Το Παρίσι θα ανοίξει την αγκαλιά του και θα φιλοξενήσει ένα νέο άθλημα μυώντας το φίλαθλο κοινό στο χώρο του breakdance.
Η ΔΟΕ αποφάσισε να εισάγει το άθλημα στο πρόγραμμα των αγώνων στο Παρίσι, όπου θα διαγωνισθούν 16 άνδρες και ισάριθμες γυναίκες. Το breakdance εμφανίστηκε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων το 2018 στο Μπουένος Άιρες.
Πώς θα διοργανωθεί;
Η πρώτη Ολυμπιακή διοργάνωση θα πραγματοποιηθεί στις 9 και 10 Αυγούστου στην Place de la Concorde, όπου 16 B-Boys και B-Girls θα αγωνιστούν και θα διαρκέσει περίπου πέντε ώρες. Οι γυναίκες αγωνίζονται την πρώτη ημέρα και οι άνδρες τη δεύτερη.
Κάθε ημέρα θα αρχίσει με μια φάση round-robin, που αποτελείται από τέσσερις ομάδες των τεσσάρων. Οι δύο πρώτοι κάθε ομάδας προκρίνονται στα προημιτελικά, έπειτα στα ημιτελικά και στη διεκδίκηση των μεταλλίων.
Πώς προκρίθηκαν οι 32 αθλητές;
Η Γαλλία έλαβε δύο θέσεις ως χώρα υποδοχής (μία ανά φύλο) ενώ τέσσερις θέσεις Universality (δύο ανά φύλο) ήταν διαθέσιμες. Οι υπόλοιπες 26 θέσεις επιλέχθηκαν μέσω των περσινών παγκόσμιων πρωταθλημάτων, των αντίστοιχων ηπειρωτικών Αγώνων (Αφρική, Ασία, Ευρώπη, Παναμερικανικοί και Ωκεανία) και των Ολυμπιακών Προκριματικών Σειρών (OQS) που πραγματοποιήθηκαν στη Σαγκάη και στη Βουδαπέστη τον Μάιο και τον Ιούνιο, αντίστοιχα.
Πώς θα γίνει η βαθμολογία;
Οι κριτές βαθμολογούν τους breakers βάσει πέντε κατηγοριών, οι οποίες είναι η μουσικότητα, το λεξιλόγιο, η πρωτοτυπία, η τεχνική και η εκτέλεση. Κάθε κατηγορία αποτελεί το 20 τοις εκατό της βαθμολογίας. Οι μάχες αποτελούνται από τρεις γύρους, γνωστούς και ως throwdowns. Κάθε breaker έχει 60 δευτερόλεπτα για να ολοκληρώσει μια ρουτίνα σε ένα throwdown. Οι αθλητές μπορούν να τιμωρηθούν για ανάρμοστη συμπεριφορά.
Τα φαβορί
Ο B-Boy Victor και η B-Girl Nicka είναι οι παγκόσμιοι πρωταθλητές. Ο Shigekix (πρωταθλητής Ασίας), ο Phil Wizard (πρωταθλητής Παναμερικανικών Αγώνων) και ο Dany Dann (πρωταθλητής Ευρώπης από τη Γαλλία) ξεχωρίζουν στους άνδρες ενώ στις γυναίκες υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η νικήτρια να προκύψει από την πρωταθλήτρια Ασίας, Ami, και εκείνης της Κίνας, Ayumi.
Πώς γεννήθηκε το breakdance;
Το breakdance, επίσης γνωστό ως «breaking», είναι ένα στυλ χορού που γεννήθηκε μέσα από την κουλτούρα της hip-hop στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1970. Εξελίχθηκε ως μορφή έκφρασης της νεολαίας της εποχής, συνδυάζοντας στοιχεία χορού, γυμναστικής και ακροβατικής, και έχει εξελιχθεί σε μια παγκόσμια φαινόμενη μορφή τέχνης και άθλησης.
Είναι κάτι περισσότερο από έναν χορό. Είναι μια μορφή αυτοέκφρασης και τέχνης που απαιτεί υψηλή φυσική ικανότητα, δημιουργικότητα και αφοσίωση. Με την ενσωμάτωσή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες, το breakdance λαμβάνει την αναγνώριση που του αξίζει ως παγκόσμιο άθλημα. Οι διαγωνισμοί του breakdance είναι έντονοι και απαιτητικοί, και οι κριτές αξιολογούν τις επιδόσεις με βάση αυστηρά κριτήρια, εξασφαλίζοντας ότι μόνο οι καλύτεροι και πιο δημιουργικοί χορευτές διακρίνονται.
