Ποστέκογλου: Η προσφυγιά, τα «καγκουρό», η σχέση με τον Πούσκας και η πρόκληση της Σκωτίας

Η απόφαση των γονιών του να φύγουν από την Ελλάδα με προορισμό την Αυστραλία, το δέσιμο με τον πατέρα του μέσω του ποδοσφαίρου, η σχέση με τον Φέρεντς Πούσκας και τα χρέη διερμηνέα στον Ούγγρο τεχνικό, τα τρόπαια στη χώρα των καγκουρό και η δύσκολη αποστολή στη Σκωτία.

Ο Άγγελος Ποστέκογλου συστήθηκε φέτος στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και πλέον πολλοί μιλούν για το θαύμα του Ελληνοαυστραλού προπονητή στη Σέλτικ. Ο 56χρονος τεχνικός έχει μάθει όμως να επιβιώνει στα δύσκολα και η πρόκληση στους Κέλτες της Γλασκώβης ήταν ακόμα μια δύσκολη αποστολή στο βιογραφικό του.

Το δέσιμο με τον πατέρα του

Η οικογένεια του Α.Ποστέκογλου, όταν εκείνος βρισκόταν σε ηλικία πέντε ετών, αποφάσισε να αφήσει την Ελλάδα για ένα καλύτερο μέλλον στην Αυστραλία. Όπως έχει πει και ίδιος το ταξίδι δεν ήταν εύκολο, καθώς διήρκησε ένα ολόκληρο μήνα μέσα σε ένα καράβι.

Ο πατέρας του έλειπε πολλές ώρες από το σπίτι, αφού χρειαζόταν να δουλεύει για να παρέχει στην οικογένειά του τα πάντα.

Ο μικρός, τότε, Άγγελος έψαχνε έναν τρόπο να έρθει πιο κοντά στον πατέρα του. Ο Τζίμης Ποστέσκογλου ( πατέρας του Άγγελου ) έχοντας μαγαζί στη Νέα Φιλαδέλφεια ήταν φίλος της ΑΕΚ, οπότε ο Ελληνοαυστραλός τεχνικός είχε μεγαλώσει από μικρός ακούγοντας ιστορίες κυρίως για την Ένωση, αλλά και γενικότερα για το ποδόσφαιρο.

Ο ίδιος μίλησε στην εκπομπή Monday FC και αποκάλυψε πως πηγαίνοντας με τον πατέρα του στο γήπεδο κατάλαβε πως το ποδόσφαιρο θα ήταν η αφορμή να έρθει πιο κοντά μαζί του. Μάλιστα, είπε πως ο πατέρας του τον ξυπνούσε τα ξημερώματα για να παρακολουθήσουν αγώνες που διεξάγονταν εκείνη την ώρα στην Ευρώπη.

Έτσι, σε ηλικία 7 ετών εντάχθηκε στις ακαδημίες της Σάουθ Μέλμπουρν Ελλάς, η οποία είχε δημιουργηθεί από Έλληνες μετανάστες. Τα προσόντα του και η αντίληψή του τον οδήγησαν στην πρώτη ομάδα, στην οποία έμεινε για εννέα συναπτά έτη μέχρι να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.

Η σχέση με τον Πούσκας και τα χρέη διερμηνέα

Ο σπουδαίος Φέρεντς Πούσκας βρέθηκε τη σεζόν 1989 στη Σάουθ Μέλμπουρν, έχοντας ως ποδοσφαιριστή και αρχηγό στην ομάδα του τον Ποστέκογλου.

«Είχα την τύχη να περάσω μερικά χρόνια με τον Φέρεντς Πούσκας, έναν απόλυτο τζέντλεμαν και κάποιον που κατέχει μια πολύ αγαπημένη θέση στην καρδιά μου. Με πρόσεχε δύο-τρία χρόνια, είχαμε πολύ στενή σχέση», είχε δηλώσει ο Ελληνοαυστραλός τεχνικός.

Και στη συνέχεια είχε προσθέσει: «Ήταν απλώς ένας κύριος. Από τη στιγμή που ήρθε ήταν ταπεινός. Τον ενοχλούσαμε συνεχώς για να μας πει ιστορίες για τη Ρεάλ Μαδρίτης , τι έκανε στο Χάμπντεν, τι έκανε στο Γουέμπλεϊ.

Υποβάθμιζε, όμως, τα πάντα και απλά σου έδειχνε ότι το μεγαλείο του ήταν απλώς η ταπεινοφροσύνη του στις σχέσεις με τους ανθρώπους».

Ο Ούγγρος τεχνικός πηγαίνοντας στην Αυστραλία δεν γνώριζε αγγλικά, άλλα έχοντας περάσει από την Ελλάδα ως προπονητής του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ ήξερε να μιλάει τη μητρική γλώσσα του Ποστέκογλου, δηλαδή τα ελληνικά.

«Ήμουν τυχερός γιατί, όταν ήρθε στην Αυστραλία, τα αγγλικά του δεν ήταν καλά, αλλά είχε προπονήσει τον Παναθηναϊκό σε έναν τελικό Ευρωπαϊκού Κυπέλλου. Άρα τα ελληνικά του ήταν αξιοπρεπή. Άρα έκανα διερμηνέα του.

