Θυμάμαι όταν ο Χοσέ Κρέσπο είχε αποχωρήσει
από τον ΠΑΟΚ για να πάει στην Κύπρο το
καλοκαίρι του 2022 είχε αναφέρει σε
συνέντευξη που είχαμε κάνει στο
Metropolis ότι οι ομάδες του Λουτσέσκου
θέλουν λίγο χρόνο να πάρουν μπρος, γι’
αυτό και όταν υπάρχουν αγώνες προκριματικών,
καλό είναι ο ο Δικέφαλος να κρατά τον
κορμό του. Λίγες εβδομάδες μετά, ο ΠΑΟΚ
βίωνε το σοκ του αποκλεισμού από την
Λέφσκι που, όπως αποδείχθηκε στην
συνέχεια, οδήγησε στο να προωθηθούν
παίκτες όπως ο Κουλιεράκης και ο
Κωνσταντέλιας, με τα γνωστά ευεργετικά
αποτελέσματα.
Πέρυσι το καλοκαίρι ήταν δύσκολη η
κατάσταση στα προκριματικά, γιατί η
σοβαρή ενίσχυση ήρθε μέσα από πωλήσεις
παικτών και την πρόκριση στους ομίλους
του Conference και αυτή η
επιλογή έδωσε το δικαίωμα στον φετινό
ΠΑΟΚ να εστιάσει στην στρατηγική επιλογή
της διατήρησης όλου του βασικού κορμού.
Προς τι, όμως όλη αυτή η ανάλυση; Για να εξηγήσω
γιατί στηρίζω την πεποίθησή μου ότι ο
ΠΑΟΚ του δεύτερου αγώνα με την Μπόρατς
στην Μπάνια Λούκα δεν θα θυμίζει σε
τίποτα εκείνον του ματς που παρακολουθήσαμε χθες
στην Τούμπα.
Καταρχάς, δεν υπήρχε κανείς παίκτης του
ΠΑΟΚ που να έπιασε έστω το 60% της περσινής
απόδοσής του. Ακόμη και ο Κουλιεράκης
που πέτυχε τα δύο γκολ, κατά δήλωση
Λουτσέσκου ο κορυφαίος της ομάδας, έχει
δώσει στην ομάδα πολύ καλύτερα παιχνίδια, χωρίς
επιπόλαιες ενέργειες όπως αυτή στο
πέναλτι της ισοφάρισης που, πάντως,
θεωρώ ότι συνιστά πολύ στείρα εφαρμογή
του κανονισμού. Δεν θέλω, όμως, σε καμία
περίπτωση να σταθώ στην διαιτησία του
χθεσινού αγώνα, αν και η φάση του δεύτερου
τέρματος χωράει πολλή κουβέντα για το
αν έπρεπε να δοθεί οφσάιντ σε συμπαίκτη
του Κουλάσιν που σκόραρε.
Οπότε, επανέρχομαι στη φόρμα των παικτών
του ΠΑΟΚ που η έλλειψή της φάνηκε και
στην φάση της ισοφάρισης του 2-2 στο
φινάλε του πρώτου μέρους. Όταν βλέπεις
τον Τάισον, τον κατά γενική ομολογία,
κορυφαίο «οδηγητή μπάλας» στο ελληνικό
πρωτάθλημα, να κάνει τόσο επιπόλαια
κούρσα και να χάνει την μπάλα, δίνοντας
στους Βόσνιους το δικαίωμα να βγουν σε
κόντρα επίθεση δεν υπάρχουν πολλά να
πεις.
Απλά μπορείς να επικαλεστείς την γλώσσα
των μαθηματικών και της επιστήμης της
λογικής που λέει ότι αν στο πρώτο ματς
που ο ΠΑΟΚ είναι ακόμη κατά πολύ ανέτοιμος
σε σχέση με αυτό που μπορεί να παίξει,
παίρνει τη νίκη, τότε μία εβδομάδα μετά,
η απόδοσή του μπορεί να ανέβει αρκετά,
ακριβώς γιατί είναι ομάδα που έχει
διατηρήσει αναλλοίωτο κορμό σε σχέση
με πέρυσι και οι παίκτες του αρχίζουν
να βρίσκουν ρυθμό.
To συντηρητικό
παιχνίδι και ο Σαμάτα
Εδώ είναι που αποκτά αξία και ο ρόλος
που μπορεί να παίξει ένας προπονητής.
