Κυρίαρχο θέμα συζήτησης η εισαγγελική πρόταση του Χάρη Λακαφώση στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών, στη δίκη των 28 του ελληνικού ποδοσφαίρου. Επειδή εκτιμά ιδιαιτέρως τη νομική κατάρτιση του εισαγγελικού λειτουργού, θα σταθεί στα δικά του λόγια που άπτονται σε ζητήματα κοινής λογικής. Μάλιστα δεν θα επιχειρήσουμε να παραστήσουμε τον δικηγόρο του διαβόλου σε μια εισαγγελική αγόρευση, αλλά θα προτιμήσουμε να εμφανιστούμε ως ο δικηγόρος των… αγγέλων.
Ο εισαγγελέας ανέφερε ότι «υπήρξε μια εξακολουθητική χρησιμοποίηση της δομής της ΕΠΟ και αθέμιτες παρεμβάσεις από τον Ιανουάριο του 2012». Εκτίμησε όμως ότι αυτή η δράση από το Νοέμβριο του 2012 ατόνησε και στη συνέχεια διακόπηκε. Δηλαδή ισχυρίζεται ότι κάποια από τα πρόσωπα που ανέλαβαν την εξουσία της ΕΠΟ τον Οκτώβριο του 2012, λειτουργούσαν ως συμμορία μέχρι τότε και μόλις πήραν τα αξιώματα έπαψαν να λειτουργούν έτσι! Επειδή κάτι τέτοιο είναι απίθανα να συμβαίνει, οδηγούμαστε με ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι ουδέποτε αυτοί οι άνθρωποι λειτούργησαν ως συμμορία.
Το σκεπτικό του εισαγγελέα που οδηγεί στην παραγραφή του πλημμελήματος, σκοντάφτει στην κοινή λογική. Διότι "χρύσωμα χαπιού", δεν διανοούμαστε.
Ο κ. Λακαφώσης προτείνει την ενοχή του διαιτητή Αλέξανδρου Δημητρόπουλου, ο οποίος σφύριξε στον αγώνα Παναχαϊκής – Ολυμπιακού για το Κύπελλο Ελλάδος το 2012. Προτάσσει τις συνεχόμενες λανθασμένες διαιτητικές υποδείξεις. Και συμπληρώνει ότι στην κατάθεσή του ο τότε ιδιοκτήτης της Παναχαϊκής Αλέξης Κούγιας «είχε πολύ μένος για τον διαιτητή».
Όμως ο εισαγγελικός λειτουργός ξεκαθάρισε στην αγόρευσή του ότι «ο Κούγιας εμφανίστηκε στο δικαστήριο και εν πολλοίς αναίρεσε τις καταγγελίες του, λέγοντας ότι δεν έχει στοιχεία που να προκύπτει χειραγώγηση αγώνα». Το ερώτημα που προκύπτει είναι πως θεωρεί αξιόπιστη τη μαρτυρία Κούγια για τον Δημητρόπουλο, τη στιγμή που ο ίδιος διαπίστωσε την αναίρεση των καταγγελιών. Και όχι μόνον αυτό: Ενας άνθρωπος που έχει πολύ μένος για κάποιον άλλον, συνήθως δεν διαθέτει καθαρό μυαλό για να τον κρίνει.
Το σπουδαιότερο όμως με τον διαιτητή Δημητρόπουλο είναι ότι ο κ. Λακαφώσης προτείνει την ενοχή του, χωρίς να εξηγεί αν ο διαιτητής έκανε ό,τι έκανε για τον εαυτό του ή για κάποιους άλλους. Προφανώς το δικαστήριο αν κάνει δεκτή την εισαγγελική πρόταση, πρέπει να αιτιολογήσει για ποιον ή για ποιους λειτούργησε έτσι ο Δημητρόπουλος.
Όμως υπάρχει και μια κραυγαλέα αντίφαση στην εισαγγελική αγόρευση. Ο κ. Λακαφώσης ανέφερε ότι οι παρατηρητές διαιτησίας σαφέστατα χάιδευαν τους διαιτητές. Όμως στη συνέχεια δέχτηκε ότι οι εκθέσεις των παρατηρητών είναι τεκμήριο αλήθειας με αυξημένη βαρύνουσα σημασία!
Η στήλη αποφεύγει να σταθεί σε όλα τα υπόλοιπα, όπου ο εισαγγελέας ήταν απολύτως απαλλακτικός. Προφανώς θα είχε τους λόγους του. Όμως τα τρία σημεία που αναφέραμε (η δράση της συμμορίας ατόνησε, ο μοναχικός Δημητρόπουλος και οι διχασμένες προσωπικότητες των παρατηρητών διαιτησίας) είναι ενδεικτικά για τον τρόπο με τον οποίο θα κινηθούν την Τρίτη οι συνήγοροι υπεράσπισης.
