά στην καρδιά μου. Ευχαριστώ όλους. Η χρονιά θα μείνει στην ιστορία, για πάντα. Ήταν η πιο μάγκικη χρονιά.
Η χρονιά είναι από τις πιο επιτυχημένες για τον Παναθηναϊκό. Ο τρόπος που ήρθαν οι τίτλοι, την βάζει αρκετά ψηλά. Προφανώς αυτό έγινε με την έλευση του coach που έχει νοοτροπία νικητή, αισιοδοξία, είναι φιλόδοξος και είδατε τι κατάφερε. Το ίδιο κι εγώ, είμαι πολύ φιλόδοξος, έχω κίνητρο. Ο Ναν, ο Γκραντ, ο Λεσόρ, ο Παπαπέτρου, όλοι έδωσαν και την ψυχή τους. Όλο το χρόνο επέλεξα να μη μιλήσω, δεν μου άρεσε να μιλάω. Ακούστηκαν πολλά, ανακρίβειες, μέχρι και για τον πεθαμένο πατέρα μου και για την ανατροφή μου. Τελειώνει μία φανταστική χρονιά, είμαι πάρα πολύ περήφανος. Ώρα να ξεκουραστούμε.
Εγώ δεν επηρεάζομαι, εμένα με νοιάζει η άποψη του coach και λίγων φίλων μου και της οικογένειάς μου. Δουλεύω με το κεφάλι κάτω. Άλλαξα ομάδα, συμπαίκτες, προπονητές, παρκέ, γήπεδο, είχα και τραυματισμούς αλλά βρήκαμε τους ρόλους μας. Στο 0-2, μας είπε την Παρασκευή το βράδυ θα είμαστε πρωταθλητές.
Πιστεύω πολύ στη μοίρα, πιστεύω πολύ στο πεπρωμένο, ήταν γραφτό να ζήσω αυτές τις στιγμές με τον Παναθηναϊκό. Πιστεύω πραγματικά στη δουλειά, αλλά νομίζω ότι ο coach ήταν αυτός που μου έβγαλε τον καλύτερο μπασκετικό εαυτό. Έχω αυτοπεποίθηση, αλλά ο coach Αταμάν έβαλε το λιθαράκι για να δείτε αυτά που είδατε στο γήπεδο. Το να βάλω 30 στον τελικό με τον Ολυμπιακό ή 25 στον τελικό της EuroLeague, ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα.
Είμαι πολύ προβληματισμένος και στενοχωρημένος, κυρίως από συμπεριφορές παικτών που πιθανώς θα είμαστε συμπαίκτες στην Εθνική. Δεν επιτίθεμαι κυρίως σε Έλληνες. Τον Κάναν δεν τον ανταγωνίζομαι. Προφανώς με πειράζουν συμπεριφορές από παίκτες που θα είμαστε μαζί μετά από 4-5 ημέρες. Υπήρξαν κι άλλες δηλώσεις πριν από μερικούς μήνες, έχω στο κινητό μου αρκετά μηνύματα απολογητικά. Προφανώς είμαι εύκολος στόχος στον κόσμο του Ολυμπιακού, αλλά το μήνυμα το απολογητικό είναι προσωπικό.
Δεν έχω προκαλέσει κανέναν, είμαι καθαρός, στο γήπεδο δεν προκαλώ, αλλά αν με προκαλέσουν έχω κι εγώ εγωισμό. Δεν ασχολούμαι. Και θα σας πω και κάτι άλλο. Η Εθνική για εμένα δεν είναι μία απόφαση, μία αγάπη. Εθνική ήμουν από τα 11, με έπαιρνε ο μπαμπάς μου στα κλιμάκια να φορέσω μπλουζίτσα μπλε από τα 11. Καταλαβαίνω τι σημαίνει Εθνική, είναι πολύ στενάχωρα αυτά που έχουν γίνει στους τελικούς. Η απογοήτευσή μου είναι πολύ μεγάλη.
Επιτρέψτε μου να αφιερώσω σε ένα πρόσωπο που χάθηκε από την οικογένεια του Παναθηναϊκού, τον Πάρη Δερμάνη. Ήταν εδώ τα καλοκαίρια, ήταν δίπλα και στην Εθνική. Είναι πολύ δύσκολες οι στιγμές για όλους μας, η υπόσχεσή μας είναι ότι θα στηρίξουμε τη γυναίκα και το παιδάκι του. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε. Πίναμε καφέ στη σειρά με τη Μακάμπι. Θέλω να το αφιερώσω και στον γιο μου που γεννήθηκε πριν από πέντε ημέρες και μου έφερε τύχη».
