Γράφει ο Θάνος Μπούζας
Όπως όλος ο κόσμος, οι παίκτες, ο προπονητής και η διοίκηση, πιστεύαμε και είχαμε την ισχυρή εντύπωση ότι ο ΠΑΟΚ θα συνεχίσει την περυσινή πετυχημένη του χρονιά. Φυσικά δεν θεωρούσαμε και δεν θεωρούμε αυτονόητο ότι το παραπάνω συνεπάγεται με έναν τίτλο ή μια αξιολογότατη Ευρωπαϊκή πορεία. Το ποδόσφαιρο είναι ένα σπορ που το να υπολογίζεις επιτυχίες και αποτυχίες που πρόκειται να επέλθουν, είναι ο ορισμός του «Παράλογου»! Λέτε να ζούμε ποδοσφαιρικές στιγμές αυτού του «Παράλογου» και η ομάδα θα συνέρθει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο;
Φυσικά δεν υπάρχει ούτε καν υποψία απάντησης. Και οι ίδιοι πέσαμε «θύματα» μιας αιτιολογημένης αισιοδοξίας που όμως στη «μπάλα» δεν έχει θέση. Μπορούμε να αποδώσουμε ευθύνες σε αρκετούς… αλλά θα αρχίσουμε από μας τους ίδιους. Θεωρήσαμε ότι η απώλεια του Μεϊτέ θα καλυφθεί. Κάτι τέτοιο προς το παρόν όχι μόνο δεν συμβαίνει αλλά η απουσία του μοιάζει με μαύρο στίγμα στην ποδοσφαιρική ενδεκάδα του Δικεφάλου. Ο Σβαμπ, ίσως και λόγω ηλικίας, βρίσκεται σε σημαντικό ντεφορμάρισμα ή μη δυνατότητα -ικανότητα να «καλύψει» αποτελεσματικά τη θέση του δημιουργικού χαφ. Ο Οζντόεφ βρίσκεται σε μια άνοδο αλλά μη αρκετή για να καλύψει αυτά που επιθυμεί ο προπονητής.
Δεύτερον: η μεταγραφή-φυγή του Κουλιεράκη φαίνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό αμυντικά αλλά και επιθετικά. Είχε το σουτ, τις κεφαλιές και έδινε τον καλύτερο του εαυτό σχεδόν σε κάθε ματς. Ο τραυματισμός του Κόλεϊ έφτασε το αρνητικό αποτέλεσμα της απώλειας στο μέγιστο βαθμό.
Τρίτον: σχεδόν κανείς δεν υπολόγισε στο μέγεθός της, την απουσία του Μπράντον Τόμας. Ο δευτεροκλασάτος, για τους περισσότερους, παίκτης του Δικεφάλου έπαθε μια ζημιά στο αστράγαλο που κανείς μας δε μπόρεσε να αντιληφθεί το μέγεθος της αρνητικής της συνέπειας. Δεν προξένησε μόνο την απουσία μιας εναλλακτικής λύσης. Έτσι όπως προκύπτει από τους αγώνες που είδαμε έως τώρα, η πίεση που ασκούσε ο Μπράντον για ένα και πλέον ημίχρονο έμοιαζε με το κλειδί που άνοιγε την πόρτα για το γκολ.
Οι αμυντικοί δεν έχουν τη δυνατότητα της συνεχούς σωστής λειτουργίας και κάποια στιγμή υποπίπτουν στο λάθος. Ο Τσάλοφ δεν έχει «μπει» στην ποδοσφαιρική λογική της ομάδας. Ο Τισουντάλι φαίνεται ότι μάλλον δεν μπορεί να παίξει στη θέση του φορ, όπως από την αρχή έχει διευκρινιστεί. Δυστυχώς ο Λουτσέσκου δεν θέλει ή δεν μπορεί να δημιουργήσει εναλλακτικές λύσεις , κυρίως στο σχήμα της ομάδας, όταν αυτό δείχνει απόλυτα αναγκαίο. Η διοίκηση με τα 15 εκατομμύρια του Κουλιεράκη έφερε πολλούς παίκτες.
Η ευθύνη της για μια ακόμη φορά είναι ότι αργοπόρησε και ίσως αυτό είναι μια από τις επιπλέον αιτίες της τριπλής ήττας. Συμπερασματικά το ότι ήρθαν αρκετοί ποδοσφαιριστές δεν μπορεί ακόμα να καλύψει την απουσία Μεϊτέ- Κουλιεράκη και τον τραυματισμό του Μπράντον.
Αν στην αρχή της χρονιάς υποστηρίζαμε ότι τα παραπάνω θα δημιουργούσαν μέγιστο αγωνιστικό πρόβλημα, δεν θα μας πίστευε κανείς. Είναι κρίμα για τους οπαδούς να βλέπουν έναν πρωταθλητή να αγωνίζεται σα μια ομάδα που μοιάζει να φτιάχνεται μόλις τις τελευταίες εβδομάδες. Ελπίζουμε επιτέλους ο προπονητής να αντιληφθεί τις αλλαγές όχι μόνο στις θέσεις των παικτών αλλά και στο διαφορετικό σύστημα που μπορεί να αγωνιστεί ο ΠΑΟΚ όταν αυτό παραστεί απαραίτητο. Το πρωτάθλημα είναι ακόμη στην αρχή του.
Στην Ευρώπη, ο ΠΑΟΚ που θέλουμε να βλέπουμε δεν απέχει μακριά από την ποδοσφαιρική λογική. Αρκεί παίκτες -προπονητής να δώσουν το μέγιστο δυνατό και ο κόσμος να βοηθήσει όσο μπορεί προκειμένου η ομάδα να επανέλθει στο «Ευτυχισμένο Πέρυσι».
