Πέρασαν 2 χρόνια από την βραδιά που δολοφονήθηκε στην περιοχή Χαριλάου ο Άλκης Καμπανός.
Ήταν λίγο πριν τα ξημερώματα περίπου στις 00:20 της 1ης Φεβρουαρίου του 2022, ο 19χρόνος Άλκης Καμπανός μιλώντας για τελευταία φορά στα αγαπημένα του πρόσωπα βγήκε με την παρέα του για να ξεσκάσει από το διάβασμα που είχε για το πανεπιστήμιο. Βγαίνει με τους φίλους του στη Χαριλάου στη Θεσσαλονίκη στα σκαλοπάτια της εισόδου της πολυκατοικίας του επί της οδού Θεοδώρου Γαζή 18 για μία βόλτα.
Ξαφνικά λοιπόν έρχονται δύο αυτοκίνητα πάνω τους που είχαν τους Χούλιγκανς του ΠΑΟΚ οι οποίοι πριν πάνε στη Χαριλάου και κάνουν την επίθεση πήγαν στην PAOK Sports Arena για να παρακολουθήσουν τον αγώνα βόλεϊ ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός. Πηγαίνουν στο σημείο στην παρέα των 5 ατόμων σταμάτησαν αφού φόρεσαν τα πιο δολοφονικά ένστικτά τους και ρώτησαν τον Άλκη ''τι ομάδα είσαι'' και ο Άλκης μη γνωρίζοντας τι επρόκειτο να ακολουθήσει απάντησε Άρης.
Κάπου εκεί οι 12 «δολοφόνοι» ξεκίνησαν την επίθεση στον 19χρόνο και στην παρέα του με διάφορα αντικείμενα μαχαίρια, ρόπαλα, λοστούς. Ο Άλκης είπε «Σας παρακαλώ, μην με χτυπάτε άλλο» και εκεί δέχθηκε την επίθεση από ένα δρεπανοειδές μαχαίρι τύπου καραμπίτ και τραυματίστηκε πολύ σοβαρά στο πόδι και να χάσει λίγο αργότερα τη ζωή του από ακατάσχετη αιμορραγία. Άλλα δύο παιδιά έφεραν επίσης σοβαρά τραύματα, αλλά εν τέλει επιβίωσαν. Τα άλλα δύο άτομα κατάφεραν να διαφύγουν από τους δράστες χωρίς να τραυματιστούν. Το μαχαίρι που προκάλεσε το μοιραίο χτύπημα βρέθηκε το πρωί της Τρίτης - στο πλαίσιο των ερευνών της ΕΛΑΣ. λίγα μέτρα μακριά από το σημείο του εγκλήματος, πεταμένο στον δρόμο, πλάι σε απορρίμματα.
Ο φίλος του, ο Άγγελος, εξίσου πολλαπλά χτυπημένος από αιχμηρό αντικείμενο, φώναξε στον πατέρα του που βρέθηκε αστραπιαία στο σημείο μετά την επίθεση «άσε με έμενα, μπαμπά, πήγαινε στον Άλκη, δεν μπόρεσα να τον σώσω».
Δύο χρόνια μετά ο Άλκης Καμπανός έχει γίνει σύνθημα στα λόγια των φίλων του Άρη. «Άλκη ζωντανός για πάντα Αρειανός», φωνάζουν χαρακτηριστικά -κάθε φορά- στο 19ο λεπτό του αγώνα.
Δύο χρόνια μετά τον 19χρόνο τον θυμούνται ολημερίς οι γονείς του, Αριστείδης και Μελίνα, που στάθηκαν με αξιοπρέπεια μπροστά στη χειρότερη συνθήκη που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας γονιός. Κάποιοι εκατοντάδες άνθρωποι τίμησαν τη μνήμη του τα ξημερώματα, στην οδό -πλέον- Άλκη Καμπανού, στη Χαριλάου.
Δυστυχώς τίποτα δεν έχει αλλάξει. Δύο χρόνια μετά στη χώρα μας μετρήσαμε ακόμη δύο νεκρούς από την τυφλή οπαδική βία, τον Μιχάλη Κατσουρή στις 7 Αυγούστου στη Νέα Φιλαδέλφια από τους Κροάτες και τον Γιώργο Λυγγερίδη στις 7 Δεκεμβρίου του 2023 στο Γήπεδο Μελίνα Μερκούρη από ναυτική φωτοβολίδα.
Οι -ίδιοι- κυβερνώντες τρεις δέσμες αποτυχημένων μέτρων αντιμετώπισης της βίας. Μετράμε και δύο-τρεις αποτυχημένους υπουργούς Αθλητισμού και Προστασίας του Πολίτη, όπως και συνεχόμενα ευχολόγια.
Είναι μια βαθιά χαρακιά στη συλλογική μνήμη. Και δυστυχώς -παρά το σοκ και τις αρχικές αντιδράσεις- ελάχιστα αλλάξανε στην κοινωνία μετά και άλλοι άνθρωποι έγιναν σε ένα πέταλο πανί και σύνθημα στα χείλη.
Ο Άλκης δεν ήταν ο τελευταίος νεκρός οφείλουμε για τον Άλκη, τον Μιχάλη, τον Νάσο, τον Τόσκο, τον Γιώργο τον Kώστα και τα υπόλοιπα παιδιά να αντιδράσουμε…