Μια δεκαετία πέρασε από το ατύχημα που άλλαξε για πάντα τη ζωή του Μίκαελ Σουμάχερ και της οικογένειας του. Στις 29 Δεκεμβρίου του 2013, ένα χρόνο μετά την απόσυρση του από το τιμόνι της F1, ο έμπειρος οδηγός είχε πάει διακοπές για τις γιορτές των Χριστουγέννων στο Μεριμπέλ της Γαλλίας και ενώ έκανε σκι τραυματίστηκε, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.
Το 2014 ο Σουμάχερ βγήκε από το κώμα και μεταφέρθηκε σε ένα νοσοκομείο της Λωζάνης και τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους στο σπίτι του. Εκεί, εκτός από την οικογένεια του, η οποία φρόντισε να χτίσει ένα ασφαλές τείχος γύρω του, τον επισκέφθηκαν και λίγα ακόμη άτομα, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο Ross Brawn και ο Jean Todt. Ο τελευταίος, μάλιστα, μιλώντας στην L Equipe είχε υποστηρίξει: «Είναι διαφορετικός και καθοδηγείται υπέροχα από τη γυναίκα και τα παιδιά του που τον προστατεύουν. Η ζωή του είναι διαφορετική τώρα και έχω το προνόμιο να μοιράζομαι στιγμές μαζί του. Αυτό είναι το μόνο που πρέπει να πω. Δυστυχώς, η μοίρα τον χτύπησε πριν από 10 χρόνια, δεν είναι πλέον ο Μίκαελ που ξέραμε στη Formula 1».
Το ατύχημα
Παρά το γεγονός ότι είναι σκιέρ βέλτιστου επιπέδου, «ένας από τους καλύτερους που έχω δει ως μη επαγγελματίας», σύμφωνα με όσα είχε πει ο Hubertus von Hohenloe, Ολυμπιονίκης του σκι, εκείνη την ημέρα όλα πήγαν στραβά.
Μετά τις 11:00 το πρωί, ο Σουμάχερ κατέβηκε σε μια διασταύρωση δύο διαδρόμων στο γαλλικό σταθμό Μεριμπέλ, ενός κόκκινου και ενός μπλε. Συνέχισε κατά μήκος ενός από αυτά, με κανονική ταχύτητα, μέχρι να φύγει από τα σημειωμένα περιθώρια, έχασε τον έλεγχο όταν χτύπησε πάνω σε μια πέτρα και έπεσε μπροστά. Ο βράχος που χτύπησε και του έσπασε το κράνος, ήταν οκτώ μέτρα από τη σημαδεμένη άκρη και έπεσε ένα μέτρο πιο μακριά. Τότε ειπώθηκε ότι ήταν απερίσκεπτο, ότι είχε ενεργήσει απερίσκεπτα, αλλά η εκπρόσωπος της οικογένειας ξεκαθάρισε ότι το έκανε «για να βοηθήσει έναν σκιέρ που είχε πέσει » .
Προβλήματα διάσωσης
Ο Στεφάν Μποζόν, ο συντονιστής έκτακτης ανάγκης που έσωσε τον Μίκαελ Σουμάχερ, αφηγήθηκε τις πρώτες στιγμές μετά την πτώση: «Λάβαμε μια κλήση από τους διασώστες στο βουνό, που φρόντισαν τον Μίκαελ στην πλαγιά. Μας είπαν ότι προσγειώθηκε στο κεφάλι του και τραυματίστηκε σοβαρά. Έστειλα αμέσως το ελικόπτερο για να πάει στην περιοχή. Ακόμα, θυμάμαι ότι οι γιατροί έκτακτης ανάγκης στο ελικόπτερο είχαν προβλήματα στις πλαγιές, λόγω της περίπλοκης φύσης της περιοχής του ατυχήματος».
