Σοκαρισμένη η κοινή γνώμη και ιδιαίτερα η φίλαθλη για τα όσα εξωαγωνιστικά ακολούθησαν το ντέρμπι
Ολυμπιακού–
Άρη(δύο ομάδες που οι πρόεδροι τους διατηρούν άριστες σχέσεις), αδυνατούσε να πιστέψει, πολύ περισσότερο και να κατανοήσει, όλα όσα ανομολόγητα και φοβερά συνέβησαν.
Και τα οποία καταγράφηκαν μόνο στο φύλλο αγώνα με αυτονόητη και δεδομένη την αποσιώπηση τους από το σύνολο των ΜΜΕ του λεκανοπεδίου, πλην ελαχίστων και τιμητικών εξαιρέσεων. Σαφέστατα και κατά πάσα πιθανότητα όλα αυτά τα εξόχως επιβαρυντικά για τον οικοδεσπότη πρόεδρο δεν θα έβλεπαν ποτέ το φως της δημοσιότητας και θα είχαν την ίδια μοίρα της αμαρτωλής αποσιώπησης και συγκάλυψης, αν αυτή τη φορά οι κατά συρροή μπουκαδόροι δεν έπεφταν πάνω στην περίπτωση. Και η περίπτωση αυτή δεν ήταν άλλη από το να επιλέξουν λάθος στόχο (αν θέλετε και θύμα). Η ατιμωρισία, οι ποινές - χάδια και οι φοβισμένοι διαιτητές που δεν τολμούσαν να αντιδράσουν και δεχόντουσαν αδιαμαρτύρητα τις απειλές, τις επιθετικές συμπεριφορές και τους εκβιασμούς, άφηναν ελεύθερο το πεδίο δράσης σε κάποιους που το ισχυρό εκτόπισμα τους - ιδιαίτερα το επικοινωνιακό – σχεδόν τους τρόμαζε.
Να όμως που ο διάβολος έσπασε το πόδι του – ιστορική φράση από τον παλιό πρόεδρο τους Σωκράτη Κόκκαλη όταν έφαγε την μεγάλη φάπα από τον
ΠΑΟΚ– και αυτή την φορά έπεσαν πάνω σε τοίχο και τσαλακώθηκαν πολύ άσχημα. Και ο τοίχος αυτός δεν ήταν άλλος από έναν θαρραλέο διαιτητή που δεν κόλωσε και δεν κιότεψε. Ο Τάσος Σιδηρόπουλος άκουσε και ανέχθηκε με ψυχραιμία ένα ελλεεινό υβρεολόγιο του οποίου η χυδαιότητα σοκάρει και προβληματίζει συγχρόνως, από τη στιγμή που νέα παιδιά θα βρέθηκαν μπροστά στην πρόκληση να διαβάσουν, να δουν ή να ακούσουν τέτοιου επιπέδου συμπεριφορές από προβεβλημένους παράγοντες του αθλητικού χώρου. Οι περισσότεροι απο εσάς πιθανότατα θα έχετε πληροφορηθεί από εκπομπές (όπως η «Δίκη» με τον Κυριάκο Θωμαϊδη) αλλά και από διαδικτυακές διαρροές το σύνολο των απειλών και των ύβρεων που εκτόξευσε ο πρόεδρος των ερυθρολεύκων.
Ειλικρινά αυτά που γράφτηκαν στο φύλλο αγώνα τρομάζουν και προβληματίζουν. Μερικές φορές και όταν το επιτάσσουν οι περιστάσεις οι «Ελεύθερες Σκέψεις» αναδημοσιεύουν κάποιες σκληρές εκφράσεις. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως μας προκαλεί φρίκη και απέχθεια και δεν θα επιχειρήσουμε την παραμικρή κίνηση να αναφερθούμε σε έστω και μία από τις χυδαίες και άθλιες εκφράσεις που καταγράφει ο Σιδηρόπουλος στο φύλλο αγώνα. Δεν ξέρουμε (αν και υποπτευόμαστε) ποια εξέλιξη θα έχει αυτή η υπόθεση. Μια πρώτη προσπάθεια πιθανότατα θα γίνει για να υποβαθμιστεί και να απαξιωθεί ότι έγραψε ο Σιδηρόπουλος (ήδη ο αρμόδιος παρατηρητής δεν έγραψε ο αθεόφοβος τίποτα στην έκθεση του για αυτό το περιστατικό).
Η κοινή γνώμη είναι προϊδεασμένη για μια ποινή - ελαφρύ χάδι χωρίς αυτό να της προκαλεί καμία απορία, από τη στιγμή που είναι συνηθισμένη σε παρόμοιες καταστάσεις με τους συγκεκριμένους πρωταγωνιστές. Της αρκεί – της κοινής γνώμης – να απολαμβάνει αυτή τη στιγμή την «έξαψη» που προκάλεσε στον... ποιητή της Τρούμπας ένας θαρραλέος Έλληνας διαιτητής. Είναι κάτι πολύ πιο σημαντικό από την απόφαση που θα πάρει ένα - φοβισμένο κι αυτό – θεσμικό όργανο.
ΥΓ: Η άγρια και άθλια επίθεση Μαρινάκη στο Σιδηρόπουλο προκαλεί όπως είναι επόμενο και εύλογα ερωτηματικά τα οποία αφορούν την ιδιαίτερη σχέση των δύο ομάδων. Ο Άρης έδωσε συγχαρητήρια στο διαιτητή και ο ομογάλακτος σε προεδρικό βέβαια επίπεδο αντίπαλος του, του επετέθη με σφοδρότητα. Αλήθεια τι συνέβη; Υπάρχει ρωγμή; Υπήρξε ασυνεννοησία; Ο χρόνος θα δείξει. Μέχρι τότε καλό θα ήταν κάποιοι να φροντίζουν να μην εκθέτουν και να μην εκτίθενται. Υπάρχουν και οι οπαδοί που δεν ανέχονται κάποια πράγματα, όπως το αφήγημα ότι και οι δύο αποτελούν στόχο του κατεστημένου κι έχουν κοινή αντιμετώπιση, ακόμη και σε επιχειρηματικό επίπεδο. Τελικά εδώ τι συνέβη; Γιατί εξαγριώθηκε το μεγάλο αφεντικό;
