Ποιος θα καλύψει αυτό το κενό;

Η απουσία δεύτερου φορ από το ρόστερ, ο οποίος θα λειτουργούσε υποστηρικτικά πίσω από τον Λορέν Μορόν, δικαιολογημένα σηκώνει μεγάλη κουβέντα καθώς ο Αρης των 19 μεταγραφών δε φρόντισε να καλύψει αυτό το κενό, έστω και την τελευταία στιγμή. Δεν είναι όμως το μοναδικό κενό που προβληματίζει τον Άκη Μάντζιο, ο οποίος παράλληλα αναζητά να βρει την κατάλληλη επιλογή για τον ποδοσφαιριστή που θα παίζει πίσω από τον Ισπανό επιθετικό, σε σχηματισμό με δύο κεντρικού μέσους.

Το καλοκαίρι ο Αρης υπολόγιζε μάλλον σε πιο σύντομη επανένταξη του Μάνου Γκαρθία για να στηριχθεί πάνω στον Ισπανό, αλλά σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση η επιστροφή του στη Θεσσαλονίκη υπολογίζεται στα μέσα Οκτωβρίου ούτως ώστε να εξεταστεί από το ιατρικό επιτελείο της ομάδας κι εκεί θα προσδιοριστεί η ημερομηνία επιστροφής του σε δράση.

Ακόμη και έτοιμος να κριθεί όμως, ο χρόνος που θα χρειαστεί, μετά από οκτώ μήνες αγωνιστικής απραξίας, για να βρει ρυθμό, να επανέλθει στα γνωστά στάνταρ απόδοσής του και να έχει ουσιαστική προσφορά, παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό. Εκτός από την παράταση επιστροφής του Γκαρθία, ο προπονητής έχει πλέον να διαχειριστεί και το… απρόβλεπτο, με τους τραυματισμούς παικτών που θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να “υπηρετήσουν” τη θέση πίσω τον Μορόν.

Ο τραυματισμός του Λούκας Ρουπ για παράδειγμα στοιχειοθετεί σημαντική απώλεια από τη στιγμή που είναι ο μοναδικός διαθέσιμος μέσος με τόσο δημιουργικά χαρακτηριστικά κι οποίος έχει την ικανότητα να παίξει πίσω από τον φορ. Σε αντίθεση με τις αρχικές εκτιμήσεις ο τραυματισμός του αποδείχθηκε πιο σοβαρός και υποβλήθηκε σε (νέα) χειρουργική επέμβαση (σσ αρθροσκόπηση), που σημαίνει ότι θα παραμείνει… στα πιτς για τουλάχιστον έξι εβδομάδες ακόμη. Εύλογα λοιπόν προκύπτει το ερώτημα “ποιος θα καλύψει αυτό το κενό;”. 

1. Ο ρόλος του Βλάντιμιρ Νταρίντα σε σχέση με πέρυσι, έχει αλλάξει. Ο Τσέχος υπηρετεί μέχρι στιγμής έναν διαφορετικό ρόλο καθώς χρειάστηκε σε πολλά ματς να καλύψει την απουσία ανασταλτικού μέσου ξοδεύοντας τις δυνάμεις του περισσότερο στο να κόβει παρά στο να δημιουργεί. Παρόντος του Βερστράτε, αλλά και με την επιστροφή – μετά τη διακοπή – των Τζούρασεκ και Ζαν Ζουλ, ίσως ο Νταρίντα παίξει πιο μπροστά, πίσω δηλαδή από τον Μορόν, ώστε να πατάει περισσότερο περιοχή αφού κακά τα ψέμματα φέτος ο Αρης δεν έχει πάρει το παραμικρό από του μέσους στο επιθετικό κομμάτι.
   
   Τα περσινά νούμερα του Νταρίντα αποτελούν μέχρι στιγμής ανάμνηση για τους Κιτρινόμαυρους και η επιρροή του στο παιχνίδι της ομάδας έχει περιοριστεί. Ο Τσέχος έχει προσθέσει μερικές κακές εμφανίσεις το τελευταίο διάστημα με αποκορύφωμα το ματς με την Κηφισιά, σε σημείο που το τεχνικό επιτελεί να αναζητεί τους λόγους και τη λύση, προκειμένου να γίνει ξανά ο παίκτης σημείο αναφοράς στη λειτουργία του Αρη.
   
   
2. Η αλήθεια είναι πως ο Μάντζιος έχει δείξει προτίμηση στην παρουσία του Νταρίντα δίπλα στον Βερστράτε. Εφόσον επιμείνει σε αυτή την επιλογή τότε μία από τις εναλλακτικές, για να καλυφθεί το κενό στο “10” και να βρεθεί μια λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ομάδα, μπορεί να είναι ο Ρούμπεν Πάρντο.
   
   Ο Ισπανός μέσος ξέρει τη θέση και κυρίως έχει τα δημιουργικά χαρακτηριστικά για να την υπηρετήσει, με περισσότερα από 30 ματς στην καριέρα του σε ρόλο επιτελικού μέσου. Εκείνο όμως που προβληματίζει αυτή τη στιγμή είναι το χαμηλό επίπεδο ανταπόκρισης του Ισπανού ο οποίος φαίνεται ότι δεν έχει προσαρμοστεί πλήρως στα θέλω της ομάδας και ότι υπολείπεται σε δυνάμεις και τρεξίματα από τους υπόλοιπους μεσοεπιθετικούς. 
   
   
3. Οι πολλές επιλογές προσώπων στη μεσοεπιθετική γραμμή δίνουν τη δυνατότητα στον Μάντζιο μέσα από τις δοκιμές που θα γίνουν στο διάστημα της διακοπής να βρει τις κατάλληλες επιλογές. Υπό προϋποθέσεις για παράδειγμα, μια αξιόπιστη επιλογή, που όμως χρειάζεται να δουλευτεί καλά, είναι ο Ζαμόρα. Ο Κοσταρικανός έχει τα χαρακτηριστικά του δεύτερου φορ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε στην κορυφή της επίθεσης, δίνοντας ανάσες στον Μορόν, είτε πίσω από τον Ισπανό.
   
   Μέχρι στιγμής όμως ο νεαρός ποδοσφαιριστής δεν έχει αποδείξει ότι μπορεί να σηκώσει όλο το βάρος και θέλει χρόνο ακόμη μέχρι να ενσωματωθεί και να γίνει πιο ουσιαστικός στο παιχνίδι του. Άλλη μια επιλογή, που μπορεί να δώσει λύσεις στο επιθετικό κομμάτι -στη διάρκεια των αγώνων -, είναι ο Χριστοδουλόπουλος. Στα 36 του έχει την εμπειρία και ασφαλώς την ποιότητα και η αλήθεια είναι πως μπορεί να φανεί πιο χρήσιμος αυτή τη στιγμή στον άξονα, παρά στις πλευρές. Αντιθέτως, ο Σουλεϊμάνοφ, που επίσης λογίζεται ως μια λύση ανάγκης για το “10”, στο χρόνο που έχει πάρει φάνηκε ότι στον άξονα “χάνεται” και στις πλευρές είναι πιο δραστήριος.
   
   Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
   
   Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook