Αίσθηση προκάλεσε το επιχείρημα που ανέπτυξε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ελισάβετ Σκούφα σχετικά με την «εκμάθηση» Αγγλικών στο νηπιαγωγείο.
Η κυρία Σκουφά πιστεύει ότι εισαγωγή της διδασκαλίας της αγγλικής γλώσσας στο Νηπιαγωγείο που προωθεί η κυβέρνηση, κρύβει κάποιο άλλο ειδικό κρυμμένο συμφέρον.
Και στη συνέχεια πρόσθεσε με νόημα: «Μήπως αποτελεί και αυτό επιταγή αμερικανικών σχολών, αμερικανικών πανεπιστημίων;»
Διαβάστε αναλυτικά την τοποθέτηση της κυρίας Σκούφα:
«Κατανοώ ότι έχετε τελειώσει, έχετε ολοκληρώσει σημαντικό μέρος των σπουδών σας στην Αμερική, όμως, επιτρέψτε μου να σας πω, ότι όλοι εδώ μέσα είμαστε εκλεγμένοι από τον ελληνικό λαό, αυτόν πρέπει να υπηρετούμε και επίσης είστε Υπουργός στο Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας. Άρα, θα πρέπει να στηρίξετε ως επί το πλείστον την ελληνική εκπαίδευση, όχι, τα όποια καλά ή πιο χειρότερα ενδιαφέροντα επιχειρηματικά των αμερικανικών πανεπιστημίων.
Επιτρέψτε μου να πω, μία ακόμη πολιτική παρατήρηση. Όταν μιλάτε για ανάγκη διεθνών συνεργασιών των ελληνικών πανεπιστημίων με το εξωτερικό, φαντάζομαι ότι θέλετε να διορθώσετε την παράλειψή σας και να μην μας αναφέρετε την επόμενη φορά μόνο αμερικανικά πανεπιστήμια, εκτός αν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος.
Θέλω να πω, παρόλο που θα φανεί σκληρό, ότι με κάνετε να πονηρεύομαι ότι ακριβώς και η εισαγωγή της διδασκαλίας της αγγλικής γλώσσας στο Νηπιαγωγείο κάποιο άλλο ειδικό κρυμμένο συμφέρον εξυπηρετεί. Μήπως αποτελεί και αυτό επιταγή αμερικανικών σχολών, αμερικανικών πανεπιστημίων; Διότι στα σίγουρα παιδαγωγικού σκοπούς δεν εξυπηρετεί, όπως έχουν πολλάκις τονίσει καθηγητές παιδαγωγικών σχολών στην Ελλάδα.
Σας ερωτώ, λοιπόν, ευθέως για ποιον λόγο θέλετε να επιβάλλετε, να καρατομήσετε την προσωπικότητα των νηπίων σε τόσο τρυφερή ηλικία, των τεσσάρων ετών, επιβάλλοντάς τους την εκμάθηση των αγγλικών; Δεν έχετε πείσει κανέναν σε αυτήν την αίθουσα ότι η συγκεκριμένη διάταξη εξυπηρετεί τον όποιο παιδαγωγικό σκοπό.
Θέλω να σας υπενθυμίσω ότι ακριβώς σκοπός της ίδρυσης και λειτουργίας του Νηπιαγωγείου είναι τα παιδιά να αναπτύξουν όλα τα ερεθίσματα, να ανακαλύψουν το σώμα τους, να μάθουν να μιλάνε, να αναπτύξουν στα πρώτα στάδια τις κοινωνικές σχέσεις, να κοινωνικοποιηθούν και όχι να αποκτήσουν απλά κάποιες δεξιότητες άνωθεν επιβεβλημένες.
Είναι αντιπαιδαγωγικό αυτό που κάνετε, κυρία Υπουργέ, με το δεύτερο άρθρο του νομοσχεδίου, όπως και πλήρως αντιπαιδαγωγικό είναι – για να μείνω σήμερα μόνο στην προσχολική ηλικία και την κατάλληλη ή μη κατάλληλη – η παντελώς ακατάλληλη προσχολική εκπαίδευση που μας πλασάρετε. Θα μου επιτρέψετε να πω, ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε για ποιον λόγο αυξάνετε τον αριθμό των νηπίων στα είκοσι πέντε.
Πιστεύετε, κυρία Υπουργέ, ότι μία ή ένας νηπιαγωγός μπορεί να δείξει την απαιτούμενη εξατομικευμένη προσοχή, στήριξη, φροντίδα που χρειάζονται τα παιδιά μας στην ηλικία των τεσσάρων και έξι ετών, όταν, μάλιστα, σε αυτή την τάξη υπάρχουν και συνομήλικά τους με ειδικές εκπαιδευτικές ιδιαιτερότητες και ανάγκες, νήπια ΑμεΑ;
Για ποιον λόγο, κυρία Υπουργέ, φέρνετε αυτές τις δύο τελείως αντιπαιδαγωγικές και απαράδεκτες διατάξεις ουσιαστικά καταδικάζοντας τους αυριανούς πολίτες και σπρώχνοντας στο καλάθι των αχρήστων την πολύ σημαντική αγωγή και παιδεία, που πρέπει να λαμβάνουν τα παιδιά μας στην προσχολική ηλικία;»