Κριτικάρουν τον Στεφάν Λανουά γιατί έστειλε έναν Έλληνα διαιτητή και όχι δύο -που είχε το δικαίωμα- στην Ευρώπη. Μάλλον αποφεύγουν να φορέσουν το καπέλο του.
Τι έπρεπε να κάνει ο Γάλλος αρχιδιαιτητής; Να στείλει και τον Τσέτσιλα, ο οποίος ήταν ο δεύτερος αξιολογημένος μετά τον Τσακαλίδη, αλλά τα αγγλικά του κυμαίνονται κάτω του μετρίου; Να γίνει ρεζίλι στον Ροσέτι που τον διάλεξε;
Η ευθύνη για τις περιορισμένες ικανότητες των εγχώριων ρέφερι βαρύνει κυρίως του υπερεθνικούς. Κοντεύει δεκαετία διεθνούς επιτροπείας στη διαιτησία και σε επίπεδο παραγωγικού ιστού της ελληνικής διαιτησίας δεν έγινε το παραμικρό. Αντίθετα, υπήρξαν βήματα προς τα πίσω.
Τα περίφημα σεμινάρια γίνονται με όρους δημοσίων σχέσεων, η εκμάθηση των κανονισμών επαφίεται στον πατριωτισμό του καθένα και οι μαζώξεις είτε σε συνδέσμους είτε σε Ενώσεις έχουν περιοριστεί δραματικά. Την ϊδια στιγμή ουδείς αναφέρεται στο όραμα μιας εθνικής σχολής διαιτησίας που θα έριχνε φως στο τούνελ των νέων διαιτητών.
Όταν βλέπεις την ΚΕΔ να επιλέγει τον Σιδηρόπουλο για διεθνή varista, παρότι ξεπέρασε το 45ο έτος της ηλικίας του, καταλαβαίνεις πως η ανάπτυξη της ελληνικής διαιτησίας πάει περίπατο. Περίπατο στο σκοτάδι.
Σε αυτές τις ζοφερές συνθήκες, ο Λανουά πρέπει να κάνει διαχείριση. Με τις γκάφες του (Τσιάρας στο ίδιο ματς κυπέλλου και πρωταθλήματος μέσα σε ένα τριήμερο) και με την καλή του πρόθεση (ανάλυση των φάσεων, ακόμη και εκείνων που δεν πρόσεξαν οι τηλεκριτικοί).
Όμως για να υπάρξει ουσία, οφείλει ο Γάλλος αρχιδιαιτητής να προσανατολιστεί στην πλήρη διαφάνεια. Να αναλύει σε βίντεο όλες τις επίμαχες, να δημοσιοποιεί τους διαλόγους του VAR και να εξηγεί για ποιο λόγο ο εκτεθειμένος ρέφερι παραμένει στους ορισμούς της επόμενης αγωνιστικής.
Επίσης να προσέξει τις έξωθεν επιρροές που είναι διακριτές δια γυμνού οφθαλμού. Ορισμένες επιλογές του διακατέχοντσι από επηρεασμούς τρίτου τύπου (όχι απαραίτητα από τη διοίκηση της ΕΠΟ).
Όμως το μεγαλύτερο στοίχημα του κ.Λανουά είναι τι θα αφήσει μετά τη διετία. Όλοι θα έχουν ξεχάσει τις γερμανικές επιλογές από το πάνω ράφι ή τις αστοχίες του Τσαγκαράκη και του Κουμπαράκη. Θα βλέπουν μπροστά τους μονάχα την προοπτική. Κι αν η κατάσταση προσομοιάζει με την καμένη γη των προηγούμενων συναδέλφων του, ζήτω που καήκαμε! Ή καλύτερα ζήτω που κάηκε ο Έλληνας ρέφερι!
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
