Γνωστός για την ψυχραιμία του στο γήπεδο και τη μοναδική του τεχνική, ο Ζινεντίν Ζιντάν θεωρείται ένας από τους ζωντανούς θρύλους της «στρογγυλής θεάς», ο οποίος μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, διακρίθηκε στο άθλημα και ως προπονητής.
Παρά τις αλησμόνητες στιγμές που χάρισε στους λάτρεις του ποδοσφαίρου, ο «Ζιζού», ο οποίος έχει κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, το Τσάμπιονς Λιγκ και τη Χρυσή Μπάλα, «πρωταγωνίστησε» σε ένα από τα ποδοσφαιρικά γεγονότα που στιγμάτισαν την καριέρα του.
Ο λόγος για τη διάσημη κουτουλιά σε βάρος του Μάρκου Ματεράτσι, κατά τη διάρκεια του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006.
Η στιγμή, που θα περνούσε στην ιστορία του αθλήματος και θα οδηγούσε στο τέλος της ποδοσφαιρικής καριέρας του Ζιντάν, σημειώθηκε στις 9 Ιουλίου του 2006, κατά τη διάρκεια της αξέχαστης αναμέτρησης ανάμεσα σε Γαλλία και Ιταλία, με αμφότερες τις ομάδες να έχουν σκοράρει μόνο μια φορά, με αποτέλεσμα ο αγώνας να οδηγείται στην παράταση.
Κι ενώ το ρολόι έγραφε 110΄, Ζιντάν και Ματεράτσι στέκονταν δίπλα-δίπλα στη μεγάλη περιοχή των Ιταλών, με την μπάλα να έχει απομακρυνθεί μετά από μια στημένη φάση των «τρικολόρ» και τον Ιταλό αμυντικό να τραβά τη φανέλα του Ζιζού, ο οποίος του δήλωσε περιπαικτικά ότι «αν θέλεις τη φανέλα μου θα στη δώσω μετά».
Τα γεγονότα που ακολούθησαν, εκτυλίχθηκαν σε κλάσματα δευτερολέπτου, με τον Γάλλο σταρ να προσκρούει με το κεφάλι στο στέρνο του Ματεράτσι, ο οποίος σωριάστηκε αμέσως κάτω, οδηγώντας στην αποβολή του Ζιντάν από το γήπεδο με κόκκινη κάρτα, ισχυριζόμενος ότι ο Ιταλός ποδοσφαιριστής μίλησε υποτιμητικά για την αδελφή του.
«Προτιμώ την πόρνη την αδελφή σου»
Τελικά, οι Ιταλοί «σήκωσαν» το κύπελλο, ενώ ο Ζιντάν τιμωρήθηκε, κατόπιν συνεδρίασης της πειθαρχικής επιτροπής της FIFA με χρηματική ποινή, αν και ουδέποτε επέστρεψε σε επίσημο αγώνα.
Την ίδια ώρα, ο Ματεράτσι δέχτηκε τόσο χρηματική ποινή, αλλά και αποκλεισμό δύο αγωνιστικών, ενώ οι δυο σταρ των γηπέδων δεν συναντήθηκαν ποτέ ξανά εντός ή εκτός του τερέν.
«Δεν μου αρέσει, γιατί δεν αποδίδει την καριέρα μου εκείνο περιστατικό. Δεν έπρεπε να είχε συμβεί ποτέ. Μέσα στην ένταση εκείνου του τελικού στο Βερολίνο, εν μέσω καυγάδων και προσβολών, ο Ζιντάν μου πρόσφερε τη φανέλα του και εγώ είπα όχι, ότι προτιμώ την αδελφή του. Αυτό ήταν...», ανέφερε σχεδόν δυο δεκαετίες μετά την αλησμόνητο τελικό ο Ματεράτσι.
Από την πλευρά του, ο πρώην αρχηγός των «τρικολόρ» παρέμεινε πιστός στην ενέργειά του, δηλώνοντας προ δεκαπενταετίας ότι «προτιμά να πεθάνει» παρά να ζητήσει συγγνώμη από τον Μάρκο Ματεράτσι για το περιστατικό.
«Φυσικά και κατηγορώ τον εαυτό μου. Αλλά, αν πω «συγγνώμη», θα παραδεχτώ επίσης ότι αυτό που έκανε ο ίδιος ήταν φυσιολογικό. Και για μένα δεν ήταν φυσιολογικό. Τα πράγματα συμβαίνουν στο γήπεδο. Μου έχει συμβεί πολλές φορές. Αλλά δεν μπορούσα να το αντέξω εκεί. Δεν είναι δικαιολογία. Αλλά η μητέρα μου ήταν άρρωστη. Ήταν στο νοσοκομείο. Αλλά αυτό ήταν κάτι που κανείς δεν γνώριζε.
