Αποκλειστική συνέντευξη στον Νίκο Κολίτση και στο Metrosport.gr
Είναι λίγο εγωιστικό να πω ότι δεν υπάρχει αντίστοιχος ποδοσφαιριστής με μένα σήμερα. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές με ικανότητες. Αυτό που κάνει σήμερα τη διαφορά είναι το πακέτο. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές με καλύτερη τεχνική, με μεγάλη ταχύτητα, που έχουν ήθος, ψυχολογία, το στίγμα του νικητή, το πακέτο όμως είναι δύσκολο, γιατί έχει αλλάξει η νοοτροπία και η συμπεριφορά. Σίγουρα υπάρχουν ποιοτικά καλύτεροι ποδοσφαιριστές, αλλά ολόκληρο το πακέτο, το να έχεις ψυχή, να πιστεύεις σε αυτό που κάνεις, είναι δυσεύρετο.
Αν ήξερα τα μισά από αυτά που ξέρω σήμερα, θα ήταν πολύ μικρή η Ελλάδα για να παίξω ποδόσφαιρο, ακόμα και η Μπαρτσελόνα. Γιατί εγώ αργά κατάλαβα ότι με χρησιμοποιούσαν σε ένα ρόλο που δε μου ταίριαζε, ουσιαστικά μου ζητούσαν να αφαιρέσω το δεκάρι της δημιουργίας και δε με άφηναν να παίξω ποδόσφαιρο. Στο ΠΑΟΚ άλλαξε λίγο η συμπεριφορά και εκεί μου είπαν «Ρε φίλε, εσύ ξέρεις και ποδόσφαιρο». Στην εποχή μου προσπαθούσαμε να κλέψουμε από τον κάθε συμπαίκτη, δε μας έδιναν πληροφορίες. Ο προπονητής θεωρούσε δεδομένο ότι έπρεπε να τα ξέρουμε, αλλά εκτιμώ ότι αν ήμουν καλά, θα είχα κάνει θεούς και δαίμονες.
Το μόνο κομμάτι για το οποίο χαίρομαι από το πέρασμα μου από τη Λάρισα ως σκάουτερ, είναι ότι βγάλαμε κάποιους παίκτες που με δικαίωσαν για αυτά που είχα προτείνει στον κύριο Πηλαδάκη, με κάποιους από αυτούς να παίζουν σήμερα στην Α' εθνική. Αυτό σημαίνει ότι οι επιλογές μου ήταν οι ενδεδειγμένες και σωστές.
Το σημερινό ποδόσφαιρο δεν είναι ποδόσφαιρο. Ενδεχομένως δε συμβαδίζω με την ηθική που έχει, γι' αυτό δεν ξέρω τι μπορώ να δώσω στο ποδόσφαιρο. Η διάθεση και η θέλησή μου είναι μεγάλη και η προσπάθειά μου είναι αρκετή. Το μόνο που ξέρω πάντως είναι ότι θα υπάρχουν παιδιά που θα με αγαπούν και θα με σέβονται.
Όταν το 2002, που ήμουν προπονητής στη Λάρισα, με κάλεσαν στην Αθήνα τρεις ομάδες και πήγα και είδα και από πίσω οι πρόεδροι είχαν τους μπράβους και μου είπαν «θέλουμε και δύο παιχνίδια και για τον πρόεδρο» τους είπα «ευχαριστώ πολύ, εσείς θέλετε νταλαβερτζήδες, δε θέλετε προπονητή. Τότε κάποιος πρόεδρος που δε ζει σήμερα με χτύπησε φιλικά στην πλάτη και μου είπε «Πήγαινε καλύτερα πίσω στον Όλυμπο, μια χαρά είσαι εκεί». Τι νομίζετε ότι είναι Λάρισα εδώ που έρχεται πέντε και δέκα χιλιάδες κόσμος; Εδώ έρχονται εκατόν πενήντα και οι μισοί από αυτούς είναι μπαμπάδες και μαμάδες.
Αυτή η νοοτροπία διαιωνίστηκε και από τότε που μπήκε το σύστημα άλλαξαν τα κόλπα. Αυτό που με πονάει πραγματικά είναι ότι δεν υπάρχουν πραγματικοί πρωταγωνιστές, ποδοσφαιριστές και προπονητές. Αυτή τη στιγμή εξαρτάσαι από τους μάνατζερ, τους σκάουτερ και από τον πρόεδρο.