Το ελικόπτερο που τον παρέλαβε, τον μετέφερε αρχικά σε ένα μικρό νοσοκομείο της περιοχής, αν και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού η κατάσταση του Σουμάχερ , ο οποίος μέχρι τότε είχε τις αισθήσεις του, επιδεινώθηκε δραστικά. Μόλις έχασε τις αισθήσεις του και χρειάστηκε να διασωληνωθεί, ο πιλότος έλαβε το μήνυμα να αλλάξει πορεία προς τη Γκρενόμπλ. Μόλις έφτασε εκεί, υποβλήθηκε σε μια επείγουσα χειρουργική επέμβαση για να αντιμετωπιστεί η ενδοκρανιακή πίεση στον εγκέφαλο του. Ο Δρ Jean-François Payen , επικεφαλής νευροχειρουργικής, μετά την επέμβαση εξέδωσε την πρώτη ιατρική έκθεση: «Βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση. Μπορεί να ειπωθεί ότι η ζωτική του πρόγνωση αμφισβητείται. Η κατάστασή του είναι πολύ σοβαρή. Προς το παρόν, δεν μπορούμε να πούμε τίποτα για την τύχη του Μίκαελ Σουμάχερ. Είναι πολύ νωρίς για να σχολιάσουμε το παραμικρό. Μπορούμε να πούμε ότι βιώνει μια πολύ σοβαρή κατάσταση. Στόχος μας είναι να περιορίσουμε την αύξηση της ενδοκρανιακής πίεσης και να διασφαλίσουμε ότι η οξυγόνωση του εγκεφάλου του είναι σωστή».
Τραύμα στο κεφάλι του Σουμάχερ
Δεύτερη παρέμβαση
Το βράδυ της 30ης Δεκεμβρίου , ο Σουμάχερ υποβλήθηκε σε δεύτερη επέμβαση για να προσπαθήσει να αποστραγγίσει μέρος του μεγάλου οιδήματος που είχε συσσωρευτεί στον εγκέφαλό του. «Ο ασθενής παρουσίασε μια ελαφρά βελτίωση στην ενδοκρανιακή πίεση, η οποία μας οδήγησε να κάνουμε αξονική τομογραφία χωρίς κανένα κίνδυνο. Έδειξε ορισμένα συμπτώματα που ήταν σχετικά σταθερά, δεν υπήρχαν σημάδια επιδείνωσης της αρχικής κατάστασης.
Συζητήσαμε με όλους τους γιατρούς και αποφασίσαμε σε μια επέμβαση παρέμβασης που δεν είχε προγραμματιστεί και που μας επέτρεψε να αντιμετωπίσουμε πιο αποτελεσματικά την αύξηση της ενδοκρανιακής πίεσης», αποκάλυψε ο Δρ Payen, στις 31 ενώ συνέχισε: «Στην επέμβαση, που ξεκίνησε στις 22:00 και διήρκεσε δύο ώρες, παροχετεύθηκε το αιμάτωμα που βρίσκεται στην αριστερή περιοχή του εγκεφάλου και τοποθετήθηκε συσκευή μείωσης της ενδοκρανιακής πίεσης.
Υπάρχουν ακόμα πολλές αιμορραγίες. Η επέμβαση ήταν αποτελεσματική και επέτρεψε να εκκενωθεί σωστά και ικανοποιητικά το αιμάτωμα όλο το πρωί. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμα πολλές εγκεφαλικές αιμορραγίες. Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι εκτός κινδύνου, αλλά έχουμε κερδίσει λίγο χρόνο στην εξέλιξη του ασθενούς».
Βγήκε από το κώμα
Μετά από 170 ημέρες, στις 16 Ιουνίου 2014, η οικογένεια με επίσημη δήλωση της ενημέρωση ότι ο Σουμάχερ είχε βγει από το κώμα και άρχιζε το μεγάλο ταξίδι της αποκατάστασης: «Ο Μίκαελ έχει φύγει από τη Γκρενόμπλ για να συνεχίσει τη μακρά φάση της αποκατάστασης. Δεν είναι πλέον σε κώμα! Η οικογένειά του θα ήθελε να ευχαριστήσει όλους όσους έστειλαν τις ευχές τους στον Μίκαελ. Είμαστε σίγουροι ότι τον βοήθησαν. Προχωρώντας, ζητάμε να γίνει κατανοητό ότι η αποκατάστασή του θα γίνει ιδιωτικά».
Κατάσταση εγκεφάλου Schumacher
Προς την Ελβετία
Στις 20 Ιουνίου, ο Σουμάχερ μεταφέρθηκε από το Νοσοκομείο της Γκρενόμπλ σε Νοσοκομείο στη Λωζάνη και αποκαλύφθηκαν επίσης αρκετές λεπτομέρειες για την κατάστασή του. Η μεταφορά αυτή έγινε γιατί το νοσοκομείο, όπου νοσηλευόταν, δεν μπορούσε να του προσφέρει τίποτα περισσότερο στην ανάρρωση του και έπρεπε να μεταφερθεί σε άλλο μέρος ειδικευμένο στη νευρολογία. Δεν υπήρχε πλέον άμεσος κίνδυνος θανάτου και η Ελβετία ήταν ένα μέρος, όπου η οικογένειά του θα είχε ακόμη πιο άμεση και οικεία πρόσβαση στον ασθενή, καθώς το νέο κέντρο ήταν εξοπλισμένο με μεγαλύτερα μέτρα ασφαλείας και πολύ κοντά στο σπίτι του πιλότου.
