Οι «αδύναμοι κρίκοι» του Άρη, η νέα φιλοσοφία και η επόμενη μέρα

Καμία ομάδα δεν έχασε έναν τίτλο γιατί έμεινε πίσω 3-4 βαθμούς στο ξεκίνημα του Πρωταθλήματος. 

Σχεδόν έχει γίνει παράδοση στην Ελλάδα οι ομάδες του big5 να στραβοπατούν στους πρώτους αγώνες. Κυρίως γιατί οι περισσότερες βιάζονται να έχουν ένα ικανοποιητικό αγωνιστικό επίπεδο γιατί τους περιμένουν τα πρώτα εμπόδια της Ευρώπης. Υπάρχει ακόμη ένας λόγος: Με δεδομένο ότι οι υποχρεώσεις των ομάδων ξεκινούν νωρίς, αλλά οι μεταγραφές τελειώνουν αργά, πάντα υπάρχει μία χρονοκαθυστέρηση για τη συμπλήρωση του ρόστερ, είτε γιατί περιμένουν να «μετρήσουν» τις αδυναμίες, είτε γιατί αναζητούν τον παίκτη «λαχείο» που θα έχει ξεμείνει στα αζήτητα.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά θα είναι διαφορετική η εικόνα των ομάδων μετά από 5-6 αγωνιστικές. Όσες έχουν καλό ρόστερ, όσο περνάει ο χρόνος θα παίρνουν το κάτι περισσότερο από τους παίκτες τους, ενώ οι υπόλοιπες θα κινούνται στα ρηχά νερά.

Οι ομάδες ακόμη φτιάχνονται και ψάχνουν τα πατήματα τους. Έχω την άποψη, για παράδειγμα, ότι στον δεύτερο γύρο θα δούμε έναν εντελώς διαφορετικό αγώνα μεταξύ του Άρη και του ΠΑΟΚ. Ο μεν ΠΑΟΚ θα έχει δώσει στους νεαρούς παίκτες του την ευκαιρία να αποκτήσουν περισσότερες εμπειρίες, ο δε Άρης στους μπαρουτακαπνισμένους, αλλά πολλούς απ’ αυτούς για αρκετό καιρό εκτός δράσης, χρόνο επανένταξης.

Είναι καλό για την ομάδα των «κίτρινων» που εντάσσουν στο ρόστερ ποδοσφαιριστές με βαριά βιογραφικά. Η μακρόχρονη όμως απουσία τος από τα γήπεδα ενέχει το στοιχείο του ρίσκο και στην καλύτερη περίπτωση θέλουν χρόνο προσαρμογής. Από τον Άρη λείπουν φέτος τα πολλά τρεξίματα. Σύμφωνα με πληροφορίες ο μ.ο στους μέχρι τώρα αγώνες είναι χαμηλότερος από τον αντίστοιχο περσινό. Άρα θεωρητικά ο Άρης όσο περνάει ο χρόνος θα γίνεται καλύτερος. Χέει λοιπόν κάτι να περιμένει, γιατί το ταλέντο υπάρχει στην ομάδα, οπότε όταν οι παίκτες «κλειδιά» βρούνε ρυθμό τα πράγματα θα είναι εντελώς διαφορετικά. Όλα αυτά πάντα θεωρητικά.

Κριτήριο σ’ αυτό αποτελεί και το δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τον ΠΑΟΚ. Ο Άρης ήταν ο πρωταγωνιστής και η ομάδα η οποία θα έπρεπε να νικήσει. Συγχρόνως υπήρχαν καλά και άσχημα νέα. Στα καλά ανήκει η ανασταλτική λειτουργία της ομάδας, η οποία φάνηκε ότι είχε να κάνει και με τη φιλοσοφία του Μπούργος. Ο Τερζής έκανε αλλαγές οι οποίες του βγήκαν και ο Άρης δε θύμιζε σκορποχώρι. 

Στα συν η απόδοση του Μαζικού και του Εμπακατά, που δημιουργεί συνθήκες ανταγωνισμού για τα άκρα της άμυνας και συγχρόνως δίνει λύσεις ασφαλείας για τον προπονητή. Το είχα γράψει εδώ και καιρό ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο όλοι οι παίκτες αμύνονται. Στο α’ ημίχρονο του αγώνα με τον ΠΑΟΚ ο Ντιόπ ήταν και πάλι αδύναμος κρίκος. Η αυταπάρνηση όμως των ακραίων Μαντσίνι και Ματέο σε συνδυασμό με το καλό παιχνίδι των δύο ακραίων αμυντικών, βοήθησε το κεντρικό δίδυμο Μπράμπετς-Φαμπιάνο, να κάνει καλά αυτό που ξέρει.

Στα αρνητικά οι βιολογική ετοιμότητα του Ζερβίνιο και του Ιτούρμπε, όπως και του Ντιόπ, που συμμετοχή τους είναι, τουλάχιστον μέχρι τώρα, εξακολουθεί να προβληματίζει.

FOCUS
Ο κ. Ρασβάν Λουτσέσκου, είναι καλό να επιχειρεί για προσωπικό όφελος με επικοινωνιακά τρικ, να κερδίσει την κλονισμένη συμπάθεια του κόσμου του ΠΑΟΚ, αλλά όπως αφουγκράζομαι πλέον είναι μάταιος κόπος. Εκτός των άλλων μάλιστα επειδή βρίσκεται υπό πίεση κάνει και άστοχες επιλογές δηλώσεων, όπως μετά το ντέρμπι, οι οποίες μειώνουν τον ΠΑΟΚ του οποίου είναι προπονητής.

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook