Μεγάλο πράγμα να έχεις συνέπεια στους λόγους και τις πράξεις σου. Πάρτε παράδειγμα τον Λέο Μάτος. Ο Βραζιλιάνος μπακ αγωνίζεται εδώ και 3,5 χρόνια στον ΠΑΟΚ, έχει καταφέρει να κερδίσει με το σπαθί του τον τίτλο του καλύτερου δεξιού μπακ στην ιστορία του συλλόγου και φροντίζει να το θυμίζει κάθε τρεις και λίγο.
Στη Λαμία πέτυχε το 26ο τέρμα του με την φανέλα του συλλόγου, στο παιχνίδι νούμερο 153. Και δεν μιλάμε για γκολ της σειράς, αλλά από εκείνα που χαρίζουν βαθμούς (όπως το χθεσινό), αλλά και προκρίσεις, όπως είχε γίνει πέρυσι στο Κύπελλο με τον Αστέρα. Ο Βραζιλιάνος έχει μάτι που γυαλίζει και παρά τα όποια λάθη του (αγκωνιές σε αχρείαστες φάσεις που εδώ και καιρό έχουν περιοριστεί πολύ ή τσάμπα κάρτες), με την προσωπικότητά του και την τεράστια ποιότητά του-ειδικά αυτό το απίστευτο άλμα του-υπογράφει μεγάλες στιγμές. Μπορεί να είναι 33 αλλά το καταλαβαίνει εύκολα κανείς ότι η καρδιά του χτυπά σαν εικοσάρη που είναι ακόμη διψασμένος για τίτλους και διακρίσεις. Ίσως αυτό να συμβαίνει γιατί μεγάλωσε στην φτώχεια και το ποδόσφαιρο ήταν για εκείνον μία μάχη για επιβίωση και καλύτερη ζωή.
Σε κάθε περίπτωση είναι από εκείνους που... δαγκώνουν τους αντιπάλους και δεν έχω δει μέχρι σήμερα, εντός ή ακόμη και εκτός συνόρων, προπονητή αντίπαλης ομάδας να μην μελετά πώς θα τον αντιμετωπίσει όταν φτιάχνει το πλάνο του.
Τα έχουμε ξαναπεί, αλλά ας το γράψουμε μία ακόμη φορά: Αποτελεί μέλος ενός γκρουπ παικτών που έχουν αλλάξει τον ρου της ιστορίας του ΠΑΟΚ, με την καθοριστική κίνηση του Ιβάν Σαββίδη να τους εμπιστευτεί. Ακούς τον Μάτος να μιλά, να μαλώνει, να τσαλακώνεται για τον ΠΑΟΚ και καταλαβαίνεις ότι έχεις απέναντί σου κάποιον που αυτά που λέει τα εννοεί.
Πολύς θόρυβος για το τίποτα
Θες δεν θες, ο Μάτος σε βάζει σε συγκρίσεις. Με εκείνους που έχουν μάθει να κάνουν έναν ατελείωτο θόρυβο για αδικίες τραβηγμένες από τα μαλλιά του... Σεμέδο. Ναι, αυτού του ποδοσφαιριστή που τους εξέθεσε διπλά. Πρώτον γιατί δεν είχαν το θάρρος να τον επιπλήξουν για το χονδροϊδέστατο για τα ποδοσφαιρικά ήθη παράπτωμα να γκρεμίσει κάτω ένα ball boy και δεύτερον γιατί ενώ εκείνοι προσπαθούσαν να φτιάξουν ένα αφήγημα υπεράσπισής του εκείνος ζήτησε συγνώμη εκθέτοντάς τους ανεπανόρθωτα.
Με την ίδια λογική προσπαθούν να πλασάρουν το αφήγημα του στημένου πρωταθλήματος (που φυσικά αν το πάρουν θα μετατραπεί σε αρχ...το) και να λασπώσουν τα πάντα γύρω τους. Το λένε, το ξαναλένε, αφήνουν έναν άνθρωπο που είχε γράψει την δική του (μικρή η μεγάλη δεν έχει σημασία) ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο να εκτίθεται και να λέει χοντράδες που πλέον μόνο κλαυσίγελο προκαλούν και εκτιμούν ότι όλο αυτό θα εξελιχθεί σε άκρως αποτελεσματικό, αλλά όπως και να 'χει αγαπημένο τους μπούλινγκ για να φοβούνται οι Έλληνες διαιτητές. Προφανώς, όταν ο ίδιος ο διοικητικός ηγέτης τους ακολουθεί πανομοιότυπη πρακτική ενώπιον των απεσταλμένων της FIFA και της UEFA και η απάντηση που εισπράττει είναι «περισσότεροι ξένοι διαιτητές, ακόμη και σε ΟΛΑ τα ματς των πλέι οφ», το μήνυμα είναι ένα: σκύλο που συνεχώς γαυγίζει κανείς δεν τον φοβάται.
Αν, λοιπόν, θεωρούν ότι συμμετέχουν σε ένα στημένο πρωτάθλημα, τότε δεν έχουν παρά να αποχωρήσουν και όχι να δηλώνουν την πλήρη εμπιστοσύνη τους στις ξένες ποδοσφαιρικές αρχές για να φέρουν νέο αρχιδιαιτητή. «Παίζω σε στημένο Πρωτάθλημα», σημαίνει «παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω», αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Τελικά, όμως, αποδεικνύεται, ότι είναι πολλά τα λεφτά, Βαγγέλη.
Υ. Γ 1. Θα αναρωτιέστε πολλοί γιατί αποφεύγω να γράψω το όνομα της ομάδας που σηκώνει σκόνη και πετά λάσπη. Πολύ απλά, γιατί κόντρα στο πιστεύω πολλών από τους οπαδούς των υπολοίπων ομάδων, θεωρώ ότι και έχει αυτή χιλιάδες αγνούς οπαδούς που θλίβονται από τις πρακτικές που ακολουθεί και τον στραβό όσο δεν πάει δρόμο που έχει πάρει…
Υ. Γ. 2 Όταν προσπαθείς να μειώσεις έναν «αντίπαλό» σου, αποδεδειγμένα, με μεγάλη προσφορά πλέον στην ελληνική οικονομία, αποδίδοντάς του τον όρο «Ρώσος» με προσβλητικό τρόπο, αυτό σημαίνει ότι πλέον τα όποια καθαρά ποδοσφαιρικά επιχειρήματά σου έχουν στερέψει.