Οι πιθανές συνέπειες
Σε εκείνο το σημείο, άρχισε πάλι μια σειρά από πληροφορίες που έκαναν εικασίες για τις πιθανές συνέπειες και την κατάσταση του πιλότου. Είχε όντως ξυπνήσει; Ήταν ζωντανός; Ήταν ερωτήσεις που έκαναν όλοι και δεν ήταν εύκολο να απαντηθούν. Ο Σουμάχερ είχε βιώσει περιόδους συνείδησης που διήρκεσαν πολλές ώρες. Ακόμη και κατά τη μεταφορά του, οι νοσοκόμες που τον συνόδευαν στο ασθενοφόρο έκαναν λόγο για κινήσεις του κεφαλιού και ανοιχτά μάτια. Είχε επίγνωση του τι συνέβαινε γύρω του και ποιοι ήταν μαζί του. Δεν υπήρχαν εικόνες, αφού τα κινητά τους κατασχέθηκαν για να μην μπορούν να τραβήξουν ή να καταγράψουν εικόνες. Λέγεται ότι ήταν γύρω στα 50 κιλά. Λεγόταν, επίσης, ότι παρέμεινε σε ψευδοκώμα. Ήταν πολύ δύσκολο να γνωρίζουμε ακριβώς την πραγματική κατάσταση, αν και ορισμένοι γιατροί μιλούσαν ήδη για «σύνδρομο αιχμαλωσίας» , μια κατάσταση που εμφανίζεται σε αυτόν τον τύπο ασθενών που έχει υποστεί τεράστια εγκεφαλική βλάβη. Προτεραιότητα ήταν η διέγερση του εγκεφάλου, ώστε να μπορεί να ανακτήσει βασικές λειτουργίες, όπως η ομιλία και η κίνηση. Στο δωμάτιό του, σύμφωνα με τα γερμανικά ΜΜΕ, υπήρχε έτοιμο μηχάνημα σε περίπτωση που υπήρχε πρόβλημα και χρειαζόταν να τον βοηθήσουν να αναπνεύσει επειγόντως. Αναφέρθηκε ότι ούτε από το ατύχημα μπορούσε να φάει αφού δεν μπορούσε να χωνέψει την τροφή.
Κινητικά ερεθίσματα
Εκείνες τις μέρες ειπώθηκε ότι ο Σουμάχερ υποβαλλόταν σε θεραπεία για να προσπαθήσει να ενεργοποιήσει την περιοχή του εγκεφάλου που ρυθμίζει την κινητική λειτουργία. Στην Ιταλία δημοσιεύτηκε ότι διεγείρεται εξωτερικά μέσω μιας εξελιγμένης συσκευής που ονομάζεται Erigo, από την εταιρεία Hocoma. Πρόκειται για ένα ρομποτικό κρεβάτι ή εξωσκελετό, με το οποίο ο ασθενής τοποθετείται όρθιος και κινούνται τα άκρα του. Είναι ένας τρόπος για να θυμάται το σώμα την κίνηση και να αντιδρά. Η κίνηση παρήχθη από τον μηχανισμό και όχι από τις παρορμήσεις του ίδιου του Μίκαελ, σύμφωνα με τις πληροφορίες.
Ρομποτικό κρεβάτι Σουμάχερ
Μόνο οι πιο κοντινοί
Ο Σουμάχερ δέχτηκε αρκετούς επισκέπτες τους τρεις μήνες που ακολούθησαν. Στη συνέχεια, η πνευμονία ανάγκασε τους γιατρούς να απαγορεύσουν τις επισκέψεις λόγω του κινδύνου λοίμωξης του αναπνευστικού. Ο Ρος Μπράουν ήταν ένας από τους τακτικούς στην αρχή, ο οποίος τον ενθάρρυνε με ηχογραφήσεις των ραδιοφωνικών συνομιλιών των δύο τους στους αγώνες με τη Ferrari. Ούτε σε εκείνον επέτρεπαν να πηγαίνει οι γιατροί.
