Τις τελευταίες δύο εβδομάδες έχουμε γίνει θεατές πολύ σκληρών εικόνων. Μετά την αναπάντεχη επίθεση της Χαμάς, που στοίχισε τη ζωή σε 1.400 ανθρώπους, ο στρατός του Ισραήλ απάντησε με έναν άνευ προηγουμένου βομβαρδισμό. Χαρακτηριστικά, από τις 7 μέχρι τις 13 Οκτωβρίου ο Ισραηλινός στρατός είχε ρίξει πάνω από 6.000 βόμβες στη Λωρίδα της Γάζας, που είναι ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα μέρη παγκοσμίως, με 2 εκατομμύρια κατοίκους να μοιράζονται μια έκταση ίση με το νησί της Άνδρου.
Μάλιστα, ο Charles Lister, ειδικός για τα θέματα της Μέσης Ανατολής, έγραψε στο X (πρώην Twitter) πως «Αν θέλουμε να κάνουμε μια σύγκριση, οι συμμαχικές δυνάμεις που μάχονταν κατά του ISIS, έριχναν περίπου 2.000 βόμβες τον μήνα σε μια έκταση 46.000 τ.χλμ. σε Συρία και Ιράκ». Η Λωρίδα της Γάζας από την άλλη έχει έκταση μόλις 360 τ.χλμ. και από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς έχουν χάσει μέχρι στιγμής τη ζωή τους πάνω από 5.000 άνθρωποι, από τους οποίους οι 2.000 ήταν παιδιά και έφηβοι κάτω των 18 ετών.
Όπως είναι φυσικό, οι αριθμοί αυτοί δεν έχουν αφήσει ασυγκίνητη την παγκόσμια κοινότητα, με χιλιάδες ανθρώπους σε δεκάδες μεγάλες πόλεις του κόσμου να βγαίνουν και να διαδηλώνουν υπέρ της Παλαιστίνης, που από το 1947 βλέπει τα σύνορα της να μικραίνουν συνεχώς και υπέρ των ανθρώπων της πολύπαθης Γάζας που έχουν βρεθεί να ζουν σε μια περιοχή, την οποία πολλοί χαρακτηρίζουν ως τη μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή στον κόσμο.
Από την Αθήνα μέχρι τη Νέα Υόρκη και από το Λονδίνο μέχρι το Τόκιο, οι δρόμοι έχουν γεμίσει με ανθρώπους τυλιγμένους με παλαιστινιακές σημαίες, οι οποίοι απαιτούν η Δύση να σταματήσει να κάνει τα στραβά μάτια και να σταματήσει επιτέλους το αιματοκύλισμα δεκαετιών στη Γάζα.
Ανάμεσα στις παλαιστινιακές σημαίες και τα πανό που γράφουν “Free Palestine” βλέπουμε να σηκώνονται και πλακάτ που απεικονίζουν καρπούζια, ένα φρούτο που έχει συνδεθεί εδώ και περίπου μισό αιώνα με τον αγώνα των Παλαιστίνιων για ελευθερία. Πώς όμως συνέβη αυτό;
Η πρώτη φορά που το καρπούζι χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολο της παλαιστινιακής αντίστασης ήταν μετά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967, όταν το Ισραήλ είχε καταφέρει να πάρει υπό τον έλεγχό του τη Γάζα, τη Δυτική όχθη και τη Δυτική Ιερουσαλήμ. Τότε, η κυβέρνηση της χώρας είχε κρίνει παράνομη κάθε δημόσια επίδειξη της σημαίας της Παλαιστίνης και όποιος παρέβαινε τον νόμο, τιμωρούνταν με φυλάκιση.
Έτσι, οι Παλαιστίνιοι άρχισαν να χρησιμοποιούν το καρπούζι αντί της σημαίας τους, μιας και το αγαπημένο καλοκαιρινό φρούτο είναι και αυτό πράσινο, άσπρο, κόκκινο και μαύρο. Βέβαια, μετά από λίγο καιρό, ακόμα κι αυτό αποδείχθηκε επικίνδυνο. Χαρακτηριστικά, ο Παλαιστίνιος καλλιτέχνης Sliman Mansour, είχε δηλώσει το 2021, πως όταν το 1980 εξέθετε τα έργα του σε γκαλερί της Ραμάλα, οι αρχές του είχαν πει πως δεν απαγορευόταν μόνο η σημαία, αλλά και τα χρώματά της. Έτσι, ακόμα κι αν ζωγράφιζε ένα πράσινο, άσπρο, κόκκινο και μαύρο λουλούδι, θα κινδύνευε με φυλάκιση. Τελικά, οι αρχές του Ισραήλ έκλεισαν την γκαλερί, καθώς τα έργα κρίθηκαν ως πολιτικά.
Το Ισραήλ αναγκάστηκε να ανακαλέσει την απαγόρευση το 1993, μετά την υπογραφή της Συμφωνίας του Όσλο. Έτσι, η σημαία άρχισε και πάλι να κυματίζει στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, αλλά και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Και μπορεί από το Όσλο να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά βλέπουμε και σήμερα το πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι για κάποιον να υψώσει την παλαιστινιακή σημαία, ακόμα κι αν μένει χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη Γάζα.
Συγκεκριμένα, η Suella Braverman, Υπουργός Εσωτερικών της Αγγλίας, σύστησε στην αστυνομία της χώρας να αντιμετωπίζει με καχυποψία όποιον κουβαλάει την παλαιστινιακή σημαία και σε περιπτώσεις να ζητάει να την κατεβάσουν. Μάλιστα, η Braverman στον υπόμνημά της την «τσουβάλιασε» μαζί με άλλα σύμβολα μίσους, όπως είναι η σβάστικα.
Πηγή: oneman.gr