Συνήθιζα και τον έπαιρνα από το σπίτι του και να τον πήγαινα στην προπόνηση με το παλιό μου αυτοκίνητο, για το οποίο ντρεπόμουν τότε. Η φιλοσοφία του για το ποδόσφαιρο ήταν να βγεις έξω να χαρείς το ποδόσφαιρο και να σκοράρεις, του άρεσε να παίζει επιθετικά.

Όταν έμαθα ότι πέθανε ήμουν πολύ λυπημένος, γιατί όταν έφυγε από την Αυστραλία δεν μπόρεσα να επανασυνδεθώ μαζί του. Θα ήθελα να τον ευχαριστήσω προσωπικά για την επιρροή που είχε πάνω μου, ως άνθρωπος όσο και ως προπονητής», είχε πει χαρακτηριστικά ο Ποστέκογλου για τον θρύλο των ευρωπαϊκών γηπέδων, Φέρεντς Πούσκας.

Οι πρώτοι τίτλοι, η Παναχαϊκή και ο Κούγιας

Το 1993 αποχωρεί από τις τέσσερις γραμμές του αγωνιστικού χώρου και δύο χρόνια αργότερα αναλαμβάνει τα ηνία της Σάουθ Μέλμπουρν.

Οι διακρίσεις και οι τίτλοι δεν αργούν να έρθουν και τη σεζόν 1997/98 κατακτά το πρώτο του τίτλο ως προπονητής, το πρωτάθλημα Αυστραλίας. Την επόμενη χρονιά επαναλαμβάνει την επιτυχία του, βάζοντας στην τροπαιοθήκη του το δεύτερο πρωτάθλημα με τη Σάουθ Μέλμπουρν.

Μετά από πέντε χρόνια ως τεχνικός σε συλλογικό επίπεδο έρχεται η πρώτη εμπειρία σε Εθνικές ομάδες, αναλαμβάνοντας από το 2001 έως το 2007 προπονητής της Κ-20, Κ-17 και Κ-16 της Εθνικής Αυστραλίας. Μάλιστα, με την Κ-17 στον τελικό του OFC U17 Championship κερδίζει τη Νέα Ζηλανδία και προσθέτει το πρώτο τρόπαιο σε εθνικό επίπεδο.

Έχοντας γεμίσει εμπειρίες και διακρίσεις αποφασίζει να επιστρέψει στα πάτρια εδάφη και να κάτσει στον πάγκο της Παναχαϊκής, με το σύλλογο της Πάτρας να αγωνίζεται τότε στη τρίτη τη τάξει κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Πρόεδρος της ομάδας ήταν ο Κώστας Μακρής, οποίος είχε δώσει τα κλειδιά στον Ποστέκογλου, δείχνοντάς του εμπιστοσύνη από τη πρώτη μέρα. Η συνέχεια, όμως, δεν ήταν ανάλογη.

Ο Έλληνας παράγοντας αποχωρεί από την Παναχαϊκή και οι Πατρινοί περνούν στην εποχή της προεδρίας του Αλέξη Κούγια. Οι σχέσεις των δύο ανδρών δεν ήταν και οι καλύτερες. Οι φήμες της εποχής αναφέρουν πως ο γνωστός νομικός δεν άφηνε τον Ελληνοαυστραλό τεχνικό να χτίσει την ομάδα σύμφωνα με τη δική του φιλοσοφία, παρεμβαίνοντας συχνά στο προπονητικό του έργο, αποφασίζοντας εν τέλει να αποχωρήσει από την Παναχαϊκή και να επιστρέψει στην Αυστραλία.

«Για μένα ήταν πολλά τα καλά στοιχεία από την παρουσία μου στην Παναχαϊκή. Όλη η εμπειρία μου ήταν πολύ θετική. Ήταν δύσκολα σίγουρα, αφού μια ιστορική και μεγάλη ομάδα όπως είναι η Παναχαϊκή είχε πέσει στην Γ΄ Εθνική. Η Πάτρα είναι μεγάλη πόλη που αγαπάει το ποδόσφαιρο και την ομάδα. Ήταν ένα τεστ. Να βγω από εκεί που βρισκόμουν, από αυτά που ήξερα να πάω στη δική μου χώρα, στην οποία, όμως, ήμουν σαν ξένος. Παρότι γεννήθηκα στην Ελλάδα, έφυγα πέντε χρονών και μεγάλωσα στην Αυστραλία. Ήταν όλα θετικά, η ομάδα μάλιστα είχε καλή πορεία αφού, όταν αποχώρησα, ήταν δεύτερη. Αγάπησα τους ποδοσφαιριστές, αφού τα έδιναν όλα και προσπαθούσαν να ανταποκριθούν στη φιλοσοφία μου. Δεν έχω τίποτα κακό να πω», είχε δηλώσει ο Άγγελος Ποστέκογλου στο gazzetta το 2019 και μέχρι σήμερα δεν έχει αποκαλύψει ποτέ τους λόγους που αποχώρησε από την ομάδα.

