Τι ψάχνεις;

Ρούντιγκερ: Ο Τούχελ, τα «κλικ» του Καντέ και η... Σιέρα Λεόνε

A generic square placeholder image with rounded corners in a figure.

Είναι αναμφίβολα ένας από τους καλύτερους αμυντικούς στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Είναι γρήγορος, δυνατός και βγάζει σιγουριά στον αγωνιστικό χώρο. Η ποιότητα του μπορεί να φανεί σε οποιονδήποτε σχηματισμό. Η καλή φυσική του κατάσταση και η επιθετικότητα που βγάζει στο χορτάρι είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά του. Η διαφορά του με τους άλλους κρύβεται στην ψυχική ανθεκτικότητα.

Ο Αντόνιο Ρούντιγκερ μετά από πέντε χρόνια παρουσίας στο Λονδίνο με τη φανέλα της Τσέλσι, πήρε την πτήση για Ισπανία αφού συμφώνησε με τη Ρεάλ Μαδρίτης για την επόμενη τετραετία. Ο έμπειρος αμυντικός αποχαιρέτησε τους «μπλε» έχοντας 203 εμφανίσεις και 12 τέρματα ενώ πανηγύρισε την κατάκτηση του Champions League το 2021, του ευρωπαϊκού Super Cup, του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων, του Europa League το 2019 και του Κυπέλλου το 2018.

Χέρι βοηθείας από Τούχελ

Με το ένα πόδι στην έξοδο βρέθηκε ο Γερμανός αμυντικός από την Τσέλσι κατά τη θητεία του Φρανκ Λάμπαρντ στον πάγκο των «μπλε». Ο Άγγλος προπονητής δεν τον είχε στα πλάνα του και η ομάδα ειδοποίησε τον μάνατζερ του για την εξέλιξη αυτή και η αναζήτηση νέας ομάδας έπρεπε να αρχίσει. Προτίμησε να μείνει σιωπηλός, να μην δώσει σημασία στα μηνύματα που έπαιρνε στα social media και να παλέψει για τη θέση του.

Ήρθε σε επαφή με τον Λάμπαρντ και πήρε χρόνο συμμετοχής στα τελευταία παιχνίδια της παραμονής του Άγγλου στον πάγκο της Τσέλσι: «Είχα συνομιλίες με τον Λάμπαρντ και ξαφνικά επέστρεψα στον πάγκο και μετά έπαιξα επίσης σε δύο παιχνίδια. Δούλεψα και έπαιξα στα τελευταία παιχνίδια της θητείας του και τώρα τα πράγματα πάνε καλά για μένα».

Η έλευση του Τόμας Τούχελ λειτούργησε ως ευκαιρία για εκείνον. Ο Γερμανός προπονητής ήξερε ότι είχε στα χέρια του έναν ικανό αμυντικό και απλά φρόντισε να βρει την αιτία της άγριας συμπεριφοράς του. Τον πλησίασε και τον ρώτησε ποια είναι η πηγή του κακού.

Ο Ρούντιγκερ του εξήγησε ότι η επιθετικότητα και η πείνα που βγάζει στο χορτάρι οφείλεται στη γειτονιά που μεγάλωσε. Στο Βερολίνο – Νόικλν έπαιζε σκληρά σε τσιμεντένια γήπεδα και τα μεγαλύτερα παιδιά τον φώναζαν «Ράμπο». Ήταν κάτι που του άρεσε και δεν ήθελε να το αλλάξει.

Ο Γερμανός προπονητής το δέχθηκε και έδωσε μια ευκαιρία στον παίκτη. Εκείνος φρόντισε να την αρπάξει και να αποδείξει στο νέο του προπονητή ότι αξίζει φανέλα βασικού. Είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη του καθώς τον πλησίασε ως άνθρωπος και ενδιαφέρθηκε να μάθει για εκείνον, οπότε σε κάθε παιχνίδι φρόντιζε να δίνει κάτι παραπάνω από αυτό που μπορούσε.

«Ο Τούχελ με πλησίασε και μου είπε: Τόνι, πες μου για σένα. Ρώτησε για μένα ως άτομο. Αυτό ήταν μεγάλο. Όταν ο Τούχελ μου έδωσε μια ευκαιρία, είχα τόσο μεγάλο κίνητρο που δεν επέστρεφα ποτέ στον πάγκο. Είχα αποφασίσει ότι θα δώσω το 200% σε αυτόν τον σύλλογο, σε αυτό το σήμα — παρά όλα όσα ειπώθηκαν για μένα».