Ο Λουτσέσκου δουλεύει με την συγκεκριμένη
ομάδα για τρίτη χρονιά και γνωρίζει
ακριβώς σε ποια κατάσταση βρίσκεται
κάθε περίοδο. Και επειδή αντιλαμβάνεται
ότι τώρα ο ΠΑΟΚ είναι ανέτοιμος, προτάσσει
τον ρεαλισμό που χθες τον οδήγησε στο να προσεγγίσει πιο συντηρητικά το
δεύτερο μέρος. Από την στιγμή που ο ΠΑΟΚ
βρήκε το τρίτο γκολ με τον Εκόνγκ και
πήρε προβάδισμα νίκης, βασικό μέλημά
του ήταν να την «κλειδώσει», να μην
απειληθεί, δηλαδή, ξανά από τους παίκτες
της Μπόρατς, όπως και συνέβη και μετά
να παίξει και άλλο τέρμα.
Θα μπορούσε
να το είχε πετύχει αν διέθετε έναν άλλο
φορ στην θέση του Σαμάτα και δεν είναι
πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Η φάση
που ο Κουλάσιν βάζει το πόδι του
προλαβαίνοντας τον Τανζανό και στέλνει
την μπάλα στο αριστερό δοκάρι, είναι η
επιτομή της παρουσίας του Αλί για έναν
χρόνο στον ΠΑΟΚ. Είναι φιλότιμος,
προσπαθεί, σκίζεται για την ομάδα, αλλά
δεν διαθέτει την γρήγορη σκέψη που
οφείλει να έχει ένας επιθετικός περιοχής
για να βγαίνει πρώτος στην μπάλα, μπροστά
από τους αντίπαλους αμυντικούς και να
έρχεται σε θέση βολής.
Μπορεί χθες την
δουλειά στο σκοράρισμα να την έκαναν
δύο στόπερ, ακριβώς γιατί η Μπόρατς έχει
μεγάλη αδυναμία στις στημένες φάσεις
και φάνηκε και στα παιχνίδια με τη
Εγκνάτια που απείλησε αρκετά με κόρνερ
στο Ελμπασάν, σε επόμενες προκριματικές φάσεις όμως
αν δεν «ζητήσει» γκολ ο βασικός του φορ,
πιθανόν αυτό να παίξει καταλυτικό ρόλο
σε επόμενη πρόκριση ή μη. Και προσέξτε:
ο Σαμάτα είναι ο επιθετικός που έχει
δεχθεί την περισσότερη θετική ενέργεια
από την κερκίδα της Τούμπας, δεν μπορεί
όμως να πάρει μπρος και να γίνει ένας
επιθετικός επαρκής για τις ανάγκες του
ΠΑΟΚ.
Ο Τισουντάλι ενισχύει το μεγαλύτερο
όπλο του ΠΑΟΚ
Εχοντας κατά νου και τα όσα ανέλυσα πιο
πάνω για τον Σαμάτα, κι αφού τονίσω ότι
δεν πιστεύω ότι ο ΠΑΟΚ μπορεί να
αντιμετωπίσει πρόβλημα στη Βοσνία
επειδή έχει έναν φορ που βρίσκεται
μακριά από το γκολ, ας υπογραμμίσω ότι η
ενίσχυση που παίρνει ο Δικέφαλος
επιθετικά αποκτώντας τον Τισουντάλι
είναι πολύ μεγάλη.
Η καριέρα του στο
Βέλγιο γενικά και στην Γάνδη ειδικότερα,
έχει δείξει ότι είναι παίκτης υψηλής
ποιότητας που μπορεί να ανεβάσει τo
επίπεδο του ΠΑΟΚ επιθετικά και να
αποκτήσει έναν ακόμη πόλο στο σκοράρισμα
και την δημιουργία.
Επειδή, μάλιοτα, η
όποια ανάλυση κάνουμε γίνεται με μέτρο
σύγκρισης, το τι επιπέδου ομάδες παίζουν
εν τέλει στη φάση των ομίλων του
Champions League, η λογική λέει ότι με έναν
πιο κλασικό φορ περιοχής (γιατί ο
Τισουντάλ,ι μπορεί να παίξει και
περιφερειακά) ο ΠΑΟΚ θα είναι πλήρης
για την μεγαλύτερη αγωνιστική πρόκληση
της σύγχρονης ιστορίας του.