Ήταν μια κακή στιγμή. Περισσότερες από μία φορές έβριζαν τη μητέρα μου και εγώ ποτέ δεν απάντησα. Και [τότε] συνέβη. Να ζητήσω συγγνώμη γι' αυτό; Όχι. Αν ήταν ο Κάκα, ένας κανονικός άνθρωπος, ένα καλό παιδί, φυσικά και θα ζητούσα συγγνώμη. Αλλά όχι σε αυτόν.
[…] Ζητώ συγγνώμη από το ποδόσφαιρο, από τους φιλάθλους, από την ομάδα. Μετά το παιχνίδι, πήγα στα αποδυτήρια και τους το είπα: 'Συγχωρέστε με. Αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Αλλά ζητώ συγγνώμη από όλους».
Αλλά σε αυτόν δεν μπορώ. Ποτέ, ποτέ. Θα ήταν σαν να με ατιμάζει. Προτιμώ να πεθάνω. Υπάρχουν κακοί άνθρωποι. Και δεν θέλω καν να τους ακούσω να μιλάνε», είπε αποκαλύψει στην «El País».
Ο Ζιζού που λάτρεψε το ποδόσφαιρο στον δρόμο
Ο Ζιντάν γεννήθηκε στις 23 Ιουνίου 1972 στο Λα Καστελάν της Νότιας Γαλλίας από γονείς Αλγερινούς, που μετανάστευσαν στη Γαλλία από το χωριό Αγκουεμούν της βόρειας Αλγερίας το 1953 πριν από την έναρξη του Αλγερινού Πολέμου.
H πρώτη του γνωριμία με το ποδόσφαιρο έγινε το 1977, συμμετέχοντας σε ηλικία πέντε ετών σε ποδοσφαιρικούς αγώνες που έπαιζαν τα παιδιά της γειτονιάς στην κεντρική πλατεία του συγκροτήματος κατοικιών, όπου έμενε και ο ίδιος.
Αυτό ήταν...Ο «έρωτας» ήταν κεραυνοβόλος, με τον Ζιντάν να ξεκινά επίσημα την ποδοσφαιρική του καριέρα το 1981 από την AS Foresta, ενώ το 1987 μεταφέρθηκε στις Κάννες, πριν καθιερωθεί ως ένας από τους καλύτερους παίκτες της γαλλικής Ligue 1 στην Μπορντό.
Το 1996 μετακόμισε στην ιταλική Γιουβέντους, όπου κατέκτησε αρκετά τρόπαια, μεταξύ των οποίων δύο τίτλους στη Serie A και το 2001 «αγοράστηκε» από τη Ρεάλ Μαδρίτης έναντι του παγκόσμιου ποσού-ρεκόρ για τα δεδομένα της εποχής, ύψους 77,5 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο παρέμεινε ρεκόρ για τα επόμενα οκτώ χρόνια.
Στην Ισπανία, ο Ζιντάν κατέκτησε αρκετά τρόπαια, συμπεριλαμβανομένου ενός τίτλου La Liga και του UEFA Champions League, πετυχαίνοντας, μάλιστα, το 2002, ένα νικητήριο γκολ με αριστερό βολέ που θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Μετά από εκατοντάδες εμφανίσεις με ομάδες, αλλά και τους «τρικολόρ», ο Ζιντάν, που τιμωρήθηκε για τη διάσημη κουτουλιά σε βάρος του Ματεράτσι, κρέμασε τα «παπούτσια» τους, μπαίνοντας στο ποδοσφαιρικό Πάνθεον ως ο τέταρτος παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές στην ιστορία της Γαλλίας.
Το 2004, συμπεριλήφθηκε στη FIFA 100, μια λίστα με τους σπουδαιότερους εν ζωή παίκτες του κόσμου που συνέταξε ο Πελέ και την ίδια χρονιά ανακηρύχθηκε ο καλύτερος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής των τελευταίων πενήντα ετών σε δημοσκόπηση της UEFA για το Χρυσό Ιωβηλαίο.
Αφού αποσύρθηκε ως παίκτης, ο Ζιντάν ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα στη Ρεάλ Μαδρίτης Καστίγια, όπου παρέμεινε για δύο χρόνια, πριν να αναλάβει την προπόνηση της διάσημης ομάδας το 2016. Στις τρεις πρώτες του σεζόν, ο Ζιντάν έγινε ο πρώτος προπονητής που κατέκτησε τρεις συνεχόμενες φορές το Champions League,το UEFA Super Cup και το FIFA Club World Cup δύο φορές το καθένα, καθώς και έναν τίτλο La Liga και ένα Supercopa de España.
