O πρώτος αγώνας του ΠΑΟΚ με την Μπεϊτάρ δεν είναι πλέον μακριά και, όπως όλα δείχνουν, η ελπίδα για την πρόκριση θα λέγεται... Αλι Σαμάτα. Νεοφερμένος είναι, ακόμη προσπαθεί να προσαρμοστεί και να γνωριστεί με τον προπονητή και τους συμπαίκτες του, ωστόσο ο Λουτσέσκου τον έχει “σβερκώσει” και προσπαθεί να τον ετοιμάσει, όσο είναι δυνατόν, με διαδικασίες fast track.
O Μπράντον είναι Μπράντον και το “εύκολο” γκολ δεν το περιμένει από δαύτον, ο Τζίμας είναι νεαρός και μόνο σε κάτασταση απόγνωσης θα τον εμπιστευόταν, όπως έκανε πέρσι με τον Κούτσια, οπότε για να έχει έναν φορ με την προοπτική να σκοράρει “έπεσε” πάνω στον Τανζανό, ποντάροντας και στη θέλησή του να παίξει και στο σκαρί του, αλλά και στην εμπειρία του.
Από τη στιγμή που η μεταγραφή έγινε καθυστερημένα, δεν μπορεί να κάνει κι αλλιώς. Ακόμη και ως αλλαγή να τον χρησιμοποιήσει, ελπίζει ότι κάτι θα “πάρει” από τα προσόντα του κι ας μην έχει “σεταριστεί” ακόμη στην ομάδα. Ωστόσο, το να προκριθεί ο ΠΑΟΚ επί της Μπεϊτάρ, ή, σε πρώτη φάση, το να τη νικήσει στην Τούμπα δεν νομίζω ότι εξαρτάται κυρίως, ή, έστω, σε μεγάλο βαθμό, από τον φορ. Δεν είναι λογικό και δεν έχει νόημα να θεωρείται σωτήρας ο Σαμάτα.
Αν δεν τον “βρουν” ποτέ οι εξτρέμ, οι χαφ και οι πλάγιοι μπακ, αν δεν πάρει την μπάλα σε θέση βολής, ή αν δεν δεχτεί μια σέντρα της προκοπής, γκολ δεν πρόκειται να πετύχει κι ας είναι και ο Χάλαντ ή ο Λεβαντόφκσι. Και, στο κάτω-κάτω, γιατί πρέπει να σκοράρει σώνει και καλά ο Σαμάτα για να έρθει η νίκη; Ας βάλουν άλλοι τα γκολ, με ή χωρίς τη δική του βοήθεια. Ας ρολάρει όλη η ομάδα, ας παίξει καλό ποδόσφαιρο, ας δημιουργήσει ευκαιρίες κι ας σκοράρουν όποιοι “βγουν” στις φάσεις για γκολ. Αυτό είναι το ζητούμενο σε κάθε αγώνα και για κάθε ομάδα. Ναι, ο φορ πρέπει να είναι ικανός γκολτζής, ναι, έχει αβαντάζ όποια ομάδα διαθέτει ικανό γκολτζή φορ, αλλά ακόμη περισσότερα αβαντάζ έχει η ομάδα που παίζει καλό ποδόσφαιρο και διαθέτει “πολυφωνία” στο σκοράρισμα. Η ομάδα, δηλαδή, που δημιουργεί ευκαιρίες με ωραία ανάπτυξη και έχει πολλούς παίκτες ικανούς να στείλουν την μπάλα στα δίχτυα.
Σε κάθε περίπτωση, είναι ξεκάθαρο ότι ο ΠΑΟΚ θα αντιμετωπίσει την Μπεϊτάρ με βασικό κορμό στη σύνθεσή του από παίκτες του περσινού ρόστερ. Η δική τους “χημεία” θα είναι το βασικό ατού της ομάδας στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει την πρόκριση. Αλλά, βέβαια, κομβικό θα είναι να αποδειχθεί ότι κατάφεραν να ενταχθούν σ’ αυτή τη “χημεία” όποιοι και όσοι νεοαποκτηθέντες χρησιμοποιηθούν. Με άλλα λόγια, να φανεί ότι στη διάρκεια της προετοιμασίας πρόλαβε ο Λουτσέσκου να δημιουργήσει ένα σύνολο αρκετά ομοιογενές για την εποχή, που θα έχει φυσικά πολλά περιθώρια βελτίωσης, αλλά θα είναι τουλάχιστον ικανό να ξεπεράσει το εμπόδιο μιας Μπεϊτάρ. Πράγμα που καθόλου δεν έγινε πέρσι τέτοιο καιρό, με αντίπαλο μια Λέφσκι και, μάλιστα, ενώ είχαν γίνει εγκαίρως οι περισσότερες μεταγραφές…
ΥΓ 1. Αν ο ΠΑΟΚ πάρει από τη Ναντ τα επτά εκατομμύρια που ζητάει, ή έστω πέντε, ας τον δώσει τον Αουγκούστο. Προσωπικά, δεν θα μου λείψει καθόλου. Το ερώτημα, όμως, είναι ποιον και πότε θα φέρει στη θέση του. Εναν χαφ ήθελε και ακόμη δεν τον πήρε. Αν χρειαστεί δύο, πότε θα τους πάρει;
ΥΓ 2. Μετά τον Ινγκασον, θέλει να κάνει μεταγραφή και ο Αουγκούστο. Ηθελε και ο Κοτάρσκι. Ηθελε και ο Νάρεϊ. Καθόλου τιμητικό για τον ΠΑΟΚ, ο οποίος δεν δίνει και λίγα χρήματα στους παίκτες του. Το αντίθετο. Αλλά, είπαμε: Δεν είναι μόνο τα χρήματα. Πρέπει και να σε εμπνέει η ομάδα σου. Απ’ όλες τις απόψεις. Αυτό που νιώθουμε αυτό το καλοκαίρι, σίγουρα το νιώθουν και οι ίδιοι οι παίκτες. Χίλιες φορές μακάρι να διαψευστούμε πανηγυρικά όλοι μαζί.