Επέστρεψε στο σπίτι
Στις 9 Σεπτεμβρίου 2014, έγινε μια άλλη σημαντική δήλωση για τον Σουμάχερ. «Από εδώ και στο εξής, η ανάρρωση του θα πραγματοποιείται στο σπίτι. Λαμβάνοντας υπόψη τους τραυματισμούς που υπέστη, υπήρξε πρόοδος τις τελευταίες εβδομάδες και μήνες. Ωστόσο, υπάρχει ακόμη ένας μακρύς και περίπλοκος δρόμος μπροστά μας. Θα θέλαμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε ολόκληρη την ομάδα φροντίδας της Λωζάνης για την ικανή δουλειά της. Ζητάμε να συνεχίσει να γίνεται σεβαστή η ιδιωτική ζωή της οικογένειας του Michael και να αποφευχθούν οι φήμες για την κατάστασή του», τόνισε η εκπρόσωπος της οικογένειας.
Πληροφορίες υποστήριζαν ότι η οικογένεια δαπάνησε ένα ποσό 12 εκατομμυρίων για να ανακαινίσει το σπίτι και πλήρωσε μια ομάδα 15 ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων γιατρών και νοσοκόμων, για να φροντίζουν τον πιλότο ανά πάσα στιγμή. Τίποτα δεν επιβεβαιώθηκε, όμως, επίσημα.
Θεραπεία στο Παρίσι
Για πέντε χρόνια, κανείς δεν ήξερε τι συμβαίνει μέσα στην έπαυλη του Σουμάχερ. Τον Σεπτέμβριο του 2019 έγινε γνωστό ότι βρισκόταν στο Ευρωπαϊκό Νοσοκομείο Georges Pompidou στο Παρίσι και υποβαλλόταν σε μυστική θεραπεία με έγχυση βλαστοκυττάρων, που πραγματοποιήθηκε από το τμήμα Καρδιαγγειακής Χειρουργικής υπό τον Δρ. Philippe Menasché.
Το «Le Parisien» ανέφερε ότι το ιατρικό κέντρο είχε γίνει «καταφύγιο». Ωστόσο, κατάφεραν να μιλήσουν με μία από τις νοσοκόμες που ήταν επιφορτισμένες με τη φροντίδα του πιλότου, η οποία αποκάλυψε ότι είχε τις αισθήσεις του.
Μετά από πολλές εικασίες σχετικά με τη φύση της θεραπείας και ότι θα μπορούσε να είναι μια πειραματική θεραπεία, ο καρδιολόγος Philippe Menasché τοποθετήθηκε δημόσια υποστηρίζοντας: «Δεν κάνω θαύματα. Με την ομάδα μου δεν κάνουμε κανένα πείραμα, ένας αποτρόπαιος όρος που δεν αντιστοιχεί με το όραμα της ιατρικής. Υπήρξε μεγάλη πρόοδος τα τελευταία 20 χρόνια, αλλά η αλήθεια είναι ότι εξακολουθούμε να γνωρίζουμε πολύ λίγα για τα βλαστοκύτταρα». Ένα χρόνο αργότερα, το 2020, υπήρξαν εικασίες για άλλη μια επίσκεψη στο Παρίσι και το ενδεχόμενο νέας επέμβασης, κάτι που η οικογένεια δεν επιβεβαίωσε.
Τον Ιούνιο του 2020 τον επισκέφτηκε ο Φελίπε Μάσα, πρώην συμπαίκτης του στη Ferrari. «Ξέρω πώς είναι, έχω πληροφορίες. Η σχέση μου μαζί του ήταν πάντα πολύ στενή. Νομίζω ότι το κυριότερο σε όλο αυτό είναι ότι ξέρουμε ότι η κατάστασή του δεν είναι εύκολη, ότι είναι σε δύσκολη φάση, αλλά εμείς πρέπει να τον σεβαστούμε. Ποιος είμαι εγώ, εξάλλου, να το κάνω;» είχε τονίσει μετά την επίσκεψη του.
Έκτοτε, κανείς δεν είχε νέα για τον Σουμάχερ μέχρι που ένα νέο ντοκιμαντέρ, το «Being Michael», έκανε την εμφάνιση του. Εκεί υπήρχαν μαρτυρίες συγγενικών προσώπων, φίλων και στενών συνεργατών μου μιλούσαν για εκείνον. Ο αδερφός του, Ραλφ Σουμάχερ, μίλησε επίσης για το πώς του έλειψε ο Μίκαελ 10 χρόνια μετά το ατύχημα και αποκάλυψε κάποιες βελτιώσεις. Ας ελπίσουμε ότι στο εγγύς μέλλον, θα υπάρξει περισσότερες πληροφορίες για τον Μίκαελ Σουμάχερ.
Με πληροφορίες από τη marca
Πηγή φωτογραφιών: marca