Τα… κλικ και το Mini Cooper του Καντέ

Πριν περάσει την πόρτα των αποδυτηρίων της Τσέλσι, είχε ακούσει όλες τις όμορφες ιστορίες για τον Καντέ. Έλεγαν ότι είναι πάντα χαμογελαστός, ότι οδηγεί ένα παλιό Mini Cooper, ότι δεν υψώνει ποτέ τη φωνή του. Ο Ρούντιγκερ πίστευε ότι μέσα σε όλα όσα που είχε ακούσει, βρισκόταν και ένα ψεγάδι του νέου του συμπαίκτη.

«Είμαστε όλοι άνθρωποι. Κανείς δεν είναι τόσο cool όλη την ώρα. Είναι αδύνατον» έλεγε μέχρι τη στιγμή που τον γνώρισε. Του μίλησε και εκείνος απλά τον κοιτούσε και κουνούσε το κεφάλι του δείχνοντας ενδιαφέρον για όσα του έλεγε. Εκείνο που του έκανε εντύπωση ήταν το «κλικ» που απαντούσε κάθε φορά.

Ο συμπαίκτης του το επαναλάμβανε συχνά πυκνά και ο Ρούντιγκερ άρχισε να πιστεύει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με εκείνον. Του φαινόταν παράξενο κάποιος να μιλάει με αυτόν τον τρόπο και αποφάσισε να τον ρωτήσει.

Ο Καντέ, χωρίς να χάσει το χαμόγελο του, του εξήγησε ότι μεγάλωσε σε μια περιοχή του Παρισιού, όπου οι άνθρωποι πάντα απαντούσαν με αυτόν τον τρόπο όταν ήθελαν να συμφωνήσουν με κάτι. Ήταν το «ναι» στην καθημερινότητα τους. Δεν ήξερε από πού προερχόταν αλλά του φαινόταν αστείο και το χρησιμοποιούσε.

Οι δυο τους άρχισαν να κάνουν παρέα και ο Γερμανός αμυντικός κάποια στιγμή τον ρώτησε γιατί δεν αλλάζει το αυτοκίνητο του. Ο Καντέ είχε αγοράσει ένα Mini Cooper όταν έφτασε στην Αγγλία και για εκείνον ήταν κάτι σημαντικό. Μπορεί να τον πείραζαν όλοι και να ήξεραν ότι θα του άρεσε να οδηγεί μια Mercedes αλλά παράλληλα, γνώριζαν ότι είναι άνθρωπος βολικός και αφού το αυτοκίνητο αυτό έκανε τη δουλειά του, δεν χρειαζόταν να το αλλάξει.

Το ταξίδι στη Σιέρα Λεόνε

Οι ποδοσφαιριστές κάνουν λόγο για πίεση, ο Ρούντιγκερ θεωρεί ότι το ποδόσφαιρο είναι μόνο χαρά. Την πίεση τη συναντάς όταν κάποιος δεν μπορεί να αγοράσει φαγητό είτε για τον ίδιο είτε για τα παιδιά του.

Κάθε φορά που θεωρεί ότι πιέζεται, κλείνει τα μάτια του και στο μυαλό του έρχονται εικόνες από το ταξίδι του στη Σιέρα Λεόνε.

Μετά τον εμφύλιο πόλεμο, ο Γερμανός επισκέφθηκε μαζί με τους γονείς του την πατρίδα της μητέρας του. Αφού κατέβηκαν από το αεροπλάνο, μπήκαν σε ένα ταξί και κόλλησαν στην κίνηση. Τα παράθυρα τους ήταν ανοιχτά και σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής ερχόταν κοντά τους άνθρωποι που πουλούσαν φρούτα, νερό, ρούχα. Εκείνοι δεν αγόρασαν κάτι αλλά η φτώχεια και η πείνα που υπήρχε στην περιοχή ήταν φανερές σε κάθε πρόσωπο.

Εκείνη τη στιγμή, ο Ρούντιγκερ κατάλαβε γιατί ο μπαμπάς και η μαμά του θεωρούσαν τη Γερμανία επίγειο παράδεισο. Είδε ανθρώπους να πουλούν ψωμί από τον ίδιο φούρνο αλλά μόνο ένας από εκείνους θα είχε χρήματα για φαγητό στο τέλος της ημέρας.

Έκτοτε, ο Γερμανός κάθε φορά που νιώθει πιεσμένος, απλά σκέφτεται τις εικόνες αυτές και κατανοεί πόσο τυχερός είναι που έχει ένα πιάτο φαγητό στο τραπέζι του.