Το breakdance άρχισε στους δρόμους του Μπρονξ, μια περιοχή της Νέας Υόρκης, όπου οι νεαροί χρησιμοποιούσαν το χορό ως μέσο αυτοέκφρασης και κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Οι πρώτοι b-boys και b-girls, όπως ονομάζονται οι χορευτές του breakdance, ανέπτυξαν τις βασικές τεχνικές και κινήσεις, πολλές από τις οποίες εμπνεύστηκαν από παραδοσιακούς αφρικανικούς χορούς, τη γυμναστική και τις πολεμικές τέχνες.
Το breakdance περιλαμβάνει τέσσερα κύρια είδη κινήσεων:
Top Rock: Είναι οι κινήσεις που γίνονται όρθιοι. Αποτελεί την εισαγωγή και τη βάση του χορού, όπου ο χορευτής δείχνει το προσωπικό του στυλ και το ρυθμό του.
Down Rock: Αυτές είναι οι κινήσεις που γίνονται στο έδαφος. Περιλαμβάνουν κυκλικές κινήσεις και στροφές που απαιτούν δύναμη και αντοχή.
Power Moves: Είναι οι ακροβατικές κινήσεις που απαιτούν υψηλή φυσική ικανότητα και τεχνική. Παραδείγματα power moves είναι οι ανεμόμυλοι (windmills), οι σπίνες (spins) και οι στροφές στον αέρα (air flares).
Freezes: Οι κινήσεις στις οποίες ο χορευτής «παγώνει» σε μια θέση. Οι freezes είναι θεαματικές και απαιτούν ακρίβεια και δύναμη για να εκτελεστούν σωστά.
Σε διαγωνιστικό επίπεδο, το breakdance διέπεται από συγκεκριμένους κανόνες:
Διαγωνιστικές Αναμετρήσεις (Battles): Οι χορευτές διαγωνίζονται σε αναμετρήσεις ένας προς έναν ή σε ομάδες. Οι αναμετρήσεις αυτές μπορεί να είναι knock-out, όπου ο νικητής προχωρά στον επόμενο γύρο, ή σε μορφή round-robin, όπου οι διαγωνιζόμενοι αντιμετωπίζουν όλους τους αντιπάλους τους.
Διάρκεια: Κάθε χορευτής ή ομάδα έχει έναν προκαθορισμένο χρόνο για να παρουσιάσει τις κινήσεις τους. Συνήθως, οι χορευτές έχουν μερικά λεπτά για κάθε γύρο της αναμέτρησης.
Μουσική Συνοδεία: Η μουσική είναι θεμελιώδες στοιχείο του breakdance. Οι χορευτές πρέπει να συγχρονίζονται με τον ρυθμό και την ενέργεια της μουσικής, αναδεικνύοντας τις κινήσεις τους.
Σεβασμός και Αθλητικό Πνεύμα: Οι χορευτές πρέπει να επιδεικνύουν σεβασμό προς τους αντιπάλους τους και να τηρούν το αθλητικό πνεύμα, αποφεύγοντας τις προσβλητικές ή επιθετικές συμπεριφορές.
Οι κριτές αξιολογούν τις επιδόσεις των χορευτών με βάση διάφορα κριτήρια:
Τεχνική: Η ακρίβεια και η εκτέλεση των κινήσεων είναι ζωτικής σημασίας. Οι κριτές αξιολογούν την τεχνική αρτιότητα, την ισορροπία και την ευελιξία των χορευτών.
Πρωτοτυπία και Δημιουργικότητα: Οι χορευτές που εισάγουν νέες κινήσεις ή δημιουργούν μοναδικές συνθέσεις ξεχωρίζουν. Η δημιουργικότητα και η ικανότητα να καινοτομούν είναι σημαντικά κριτήρια.
Εκφραστικότητα και Στυλ: Η προσωπική έκφραση και το στυλ του χορευτή είναι καθοριστικά. Οι κριτές αναζητούν τη μοναδικότητα και το πάθος που δείχνει ο χορευτής μέσα από τις κινήσεις του.
Μουσικότητα: Η ικανότητα του χορευτή να συγχρονίζεται με τη μουσική και να εκφράζει τον ρυθμό και την ενέργεια της μουσικής μέσω των κινήσεων του είναι κρίσιμη. Οι χορευτές πρέπει να είναι σε απόλυτη αρμονία με τον ρυθμό της μουσικής.
Ενέργεια και Δύναμη: Η φυσική αντοχή, η δύναμη και η ενέργεια που επιδεικνύει ο χορευτής κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης είναι επίσης σημαντικά κριτήρια. Οι κριτές αξιολογούν πόσο δυναμικά και με πόση ενέργεια εκτελεί τις κινήσεις του ο χορευτής.
Συνέπεια και Ροή: Η συνολική ροή της εκτέλεσης και η συνέπεια στις κινήσεις είναι επίσης σημαντικά. Οι χορευτές πρέπει να διατηρούν μια συνεπή ροή κινήσεων χωρίς να χάνουν τον ρυθμό ή την ισορροπία τους.
