Αρθρογραφεί ο Θάνος Μπούζας
Επιθυμώντας να διερευνήσουμε ως ένα σημείο τις πλείστες απόψεις που αφορούν την επόμενη ή καλύτερα την σημερινή μέρα για τον Δικέφαλο, οδηγηθήκαμε σ’ ένα «dead end». Σ’ ένα δημοσιογραφικό τέλμα όπου ούτε μια άκρη μπορείς να βγάλεις, ούτε πολύ περισσότερο να δημιουργήσεις μια «ιδέα» για το τι θέλει ο κόσμος, πως θα προχωρήσει η ΠΑΕ ΠΑΟΚ και αν οι στόχοι της ομάδας θα καλυφθούν με το πρέπον ποδοσφαιρικό υλικό. Αρχίζοντας από τα πιο παρεξηγήσιμα, διακρίνουμε μια απόγνωση που τερματίζει στην οργή, αρκετών οπαδών για το ότι η διοίκηση, ως συνήθως αργεί να προχωρήσει στα προσδοκώμενα.
Όταν είσαι ΠΑΟΚτσής φίλαθλος, οπαδός ακόμη και δημοσιογράφος που ασχολείται πολλά χρόνια με την ομάδα, αναπτύσσεις ένα αρνητικό συναίσθημα το οποίο σιγά-σιγά γιγαντώνεται εφόσον παρατηρείς στασιμότητα. Φυσικά υφίσταται ένας επίσης σημαντικότατος αριθμός παοκτσήδων που ως κανόνα έχει τοποθετήσει την επιθυμία-δυνατότητα της διοίκησης να προχωρήσει στην εν λόγω ενίσχυση. Στη μέση ακριβώς βρίσκεται κατά την άποψή μας, ο Ράζβαν Λουτσέσκου. Από τη μια κατανοεί τα προβλήματα οικονομικής φύσεως που προφανώς τα έχει συζητήσει και με τον πρόεδρο, από την άλλη όμως δεν θέλει ούτε να σκεφτεί την πιθανότητα να «γκρεμιστεί» το παοκτσήδικο ανάκτορο που χτίστηκε αυτά τα χρόνια και ολοκληρώθηκε με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο πέρυσι.
Το να διατηρήσεις το περυσινό υλικό είναι μια αρχή. Όμως και δω έχουμε ζητήματα αφού παίκτες όπως ο Μάρκος Αντόνιο και ο Τζίμας έφυγαν και πρέπει να αντικατασταθούν ασχέτως με το πόσο προσέφεραν στην ομάδα. Πέρυσι είχαμε τρεις σημαντικές πωλήσεις Ίνγκασον, Ντόουγκλας, Νάρεϊ και αλλαγή στο 30% του έμψυχου δυναμικού. Η τότε προσδοκία ήταν να μπορέσει γρήγορα ο ΠΑΟΚ να ενσωματώσει τους νέους παίκτες κάτι που θα έπρεπε να θεωρείται από δύσκολο έως απίθανο αφού αρκετοί από αυτούς (Ντεσπότοφ, Όττο) προστέθηκαν τον Ιανουάριο. Κι όμως το ποδόσφαιρο δεν αποτελεί πεδίο υπολογισμών. Ο ΠΑΟΚ ξεπέρασε τους τρεις του λεκανοπεδίου που είτε ήταν πολύ πιο έτοιμοι (ΑΕΚ-ΠΑΟ) είτε δυνάμωσαν σε τεράστιο βαθμό τον Γενάρη (Ολυμπιακός).
Πήρε ένα πρωτάθλημα που δεν αλλάζεται με τίποτε. Τώρα ο Λουτσέσκου καλείται να αντιμετωπίσει αυτή την ενίσχυση χελώνας με τον ποδοσφαιρικό φόβο ότι ίσως χαθεί η μοναδική ευκαιρία να περάσει ο ΠΑΟΚ στους 36 των πρωταθλητριών. Για τα φιλικά δε μπορούμε να εκφέρουμε άποψη γιατί και πέρυσι ο ΠΑΟΚ είχε κερδίσει μόνο ένα (μια ήττα δυο ισοπαλίες). Μέχρι στιγμής είχαμε την απόκτηση του Καμαρά (σπουδαία και πολύτιμη) και την επιστροφή Κεντζιόρα. Όμως το γεγονός ότι πέρυσι αγωνιζόσουν τέτοιο καιρό για να περάσεις σε ομίλους της τρίτης κατά σειρά Ευρωπαϊκής διοργάνωσης πρέπει όχι απλά να ληφθεί υπόψη αλλά να αποτελέσει σημείο το οποίο θα οδηγήσει τη διοίκηση σε διαφορετικού είδους κινήσεις.
Ναι μεν κράτησε τους παίκτες (Κοτάρσκι-Κωνσταντέλια, Κουλιεράκη), ναι μεν απόκτησε τον Καμαρά αλλά για την είσοδο στους 36 σίγουρα χρειάζεται φορ , χαφ και ακραίο. Μακάρι ο ΠΑΟΚ να προκριθεί στον πρώτο γύρο εξασφαλίζοντας τη θέση του σε ομίλους του Conference και ένα σημαντικό ποσό που θα δώσει στον Σαββίδη την ευχέρεια να προχωρήσει και να ικανοποιήσει τους οπαδούς και κυρίως τον Λουτσέσκου.
