Αν δεν υπάρξει κάποια κυβερνητική απόφαση που θα ανατρέψει αυτή που έλαβε χθες η ΕΠΟ για εκλογές στις 9 Οκτωβρίου, η νέα διοίκηση στην ομοσπονδία του ποδοσφαίρου θα αναδειχθεί έναν, τουλάχιστον, μήνα νωρίτερα από οποιαδήποτε άλλη αθλητική ομοσπονδία.
Εχει, αρχικά, ενδιαφέρον να δούμε, βέβαια, αν αυτή η απόφαση θα σημάνει την λήξη στην αντιπαράθεση Γραμμένου-Αυγενάκη, ή αν ο υφυπουργός Αθλητισμού θα εξακολουθήσει να επιμένει ότι και η ΕΠΟ θα πρέπει να κάνει εκλογές στο δίμηνο Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2020, καθώς και με άλλο εκλογικό σύστημα.
Το μεγαλύτερο, όμως, ενδιαφέρον έχει να δούμε, είτε οι εκλογές γίνουν στις 9 Οκτωβρίου είτε κάποια στιγμή στο τελευταίο δίμηνο της χρονιάς, ποιοι θα θέσουν υποψηφιότητα για την προεδρία, ποια θα είναι η νέα εκτελεστική επιτροπή και ποιες οι ισορροπίες εντός της ΕΕ.
Σε ό,τι με αφορά δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ότι θα έχουμε εντυπωσιακές αλλαγές προς το καλύτερο. Οσο ο εκάστοτε πρόεδρος αλλά και τα μέλη της ΕΕ προκύπτουν ως αποτέλεσμα των παρεμβάσεων και της βούλησης των ισχυρών του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, δεν ξέρω πώς μπορεί να διοικήσουν το ελληνικό ποδόσφαιρο από αυτούς που ψηφίζονται για να το διοικήσουν.
“Μην γελιέσαι. Στις εκλογές δεν θα ψηφίσουν οι πρόεδροι των ΕΠΣ”, μου είπε τις προάλλες στο “Metropolis” ο Νίκος Τζώρτζογλου, ο πρόεδρος της ΕΠΣ Ηρακλείου.
“Και ποιος θα ψηφίσει”, τον ρώτησα. “Ο καθένας από τους ισχυρούς του ελληνικού ποδοσφαίρου που επηρεάζει και κατευθύνει την ψήφο της μιας ή της άλλης ΕΠΣ”, μου απάντησε χωρίς περιστροφές, όπως το συνηθίζει, άλλωστε, ο Τζώρτζογλου.
Αρα, μιλάμε για διαδικασίες προαποφασισμένες. Γι' αυτό, προφανώς, και ουδείς ενδιαφέρεται να βγει μπροστά, να δηλώσει την υποψηφιότητά του, να ανακοινώσει το πρόγραμμά του, να ενημερώσει για τις θέσεις του, να δημοσιοποιήσει το σχέδιό του για την ανάπτυξη του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Διότι γνωρίζει ο καθένας απ' αυτούς που θα ήθελαν να είναι υποψήφιοι για την προεδρία στην ΕΠΟ και να κερδίσουν τις εκλογές ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος για τέτοιες συζητήσεις και τέτοιες παρουσιάσεις, αφού ο τρόπος που θα πορευτεί και ο νέος πρόεδρος και η νέα εκτελεστική επιτροπή, εν πολλοίς θα καθορίζεται από τις διαθέσεις του ισχυρού ή των ισχυρών που θα τον στηρίζουν.
Το έχω πει και το έχω γράψει άπειρες φορές: ο μόνος τρόπος για να ανασάνει και να αναπτυχθεί το ελληνικό ποδόσφαιρο (επαγγελματικό και ερασιτεχνικό) είναι να μην έχουν καμία συμμετοχή στις εκλογές της ΕΠΟ οι ισχυροί της Super League 1. Εκτός κι αν αποφασίσουν να συμφωνήσουν σε ένα πρόσωπο και να το υποδείξουν ως την επιλογή που αυτοί, από κοινού, κρίνουν πως είναι η καταλληλότερη και δεσμεύονται πως δεν θα κάνουν καμία παρέμβαση στο έργο του, ακόμη κι αν θεωρήσουν ότι θίγονται από κάποιες αποφάσεις που θα λάβει στη διάρκεια της θητείας του.
Μπορούν; Αν ναι, θα συμβάλλουν στη γέννηση της ελπίδας για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου. Αν δεν μπορούν, θα συνεχίσουμε να ζούμε όλα αυτά που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε πόσο πιο χαμηλά μπορεί να φτάσει το ποδόσφαιρό μας...