Λοιπόν, έχουμε και λέμε περί μπάσκετ του ΠΑΟΚ…
Κατ’ αρχήν επιτρέψτε μας, να μη συμφωνούμε με όσους επιμένουν πως σώθηκε ο ΠΑΟΚ όντας στο χείλος του γκρεμού… Του υποβιβασμού! . Τούτο δε, επειδή εμείς λέμε απλά, πως ο ΠΑΟΚ απέφυγε τις περιπέτειες με πιθανή κατάληξη τον υποβιβασμό. Δεν ήταν απίθανη η κατάληξη αυτή,. Πιθανή ήταν. Όπως πιθανή ήταν κι η μη τέτοια κατάληξη. Δεν αποκλειόταν δηλαδή…
Φυσικά κι η εξέλιξη με την διακοπή του Πρωταθλήματος έσωσε τον ΠΑΟΚ από αυτές τις περιπέτειες. Δεν τον έσωσε από τον υποβιβασμό. Το πάλευε ο ΠΑΟΚ! Κι ως ομάδα κι ως κόσμος το πάλευε. Δεν το παρατούσε! Ακόμη κι έτσι φυσικά… Δεν αποτελούσε τιμή για τον ΠΑΟΚ. Ντροπή αποτελούσε!
Εάν κι εφ’ όσον πάντως μας ρωτούσατε – και σας ένοιαζε η απάντηση μας – αν θα ρισκάραμε εμείς την… πάλη μέχρι τέλους ή θα μας βόλευε η διακοπή… Ε, μην περιμένετε άλλη απάντηση από το… βόλεμα. Κοντά στο νου κι η γνώση.
Το θέμα όμως, δεν είναι πλέον τι έγινε. Κι εδώ θα κάνουμε χρήση της τετριμμένης έκφρασης … Ό γέγονε, γέγονε. Η διακοπή του Πρωταθλήματος μήτε προσθέτει, μήτε αφαιρεί από τον ΠΑΟΚ έστω και pixel της τρέχουσας εικόνας του. Της επιεικώς απαράδεκτης για τον κόσμο του τρέχουσας εικόνας του.
Με άλλα λόγια; Η αποφυγή περιπετειών με πιθανή κατάληξη τον υποβιβασμό (αν και το πάλευε, επιμένουμε…) δεν απαλλάσσει τον ΠΑΟΚ ως οικογένεια από τις ευθύνες και για «ο γέγονε, γέγονε» αλλά και για «ό, τι μέλλει γενέσθαι»! Κι η ανάληψη αυτών των ευθυνών… Κυρίως δε, των ευθυνών για «ό, τι μέλλει γενέσθαι». Η ανάληψη ευθυνών για «ο γέγονε, γέγονε» βλέπετε… Δε θα αλλάξει αυτήν την εικόνα. Αυτήν την επιεικώς απαράδεκτη εικόνα του ΠΑΟΚ στο μπάσκετ.
Με τους περισσότερους εκ των παραγόντων και δη, παραγόντων με προσφορά και κύρος να τού έχουν γυρίσει την πλάτη. Ίσως και με ευθύνη του ίδιου του ΠΑΟΚ ή τουλάχιστον, όσων εξέφραζαν την ΚΑΕ του. Μια υπόθεση κάνουμε και μόνον. Κι ως εκ τούτου καιγόταν ο ΠΑΟΚ (όσο δεν αποφάσιζε ο ΕΣΑΚΕ) κι έτρεχαν να σβήσουν τη φωτιά δυο τρεις άνθρωποι (ξέρει ο κόσμος…) όλοι κι όλοι. Οι άλλοι; Θέλετε από πληγωμένο εγωισμό; Θέλετε από απογοήτευση; Θέλετε από …αυτοαπομόνωση; Θέλετε επειδή ο ΠΑΟΚ τους κράτησε μακριά; Ό, τι και να θέλετε, ζούσαν από μακριά το δράμα. Με άλλους να μιλούν (κάποιοι μάλιστα, υπέρ το δέον και κάποιοι δίχως δικαίωμα) κι άλλους να σιωπούν….
Κι εδώ ακριβώς – κατά την πάντα ταπεινή μας άποψη – είναι το ζητούμενο για τον ΠΑΟΚ. Οι παράγοντες του. Οι άνθρωποι οι οποίοι έβαλαν πλάτη και βαθιά το χέρι στην τσέπη, για να τον καταστήσουν ευρωπαϊκή υπερδύναμη. Όλοι αυτοί οι οποίοι ανάγκασαν τους αντιπάλους του, να παραδεχθούν πως ο ΠΑΟΚ είναι ανώτερος επειδή έχει παράγοντες ανώτερους!
Με λίγα λόγια; Δίχως την απόλυτα ενότητα, την ολοκληρωτική ομόνοια και την άμεση …επιστράτευση τους ο ΠΑΟΚ δεν έχει προοπτική για το μέλλον. Πέρα από την ανάγκη του χρήματος (για την οποία και βέβαια, δε χωρά κουβέντα…) υπάρχει η ανάγκη της ψυχής. Το χρήμα ψυχές δεν αγοράζει. Σώματα ναι, Πνεύματα, ναι. Ψυχές, όχι…
Ψυχές είχε κατά κανόνα ο ΠΑΟΚ στις ηγεσίες του. Αυτές τον καθιστούσαν ισχυρότερο κι ως εκ τούτου ανώτερο. Κι ηγεσία σε ένα καράβι όπως ο ΠΑΟΚ δεν είναι μόνον ο καπετάνιος. Είναι όλο το πλήρωμα.
Ψυχές λοιπόν, πρέπει να βρει ο ΠΑΟΚ κατ’ αρχήν. Για να συνεχίσει και να βρει και χρήμα!
