Επειδή «Verba volant, scripta manent» (τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν), πριν κάνω οποιοδήποτε σχόλιο για το προχθεσινό ντέρμπι στο «Κλεάνθης Βικελίδης», θέλω να θυμίσω ορισμένα πράγματα.
Για τον απλούστατο λόγο ότι τίποτε δεν είναι τυχαίο, κανένα αποτέλεσμα δεν έρχεται... έτσι, στα καλά καθούμενα. Πάντα κάτι προηγείται, πάντα κάτι δημιουργεί τις συνθήκες ώστε να εξελίσσεται αρνητικά μια κατάσταση.
Σε ό,τι με αφορά, λοιπόν, στις 24 Οκτωβρίου, σε ένα άρθρο με τίτλο «όπως έστρωσε έτσι θα κοιμηθεί ο ΠΑΟΚ», έγραφα πως «δεν θα είναι εύκολη αυτή η σεζόν, έγιναν πολλά πράγματα που είναι δύσκολο να τα κατανοήσει κάποιος και να συμφωνήσει. Ο ΠΑΟΚ συνεχώς αποδυναμώνεται. Αυτό ξεκίνησε από το καλοκαίρι του 2019 και το καλοκαίρι του 2020 συνεχίστηκε. Το ρόστερ δεν είναι προδιαγραφών αντίστοιχων με τα ρόστερ που είχε πριν από δύο, τρία, τέσσερα χρόνια. Ψεύτης να βγω, αλλά νομίζω ότι αυτή η σεζόν δεν σώζεται. Αυτός ο σχεδιασμός δεν διορθώνεται... Θα τον κουβαλάει η ομάδα, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται, ό,τι μπορεί να σημαίνει για τις -όποιες- επιδιώξεις της αυτή την σεζόν»
Στις 5 Δεκεμβρίου, μετά τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό, σχολίαζα: «όσοι πίστεψαν ότι η λύση της συνεργασίας με τον Φερέιρα και η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Γκαρσία ήταν αρκετή για να μεταμορφωθεί ο ΠΑΟΚ και από μια ομάδα με πάρα πολλά προβλήματα να γίνει... ομαδάρα, πέφτουν τώρα από τα σύννεφα. Αν θέλουμε ειλικρινά να μιλάμε για τον ΠΑΟΚ, μετά το νταμπλ έχασε τη λάμψη του. Δεν είναι η ομάδα που κυριαρχούσε, που φόβιζε τους αντιπάλους του, που είχε αγωνιστική ταυτότητα, στίγμα, πλάνο, αποδυτήρια»
Νομίζω ότι όποιος ήθελε να... δει και αντιλαμβανόταν -καιρό τώρα- όσα παραπάνω υπενθύμισα, δεν εξεπλάγη (σε ό,τι αφορά στο αγωνιστικό σκέλος) βλέποντας για μία ακόμη φορά τον ΠΑΟΚ προβληματικό, με πολλά κενά, με εμφανέστατη έλλειψη ποιότητας και εναλλακτικών στο ρόστερ του, το βράδυ της Κυριακής στο «Κλεάνθης Βικελίδης».
Και παικτικά και προπονητικά, ο Άρης ήταν απελπιστικός στο ντέρμπι με τον Άρη. Μηδέν λύσεις εντός των γραμμών, μηδέν λύσεις και εκτός των γραμμών.
Μια ομάδα που για μια ακόμη φορά... φώναζε ότι είναι εγκλωβισμένη, παγιδευμένη στα προβλήματα που μόνη της δημιούργησε με μια σειρά άστοχων, ακατανόητων πολλές φορές επιλογών, από το καλοκαίρι του 2019 και μετά.
Λάθη που τα βρίσκει συνεχώς μπροστά της και της κάνουν όλο και πιο δύσκολη τη ζωή, που θολώνουν όλο και περισσότερο τις προοπτικές της, που την υποχρεώνουν όλο και περισσότερο να φλερτάρει με τον κίνδυνο να πετάξει άλλη μια σεζόν στα σκουπίδια...
