Αίσθηση προκάλεσε η περιπέτεια μίας 50χρονης Αμερικανίδας στην Ινδία, η οποία βρέθηκε αλυσοδεμένη και αποστεωμένη στη ζούγκλα. Η Lalita Kayi έγραψε σε σημείωμα ότι την έδεσε ο σύζυγός της μετά από καυγά, προσθέτοντας πως την άφησε 40 μέρες χωρίς φαγητό και νερό για να πεθάνει.
Η 50χρονη, που πάσχει από προβλήματα ψυχικής υγείας και ακολουθούσε φαρμακευτική αγωγή, βρέθηκε δεμένη με αλυσίδα σε δένδρο. Η κατάστασή της ήταν τόσο άσχημη από την ασιτία, ώστε δεν μπορούσε να μιλήσει. Ούτε ήταν σε θέση να δώσει περισσότερες πληροφορίες στις Αρχές.
Η ασιτία είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, διότι ο ανθρώπινος οργανισμός χρειάζεται πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λιπαρά και βιταμίνες για να επιβιώσει. Πόσες μέρες μπορεί όμως να ζήσει χωρίς φαγητό; Και πόσες χωρίς νερό; Είναι δυνατό να επιβιώσει κανείς επί έξι εβδομάδες χωρίς να καταναλώνει κανένα από τα δύο;
Στα ερωτήματα αυτά συγκεκριμένη απάντηση ως φαίνεται δεν υπάρχει, διότι οι αντοχές κάθε ανθρώπου είναι διαφορετικές. Σύμφωνα με παλαιότερο άρθρο στο επιστημονικό περιοδικό Scientific American, η επιβίωση χωρίς φαγητό και νερό εξαρτάται από παράγοντες όπως:
Εν τούτοις, δεν υπάρχουν κλινικές μελέτες για το θέμα, διότι θα ήταν ανήθικο να αφήνονταν άνθρωποι χωρίς τροφή και νερό για να εξεταστούν οι αντοχές τους. Το 2009, όμως, επιστήμονες από την Πανεπιστημιακή Κλινική του Αμβούργου ανέλυσαν σχετικά περιστατικά που είχαν δημοσιευθεί στον παγκόσμιο Τύπο.
Όπως διαπίστωσαν, η διάρκεια της επιβίωσης χωρίς φαγητό και νερό κυμαινόταν από 8 έως 21 ημέρες. Οι άνθρωποι, όμως, που είχαν μείνει μόνο χωρίς φαγητό επέζησαν έως και 2 μήνες, έγραψαν στην γερμανική ιατρική επιθεώρηση Archiv für Kriminologie.
Η πρόσληψη υγρών είναι το κλειδί για την επιβίωση. Ο ανθρώπινος οργανισμός αποθηκεύει ενέργεια από τα τρόφιμα, που μπορεί να τον τροφοδοτεί για αρκετές εβδομάδες. Δίχως νερό, όμως, εκδηλώνονται εντός λίγων ημερών σοβαρά νεφρολογικά προβλήματα.
Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο διότι, μεταξύ άλλων, οι νεφροί δρουν ως ηθμοί (φίλτρα) που αποβάλλουν τοξίνες και άχρηστα υποπροϊόντα του μεταβολισμού από τον οργανισμό μας.
Έτσι, αν κάποιος δεν πίνει καθόλου νερό, μπορεί να επιβιώσει για λίγες μέρες. Αν πίνει έστω και λίγο, ίσως αντέξει λίγες εβδομάδες.
Επιστήμονες από τις ΗΠΑ ανέφεραν το 2010 ότι «το νερό αντιπροσωπεύει κρίσιμο θρεπτικό συστατικό, η απουσία του οποίου μπορεί να είναι μοιραία μέσα σε μέρες». Το σχετικό άρθρο είχε δημοσιευθεί στην διατροφική επιθεώρηση Nutrition Reviews.
Ποιοι έσπασαν όλα τα ρεκόρ της επιβίωσης
Την καθοριστική σημασία του νερού αποδεικνύει και η περίπτωση ενός Βρετανού που είχε γεννηθεί το 1940. Λεγόταν Angus Barbieri και τη δεκαετία του 1960 αποφάσισε να μπει στο νοσοκομείο για να αδυνατίσει. Ο τρόπος που επέλεξε ήταν να κόψει εντελώς το φαγητό!
Όπως αναφέρει το βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, ο νεαρός άνδρας έπασχε από νοσογόνο παχυσαρκία (ζύγιζε 214 κιλά) και ήθελε να χάσει σχεδόν τα δύο τρίτα του βάρους του. Αυτό που ήθελε να κάνει, όμως, γινόταν μόνο υπό ιατρική παρακολούθηση, διότι ήταν ανθυγιεινό και επικίνδυνο.
Επί 13 μήνες (Ιούνιος 1965-Ιούλιος 1966) ο Angus Barbieri έπινε μόνο τσάι, νερό, καφέ και νερό με ανθρακικό. Έπαιρνε επίσης διάφορα διατροφικά συμπληρώματα που του έδιναν οι γιατροί.
Ο νεαρός άνδρας ξανάφαγε τροφή μετά από 382 επίμονης αφαγίας, όταν πια ζύγιζε κάτω από 81 κιλά. Φυσικά οι γιατροί δεν συνιστούν σε κανέναν να κάνει κάτι ανάλογο για να αδυνατίσει, διότι είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Έχουν αναφερθεί περιστατικά ασθενών που πέθαναν από ασιτία ή από καρδιακή ανεπάρκεια όταν προσπάθησαν να ζήσουν για πολύ καιρό χωρίς τροφή.
Αντίστοιχα, το ρεκόρ της επιβίωσης χωρίς φαγητό και νερό έχει ένας 18χρονος από την Αυστρία που λεγόταν Andreas Mihavecz. Ο νεαρός είχε συλληφθεί για κλοπή και οι αστυνομικοί τον είχαν κλείσει σε ένα υπόγειο κελί όπου τον ξέχασαν.
Ο Mihavecz επέζησε επί 18 ημέρες χωρίς να έχει πρόσβαση σε φαγητό και νερό, γλείφοντας την υγρασία από τους τοίχους του κελιού του. Όταν τον ανακάλυψαν στις 18 Απριλίου 1979 ήταν σχεδόν ετοιμοθάνατος.
πηγή: iatropedia