Το 99% αυτών που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο είναι χομπίστες, δεν είναι το πραγματικό τους επάγγελμα. Άρα δεν τους ενδιαφέρει το μέλλον του ποδοσφαίρου και δεν το σέβονται. Εγώ ζω από αυτό, το σπούδασα, το έπαιξα και με αυτό μεγαλώνω τα παιδιά μου. Νομίζω ότι υπάρχουν παιδιά που, αν στηριχτούν στην πραγματική τους ικανότητα, υπάρχουν άνθρωποι να τα βοηθήσουν να εξελιχθούν.
Τα περισσότερα παιδιά προδίδονται πολύ εύκολα, είναι προδομένα παιδιά, τα προετοιμάζουν για την προδοσία του μέλλοντος. Αυτό έχει ως συνέπεια να τα κακομεταχειρίζονται και να μην τα σέβονται και αυτά να ξεφεύγουν από τους κανόνες του ποδοσφαίρου.
Μας λείπει ο παράγοντας της καθοδήγησης, η μύηση και η μετάβαση από το στάδιο του ερασιτεχνισμού στο στάδιο του επαγγελματισμού, από τα θέλω στα πρέπει. Σήμερα φώναζα στα παιδιά να κάνουν τα πρέπει όχι τα θέλω, αλλά επειδή αυτά τα παιδιά θέλουν να δείξουν το κάτι παραπάνω, γιατί έξω είναι ο μπαμπάς, ο μάνατζερ, κάνουν τα θέλω τους και τα περισσότερα από αυτά που κάνουν είναι λάθος. Αυτό προσπαθώ να κάνω φέτος και παρά το γεγονός ότι τα μισά από αυτά τα παιδιά θα έπρεπε να πληρώσουν για να είναι εδώ, παίζουν σε ικανοποιητικό επίπεδο. Σκεφτείτε ότι ο Απόλλων Λάρισας μου έδωσε πέντε ποδοσφαιριστές, γιατί έκρινε ότι δεν κάνουν για την ομάδα τους που είναι σε κατώτερη κατηγορία. Αυτή είναι η επιτυχία μας. Το ποδόσφαιρο άλλωστε είναι τρόπος.
Επειδή όλα τα κάνουν οι άνθρωποι και η νοοτροπία που έχουν, από αυτό εξαρτώνται όλα. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να βρούμε είναι η ιδέα. Η ιδέα είναι η Λάρισα ή η οποιδήποτε ομάδα. Το δεύτερο είναι με ποια φιλοσοφία θα πορευτούμε. Το τρίτο είναι ποιοι άνθρωποι θέλουν και μπορούν να την ακολουθήσουν και το τέταρτο είναι το μέσο και ο τρόπος για την υλοποίηση. Αν βρεθούν όλα αυτά τα σημαντικά, τότε όλα είναι εύκολα.
Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα από αυτά που έχω κάνει και νιώθω ευλογημένος για όλα. Αυτό που προσπαθώ να περάσω στα παιδιά είναι ότι τώρα έχουν την ευκαιρία να κυνηγήσουν και να ζήσουν τα όνειρά τους για να έχουν να θυμούνται. Απλώς οι γνώσεις είναι αυτό που μου έλειπε για να έχω κάνει τα δεκαπλάσια.
Αυτό που συνιστώ είναι οι νέοι να αγαπήσουν το πραγματικό ποδόσφαιρο, όχι αυτό που τους λένε κάποιοι, να μάθουν να διασκεδάζουν, γιατί στο ποδόσφαιρο διασκεδάζω σημαίνει εξελίσσομαι και βελτιώνομαι και να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, γιατί είναι αποδεδειγμένο ότι όσοι έμειναν στα όνειρά τους και πάλεψαν είναι αυτοί που στο τέλος κέρδισαν. Δεν υπάρχει πιο ευλογημένο πράγμα από το να ζεις το όνειρό σου κάνοντας το χόμπι σου και να ανοίγουν όλες οι πόρτες, όπως έλεγε ο μεγάλος Γιάτσεκ Γκμοχ.
