Τι φταίει που ο ΠΑΟΚ έφτασε στο σημείο να μη μπορεί να σκοράρει ενώ πέρσι είχε πετύχει 127 γκολ στις τρεις διοργανώσεις; Η απουσία του Κουλιεράκη, του Μεϊτέ και του Μπράντον; Προφανώς όχι. Μήπως είναι η γκίνια με τα δοκάρια και τις συμπτωματικές αποκρούσεις των αντίπαλων γκολκίπερ, που ακόμη και με τον... πισινό τους αποσοβούν γκολ; Προφανώς όχι, αν και οι συγκυρίες τον έχουν αδικήσει.
Αν θέλουμε να βρούμε την ουσία, νομίζω ότι το μείζον θέμα δεν είναι η δυστοκία, ούτε καν το γεγονός ότι στα τελευταία ματς με Γαλατάσαράι, Αρη και Στεάουα βρέθηκαν μπόλικοι παίκτες να κάνουν το λάθος για να πάει η μπάλα στα δίχτυα του Κοτάρσκι. Ο συνδυασμός δυστοκίας και αμυντικής αδράνειας έφερε τρεις ήττες, ενώ υπό “κανονικές” συνθήκες θα μπορούσε ο ΠΑΟΚ να πάρει τουλάχιστον την ισοπαλία στην Κωνσταντινούπολη και να κάνει δύο νίκες στην Τούμπα, αφού και με τον Αρη και με τη Στεάουα ήταν η καλύτερη ομάδα, εκείνη που κυριάρχησε και δημιούργησε τις περισσότερες ευκαιρίες, πολλές από τις οποίες ήταν κλασικές.
Ποιες, λοιπόν, θα ήταν οι “κανονικές” συνθήκες; Πολύ απλά το να παίξει ο ΠΑΟΚ σαν ΠΑΟΚ. Το συνδυαστικό ποδόσφαιρο με το οποίο έκανε θραύση πέρσι έχει πάει περίπατο. Δεν υπάρχει καμία δυναμική πια στην εκμετάλλευση κενών χώρων με αντεπιθέσεις. Ολη η ομάδα είναι μία ή και δύο ταχύτητες κάτω από την περσινή. Η άμυνα εμπνέει φόβο αντί για σιγουριά, η μεσαία γραμμή τσαλαβουτάει στη μετριότητα με πασούλες γύρω-γύρω όλοι, μη μπορώντας να προσφέρει δημιουργικά και στην επίθεση όλοι είναι ακίνδυνοι. Ολοι όμως.
Κάθονται κάποιοι και ασχολούνται με τους φορ. Ναι, δεν έχει φορ ο ΠΑΟΚ μέχρι στιγμής και ο καλύτερος από τους τρεις στη συνείδηση όλων μας είναι ο... Μπράντον που δεν παίζει. Παρακαλούσαμε να πάρει ο ΠΑΟΚ επιτέλους κλασικό φορ, πήρε δύο, αλλά τώρα παρακαλάμε να ξεπεράσει ο Μπράντον τον τραυματισμό του και να επανέλθει. Αλλά ούτε στην αφλογιστία του Τσάλοφ και του Τισουντάλι μπορούμε να αποδώσουμε τις πρόσφατες ήττες.
Η εξήγηση είναι μία: Ο ΠΑΟΚ δεν είναι ο καλός ΠΑΟΚ γιατί δεν είναι σε καλή αγωνιστική κατάσταση οι πιο κομβικοί και επιδραστικοί παίκτες του. Μόνο ένας είναι. Ο Κοτάρσκι. Ο Κουλιεράκης δεν είναι πια εδώ, ο Ζίβκοβιτς και ο Τάισον απέχουν χιλιόμετρα από τους παικταράδες που απολαύσαμε πέρσι και ο Κωνσταντέλιας είναι μεν ο καλύτερος και ο πιο παραγωγικός όλων, αλλά κι αυτός δεν είναι φέτος μέχρι στιγμής ο θαυματουργός Ντέλιας, επηρεασμένος ίσως (αν όχι σίγουρα) από τη γενικότερη αγωνιστική δυσλειτουργία της ομάδας.
Να πάμε και στους υπόλοιπους; Ανάμεσα σε Σάστρε και Οτο καλύτερος επίσης είναι πάντα αυτός που δεν παίζει, ο Μπάμπα “σκασμένος” από πέρσι μπήκε στη φετινή σεζόν και “σκασμένος” συνεχίζει παίζοντας υποχρεωτικά σε κάθε αγώνα, ελλείψει μπακ απ, ο Κεντζιόρα το ίδιο, ο Μιχαηλίδης είχε κάνει καλές εμφανίσεις αλλά με τη Στεάουα δεν βλεπόταν, ο Σβαμπ προσπαθεί αλλά δεν μπορεί, ο Οζντόεφ απλά τρέχει, ο Μουργκ είναι ανύπαρκτος στην κυριολεξία και ο Ντεσπόντοφ βάλθηκε να μας δείξει ότι ξέχασε την μπάλα.
Οσο για τους νεοφερμένους, μόνο ο Καμαρά ανεβαίνει σιγά-σιγά και “κουμπώνει” στο σύνολο. Ολοι οι άλλοι “ψάχνονται” και μαζί τους “ψάχνεται” και ο Λουτσέσκου για να τους εντάξει στο πνεύμα και στο στιλ παιχνιδιού της ομάδας. Ναι, οι μεταγραφές αυτές καθυστέρησαν πολύ να γίνουν, οπότε δικαιολογημένα χρειάζονται οι παίκτες πίστωση χρόνου, αλλά όταν οι παλιοί είναι μακριά από τους καλούς εαυτούς τους και οι νέοι δεν μπορούν να προσφέρουν ακόμη, δεν νομίζω ότι χρειάζονται άλλες βαθυστόχαστες αναλύσεις για να εξηγηθούν οι εμφανίσεις και τα αποτελέσματα του ΠΑΟΚ. Και όχι μόνο στο τελευταίο 10ήμερο, αλλά από την αρχή της σεζόν.
Μακάρι να συμβεί πάλι φέτος το ίδιο. Να φορμαριστεί η ομάδα τέλη Οκτωβρίου-αρχές Νοεμβρίου, όπως προεξόφλησε ο Ρουμάνος, για να δούμε από εκεί και πέρα το ωραίο έργο που είδαμε και πέρσι. Στο μεταξύ, οφείλουν όλοι οι παίκτες να σηκώσουν κεφάλι, να μην απογοητευτούν και, το κυριότερο, να δουλέψουν ακόμη πιο σκληρά και σοβαρά για να υπενθυμίσουν στους πάντες ότι είναι οι πρωταθλητές.
ΥΓ. Κατάμεστο το Καραϊσκάκη στο Ολυμπιακός-Μπράγκα και με φοβερή ατμόσφαιρα. Κάθε άλλο παρά γέμισε πάλι η Τούμπα με τη Στεάουα και η όλη φάση ήταν υποτονική. Αν δεν υπήρχαν τα παιδιά της Θύρας 4, το γήπεδο θα έμοιαζε με θέατρο...
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
