Σε εφιάλτη εξελίχθηκε η προσπάθεια του ΠΑΟΚ να ξαναμπεί στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος, με ένα θετικό αποτέλεσμα στο «Καραϊσκάκης». Ηταν μια κρύα ήττα για τον Δικέφαλο που εξελίχθηκε σε ένα σκληρό μάθημα, τόσο σε αγωνιστικό αλλά και διοικητικό επίπεδο.
Κι όμως, αρχικά οι οιωνοί ήταν θετικοί, μιας που ο ΠΑΟΚ στο πρώτο εικοσάλεπτο ήταν καλύτερος, επέβαλε τον ρυθμό του, πιέζοντας την πίσω γραμμή του Ολυμπιακού, κλείνοντας τα ατού και μην επιτρέποντας στους χαφ του να περάσουν την μπάλα στην επίθεση. Στο πλαίσιο της προσπάθειας να αιφινδιάσει, να προηγηθεί, να πάρει τα ηνία του ματς και να χτυπήσει στα ίσια τον αντίπαλό του.
Το μοναδικό πρόβλημα στο πρώτο ημίχρονο, που άρχιζε να εμφανίζεται μετά το 25', ήταν ουσιαστικά το αριστερό άκρο, από εκεί δύο γεμίσματα οδήγησαν σε ευκαιρίες για τον Ολυμπιακό, σε δεύτερο χρόνο, όταν οι ανάσες άρχισαν να τελειώνουν από το πρέσινγκ ψηλά. Το θετικό για το πρώτο 45λεπτο ήταν ότι ο κίνδυνος θάνατος του Ολυμπιακού, Ελ Αραμπί, δεν ακούμπησε μπάλα, μιας και ο Ινγκασον έγινε σκιά του.
Μόνο ο Μπρούμα που συνέκλινε στο πέναλτι ή ο Καμαρά που έβγαινε ως «κρυφός» απείλησαν τον Ζίφκοβιτς. Δεν ξέρω αν ήταν μέρος του πλάνου του Μαρτίνς να δώσει χώρο στον ΠΑΟΚ. Πάντως ο Δικέφαλος είχε τις στιγμές του, μιας που και τα άκρα των Πειραιωτών δεν φημίζονται για τη σταθερότητά τους, αλλά τα πόδια του Σα έσωσαν όταν χρειάστηκε.
Το ματς ήταν ισορροπημένο και όλα έδειχναν ότι θα κρινόταν στο λάθος, αλλά και την εκμετάλλευση αυτού από την πιο έμπειρη και μπαρουτοκαπνισμένη ομάδα. Η μοναδική ίσως στιγμή που στο πρώτο 50λεπτο ο Ινγκασον άφησε τον Ελ Αραμπί για να καλύψει το κενό, έγινε στο 1-0. Η αλληλοκάλυψη στον άξονα, αλλά και το αριστερό άκρο δεν θύμισε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό.
Τα κενά στο αριστερό άκρο ήταν εμφανή, με παίκτη που κατά συνθήκη έπαιζε σε αυτή τη θέση. Είναι διαπιστωμένο το πρόβλημα, όμως παραμένει άλυτο. Όμως ο ΠΑΟΚ είχε και ένα ακόμη ζήτημα. Η ποιότητα των ποδοσφαιριστών του στην πιο καίρια ίσως θέση στο ποδόσφαιρο: Αυτή του χαφ. Λείπει ο ποδοσφαιριστής για τη... χαμαλοδουλειά που θα απελευθερώσει και τους υπόλοιπους. Μαζί και η ποιότητα στη θέση 1 και τη θέση 9. Τρεις παίκτες που έπρεπε να βρει εδώ και καιρό ο ΠΑΟΚ.
Φυσικά του λείπουν κι άλλα πράγματα: Το γρήγορο παιχνίδι (στηρίζεται μόνο στις εμπνεύσεις του Τζόλη, ενώ ο Ζίβκοβιτς είναι εδώ και καιρό μακριά από τον καλό του εαυτό), το αμυντικό τρανζίσιον, η ηρεμία απέναντι στο πρέσινγκ του αντιπάλου.
Εφυγε η νοοτροπία νικητή
Ενα σχόλιο και για τη νοοτροπία: Μου φάνηκε πως έλειψε η αποφασιστικότητα, η πραγματική πίστη για το αποτέλεσμα, η νοοτροπία νικητή. Ενα στοιχείο που από παλιά αντιμετώπιζε ο ΠΑΟΚ όταν κατέβαινε στην Αθήνα και που είδαμε νε ξεριζώνεται με κόπο από τον Ραζβάν Λουτσέσκου. Μόνο επί ημερών του Ρουμάνου ο ΠΑΟΚ έπαιζε με άλλο αέρα στα ντέρμπι κάτω από τα Τέμπη. Σαν να γύρισε σε αυτή τη νοοτροπία ο Δικέφαλος. Καλή προσπάθεια, χαμένες ευκαιρίες και χτύπημα στην πλάτη... Σαν να περιμένει το γκολ που θα φάει.
Δεν επιτρέπεται ο ΠΑΟΚ του Πάμπλο να μην παίρνει ούτε κάρτα σε ντέρμπι. Δεν το λέμε για τις ποινές. Το λέμε για τον τρόπο αντιμετώπισης του αγώνα. Να δείξει θέληση, αποφασιστικότητα, σκληράδα. Ηταν το ευκολότερο ντέρμπι που έχει σφυρίξει ο Μπριχ στην καριέρα του. Θα πείτε ότι ούτε ο Ολυμπιακός πήρε. Μα, ο ΠΑΟΚ έπρεπε να τη δείξει πρώτος. Από πλευράς νοοτροπίας, μόνο ο Βιεϊρίνια δείχνει να την έχει, σαν τη «μυγα μες στο γάλα».
Αναζητείται πυξίδα
Ο Πάμπλο είπε μετά το ματς ότι ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα 2,5 ετών, ενώ ο σημερινός ΠΑΟΚ μια ομάδα 2,5 μηνών. Από το καλοκαίρι του ΄19, όμως τι έκανε ο πρωταθλητής ΠΑΟΚ, σε αυτό τον ενάμιση χρόνο, για να θέσει τις βάσεις για νέους τίτλους και τη δημιουργία μιας νέας ομάδας; Πήρε αυτό που χρειαζόταν ή έκανε και κάνει πειραματισμούς; Μήπως πουλάει χωρίς σειρά και αγοράζει χωρίς σχέδιο; Μήπως εξακολουθούν να του λείπουν σημαντικά κομμάτια του παζλ; Το έχουμε ξαναγράψει ότι ο ΠΑΟΚ πρέπει να βρει τι φταίει και να το διορθώσει, μα ούτε σε αυτή τη μεταραφική περίοδο το βλέπουμε.
Πήρε έναν φορ που δεν είναι δικός του, ο Τσόλακ των 3,2 εκ. είναι τρίτος και παραμένει στον «άερα», ενώ και ο Σβιντέρσκι είναι με το ένα πόδι για μεταγραφή. Μουργκ δεν υπάρχει, ο καθαρόαιμος χαφ δεν έρχεται, επέστρεψε για τέταρτη φορά ο Ουάρντα, ενώ αναζητείται ο αντικαταστάτατης του Γιαννούλη. Μια πυξίδα αναζητείται...
