Μην έχοντας την άνεση και τον χρόνο να απολαύσει όσο θα ήθελε και όσο θα έπρεπε την σπουδαία νίκη του, ο
ΠΑΟΚ αρκείται σε μία ταχύρρυθμη επισκόπηση και ανάλυση της και στη συνέχεια «θέτει εαυτόν» απέναντι στη νέα εξίσου δύσκολη και σημαντική υποχρέωση του που δεν είναι άλλη από την αντιμετώπιση του δεύτερου στη βαθμολογία συμπολίτη Άρη. Μικρή ανάσα λοιπόν κι επιστροφή στο μέτωπο.
Το «Κυριακή – Τετάρτη» δεν αφήνει περιθώρια για δεύτερες σκέψεις πέρα από το πως θα περάσει αλώβητος μέσα από τις συμπληγάδες που τον περιμένουν. Και λέμε συμπληγάδες από τη στιγμή που η ομάδα που Πάμπλο Γκαρσία διεκδικεί δύο στόχους. Την διασφάλιση της ευρωπαϊκής της συμμετοχής και την αντίστοιχη για την διεκδίκηση του κυπέλλου στον τελικό.
Αξίζει βέβαια να τονιστεί πως ο θρίαμβος επί του Ολυμπιακού καταγράφεται στην ιστορία του συλλόγου σαν μια επετειακή μέρα και νίκη. Το 2-0 επί του θρύλου ήταν ένα αποτέλεσμα που συμπλήρωσε 1000 νίκες από συστάσεως επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Επιστρέφοντας στην άμεση προτεραιότητα της επισκόπησης ή και ανάλυσης της εικόνας και της απόδοσης της ομάδας από πλευράς κόουτς οι διαπιστώσεις οπωσδήποτε θα τον ικανοποιούν.
Ο λίγος χρόνος που απομένει ασφαλώς θα αφιερωθεί στην διατήρηση και στην περαιτέρω ενίσχυση της καλής ψυχολογίας και της αυτοπεποίθησης, αλλά και σε κάποιες επισημάνσεις που πιθανόν να έχει καταγράψει ο κόουτς και οι οποίες λογικά θα αφορούν συγκεκριμένες στιγμές από το παιχνίδι.
Η άποψη των φίλων του ΠΑΟΚ εστιάζεται στη διαπίστωση πως η ομάδα όσο πλησιάζει στους στόχους της, δείχνει ότι βρίσκει τον πραγματικό εαυτό της. Αυτό επιβεβαιώθηκε με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο την Κυριακή το βράδυ. Να σκεφτεί κανείς ότι το σύνολο όλων των ελεγχόμενων ΜΜΕ του λεκανοπεδίου δεν τόλμησε να διαφωνήσει ή να γκριζάρει τη μεγάλη νίκη του ΠΑΟΚ. Έσκυψαν όλοι το κεφάλι και παραδέχθηκαν την ανωτερότητα του δικέφαλου.
Δύο λόγια και για το τεράστιο θέμα το οποίο στην κυριολεξία συγκλονίζει τον χώρο του ποδοσφαίρου και αφορά τα σχέδια για τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκα. Μία άποψη που με βρίσκει σύμφωνο είναι η παρακάτω: «Από τη δεκαετία του 1990 η απειλή για την απόσχιση αποτελεί τη μόνιμη επωδό των σούπερ κλαμπ, κάθε φορά που προσπαθούσαν να επιβάλλουν την ατζέντα τους στην UEFA, προκειμένου να δώσουν τη μορφή που επιθυμούσαν στην κορυφαία διοργάνωση των ευρωπαϊκων κυπέλλων.
Το νέο στοιχείο που προστέθηκε και προκαλεί εντύπωση ήταν η έντονη αντίδραση από την πλευρά την UEFA των λιγκών και των ομοσπονδιών. Η ευρωπαϊκή ομοσπονδία απειλεί να προσφύγει στη δικαιοσύνη για να σταματήσει τα σχέδια των σούπερ κλαμπ. Έμπειροι νομικοί υποστηρίζουν πως κανείς δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στα σούπερ κλαμπ από την πραγματοποίηση των σχεδίων τους.
Επίσης η απειλή της αποβολής από τις εθνικές διοργανώσεις είναι άσφαιρη πιστολιά, γιατί χωρίς τις δημοφιλείς ομάδες τα πρωταθλήματα θα χάσουν την αίγλη και το ενδιαφέρον τους και θα καταρρεύσουν τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Ακόμα και η απειλή πως θα απαγορευτεί στους παίκτες να αγωνίζονται σε Euro ή Μουντιάλ δεν μπορεί να σταθεί νομικά γιατί υπάρχει δεδικασμένο. Τα σούπερ κλαμπ λοιπόν θα μπορούσαν εδώ και χρόνια να είχαν συστήσει την «κλειστή λίγκα». Το γιατί δεν το έκαναν παραμένει ένα μυστήριο. Αν δεν το πράξουν και τώρα, τότε το πιο πιθανό είναι να μιλάμε για ένα ακόμη παιχνίδι με σημαδεμένη τράπουλα από το οποίο θα βγουν ξανά χαμένοι οι αδύναμοι του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου».
ΥΓ: Για τρίτη φορά μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η οικογένεια του ΠΑΟΚ βυθίζεται σε πένθος θρηνώντας την απώλεια ενός εκλεκτού μέλους της. Μετά τους αείμνηστους Γιώργο Καλύβα και Στέφανο Κατέρογλου, ο Νίκος Ζελομοσίδης. Ο πάντοτε ευγενής, ήρεμος, κοινωνικός και συγκροτημένος παράγοντας που υπηρέτησε με σεμνότητα επί δεκαετίες την ομάδα την οποία υπεραγαπούσε, «έφυγε» και άφησε σε όλους εμάς που τον ζήσαμε από κοντά σαν φίλο και σαν στρατιώτη του ΠΑΟΚ και μακριά από τα φώτα της προβολής λόγω σεμνότητας, την θλίψη για τον χαμό του. Στην οικογένεια του εκτός από τα ειλικρινή συλλυπητήρια θα θέλαμε να πούμε ότι αυτό που προσέφερε στον ΠΑΟΚ ο Νίκος είναι ανεκτίμητο. Καλό ταξίδι φίλε, όχι μόνο από εμάς τους κοντινούς σου (φίλους και γνωστούς) αλλά και από τις χιλιάδες των φίλων της ομάδας που αγάπησες και υποστήριξες με πάθος και δεν γνωρίζουν το μέγεθος της τεράστιας προσφοράς σου.
