Τι λέει για όλους μας ο τρόπος περπατήματος; Πολλά! Και πολλές φορές κάνουμε οι ίδιοι κακό στον εαυτό μας με τον τρόπο περπατήματος.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Rutgers συνέδεσαν τη γενετική διαταραχή Εύθραυστου X και το σύνδρομο διαγραφής SHANK3 -διαταραχές που σχετίζονται με τον αυτισμό και τα προβλήματα υγείας- με μοτίβα βαδίσματος, εξετάζοντας τις μικροσκοπικές κινήσεις ανθρώπων που φορούσαν παπούτσια με αισθητήρες κίνησης.
Η μέθοδος, που δημοσιεύθηκε σε νέα μελέτη στο Scientific Reports, ανιχνεύει προβλήματα βάδισης 15-20 χρόνια πριν την κλινική τους διάγνωση και θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάπτυξη πιο προηγμένων μοντέλων παρέμβασης για τη διατήρηση της δομής και της λειτουργίας του εγκεφάλου.
«Τα μοτίβα βαδίσματος μπορούν να αποτελέσουν ένα αποκαλυπτικό χαρακτηριστικό της υγείας, αλλά τα συμπτώματα που προκαλούν στη βάδιση οι διαταραχές όπως το Εύθραυστο X μπορεί να διαφύγουν του γυμνού οφθαλμού για αρκετά χρόνια πριν γίνουν αντιληπτά μέσω της όρασης. Δεδομένων των προβλημάτων με τις ανατομικές διαφορές -για παράδειγμα, οι άνθρωποι με μακρύτερα ή κοντύτερα άκρα-και της πολυπλοκότητας της νόσου, παραμένει δύσκολη η χρήση μοτίβων βαδίσματος για τον ευρύτερο έλεγχο διαταραχών του νευρικού συστήματος, σε διαταραχές που επηρεάζουν ανθρώπους διάφορων ηλικιών και σταδίων ανάπτυξης», αναφέρει η συγγραφέας της μελέτης, Elizabeth Torres, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Rutgers.
Σύμφωνα με το Ίδρυμα Εύθραυστο X των ΗΠΑ, σχεδόν ένας στους 468 άνδρες και μία στις 151 γυναίκες είναι φορείς του γονιδίου που προκαλεί το σύνδρομο, ενώ ο Εθνικός Οργανισμός Σπάνιων Διαταραχών σημειώνει ότι πάνω από το 30% του πληθυσμού με διαγραφή του SHANK2 χρειάζεται συνήθως πάνω από δύο μελέτες χρωμοσωμάτων για την ανίχνευση της διαγραφής. Επομένως, η εκτιμώμενη επικράτηση είναι 2,5-10 ανά εκατομμύριο γεννήσεων με παρόμοια πιθανότητα για άνδρες και γυναίκες.
Στην παρούσα μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν τις κινήσεις βαδίσματος που δεν μπορεί να δει το γυμνό μάτι σε 189 ανθρώπους, προκειμένου να εντοπίσουν διαταραχές του νευρικού συστήματος. Συνδύασαν δεδομένα βαδίσματος από διάφορους ασθενείς αλλά και υγιείς ανθρώπους, χρησιμοποιώντας βίντεο, μετρήσεις του καρδιακού ρυθμού και wearable τεχνολογία, ενώ κάλεσαν τους συμμετέχοντες να κάνουν μια απλή εργασία βαδίσματος φορώντας τα «έξυπνα παπούτσια» που συγκέντρωναν ποικιλία σημάτων από το σώμα και τα πόδια.
Συμπερασματικά, η μελέτη παρέχει ένα πλαίσιο που θα συμβάλει στην πρόβλεψη της πρόωρης λήξης των φυσιολογικών μοτίβων βαδίσματος στους υγιείς νεαρούς ενήλικες, τόσο για περιπτώσεις φυσιολογικής γήρανσης όσο και για φορείς του Εύθραυστου X. Οι μέθοδοι αυτές βοηθούν στη διαστρωμάτωση ενός τυχαίου δείγματος πληθυσμού με διαταραχές που σχετίζονται με τον αυτισμό.
Πηγή: ygeiamou.gr