Το μεγαλύτερο επίτευγμα της καριέρας του…και οι «σαμουράι»

Επιστρέφοντας στην Αυστραλία κάθεται στον πάγκο της Μπρίσμπεϊν Ρόαρ, η οποία μέχρι τον ερχομό του Ποστέκογλου αγνοούσε τη λέξη τίτλος.

Την πρώτη χρονιά τερματίζει στην 9^η θέση του πρωταθλήματος και ακολουθούν δύο χρόνια πρωταθλητισμού, κατακτώντας ισάριθμα πρωταθλήματα, τα οποία ήταν και τα πρώτα τρόπαια στην ιστορία του συλλόγου.

Ακολουθεί ένα σύντομο πέρασμα από τη Μέλμπουρν και το 2013 έρχεται το κάλεσμα από την Εθνική Αυστραλίας, την οποία οδηγεί στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου δύο φορές (2014 και 2018).

Αλλά δεν έμεινε εκεί. Το 2015 κατακτά το πρώτο Κύπελλο Εθνών Ασίας στην ιστορία της Αυστραλίας και το όνομά του γράφεται με χρυσά γράμματα στην Εθνική.

Το Νοέμβριο του 2017, λίγους μήνες πριν το Μουντιάλ της Ρωσίας, αποχωρεί από τον πάγκο των καγκουρό και μετακομίζει στην Ιαπωνία, αντιμετωπίζοντας μια ακόμη πρόκληση στην καριέρα του. Να στέψει πρωταθλήτρια Ιαπωνίας τη Γιοκοχάμα Μαρίνος, η οποία από το 2004 είχε αποχωριστεί το στέμμα του πρωταθλητή.

Τη συνέχεια δεν τη ξέρετε, αλλά μπορείτε να τη φανταστείτε. Τη σεζόν 2018/19 στην τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος η Γιοκοχάμα Μαρίνος υποδέχεται την Τόκιο στην έδρας της, με τη μεταξύ τους διαφορά να είναι τρεις βαθμοί.

Το σφύριγμα της λήξης βρίσκει 63.854 θεατές να πανηγυρίζουν το πρώτο τους πρωτάθλημα μετά από 15 χρόνια ξηρασίας και τη Γιοκοχάμα Μαρίνος να κάθεται ξανά στο θρόνο της.

Η δύσκολη αποστολή στη Σκωτία

Και φτάσαμε στο σήμερα, όπου ο 56χρονος τεχνικός κάθεται στο πάγκο της Σέλτικ, ενάς από τους πιο ιστορικούς συλλόγους στη Σκωτία και στο Νησί.

Οι Κέλτες το περασμένο καλοκαίρι πήραν μια γενναία και ριψοκίνδυνη απόφαση για πολλούς, δίνοντας το τιμόνι της ομάδας στον Άγγελο Ποστέκογλου. Ο λόγος που θεωρήθηκε υψηλού ρίσκου αυτή η κίνηση ήταν η μη εμπειρία του Ελληνοαυστραλού τεχνικού σε ευρωπαϊκό σύλλογο.

Ο Ποστέκογλου, όμως, έχει μάθει να κολυμπά στα δύσκολα και οι προκλήσεις θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι το ελιξίριό του. Η αποστολή που είχε αναλάβει μόνο εύκολη δεν ήταν, καθώς έπρεπε να ανταγωνιστεί τη Ρέιντζερς, η οποία με τον Στίβεν Τζέραρντ είχε πάρει τα ηνία από τη Σέλτικ την προηγούμενη χρονιά στο σκωτσέζικο πρωτάθλημα, αφήνοντας τους συμπολίτες 25 βαθμούς μακριά από την πρώτη θέση.

Η κάθε αρχή και δύσκολη λέει ο σοφός λαός και έτσι συνέβη. Ο αποκλεισμός από το Champions League έφερε τριγμούς στην καρέκλα του Ποστέκογλου, με τα ΜΜΕ της Σκωτίας να στήνουν στο τοίχο τον 56χρονο.

Η αποχώρηση του Τζέραρντ από τη Ρέιντζερς άλλαξε, όμως, τις ισορροπίες και η αντεπίθεση της Σέλτικ ξεκίνησε. Οι Κέλτες όχι μόνο κάλυψαν τη διαφορά από τους συνδιεκδικητές τους, αλλά απολαμβάνουν και τη μοναξιά της κορυφής, έχοντας έξι βαθμούς διαφορά.

Ο Ελληνοαυστραλός τεχνικός κατάφερε να κατακτήσει και το πρώτο τρόπαιο ως πρώτο προπονητής της Σέλτικ, κερδίζοντας στο τελικό του League Cup της Χιμπέρνιαν, με ανατροπή (2-1).

Ο Άγγελος Ποστέκογλου μπορεί να άργησε να μας συστηθεί ή εμείς αργήσαμε να τον μάθουμε, αλλά ήρθε για να μείνει.

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook