Γράφει ο Θάνος Μπούζας
Ο ΠΑΟΚ κατάφερε να ξεπεράσει τον «κακό» εαυτό του πρώτου ημιχρόνου και να πετύχει μια σπουδαία νίκη στη Λαμίατόσο σε βαθμολογικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Ήταν ένα ματς θρίλερ. Ένα ματς που αν είσαι φίλαθλος χαίρεσαι να βλέπεις αλλά αν υποστηρίζεις τον ΠΑΟΚ ζεις σε μια ακατάπαυστη ποδοσφαιρική αγωνία. Στο πρώτο ημίχρονο η γηπεδούχος Λαμία θα μπορούσε να πετύχει ακόμη και ένα δεύτερο τέρμα όμως ο Κοτάρσκι σε δύο περιπτώσεις έσβησε τα λάθη της υπόλοιπης ομάδας και διατήρησε τη δυνατότητα της αντεπίθεσης που έγινε στο δεύτερο ημίχρονο.
Εάν θέλεις να λέγεσαι μια ομάδα που διεκδικεί πρωτάθλημα με αξιόλογες πιθανότητες, δε δύνασαι να πραγματοποιείς εμφανίσεις όπως αυτή στα 45 πρώτα λεπτά. Εκτός από το πρώτο τέταρτο όπου ο Δικέφαλος δημιούργησε δυο τρεις ευκαιρίες και ένα σουτ του Τάισον στο τέλος, βλέπαμε στο γήπεδο μια ομάδα που δεν ήξερε πως να λειτουργήσει και μια άλλη που έμοιαζε να γνωρίζει το τι θα κάνει ο αντίπαλός της απ’ έξω κι ανακατωτά.
Προσπαθώντας να διαπιστώσουμε που αντιμετώπιζε το μεγαλύτερο πρόβλημα η ομάδα, καταναλώσαμε όλη την ποδοσφαιρική σκέψη και λογική μας. Παντού!! Σε όλες τις γραμμές ο ΠΑΟΚ έμοιαζε αδύναμος, ασύνθετος και ανίκανος να μετατρέψει την προσπάθεια των παικτών του σε ουσία. Κατά την γνώμη μας το μέγιστο αρνητικό σημείο είναι η λειτουργία της αμυντικής γραμμής τις στιγμές που ο Δικέφαλος προσπαθεί να επιτεθεί.
Δυο στόπερ όχι γρήγορα, οι μπακ σχεδόν σε όλο το ημίχρονο προωθημένοι, πιο επιθετικογενείς από τους επιθετικούς και τους Καμαρά, Σβαμπ όχι μόνο να μην προσφέρουν δημιουργικά αλλά αντίθετα να σφραγίζουν με την απόδοσή την αρνητικότατη απόδοση της ομάδος.
Ο Δικέφαλος του Βορρά έμοιαζε μ’ ένα κακέκτυπο του πρόσφατου παρελθόντος, όταν και κατακτήθηκε το πρωτάθλημα. Με την έξοδο από τα αποδυτήρια και την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου οι ελπίδες για αλλαγή της απόδοσης του ΠΑΟΚ από το μαύρο στο άσπρο, συντονίστηκαν με την τριπλή αλλαγή στο 56΄. Και οι τρεις παίκτες που μπήκαν αποτέλεσαν το κλειδί για τη νίκη. Ο Οζντόεφ βελτίωσε το χώρο του κέντρου ενώ είχε και δοκάρι σε μια μεστή απόδοση.
Ο Ζίφκοβιτς πέτυχε ένα τρομερό γκολ με ένα σουτ στο γάμα του Κόστιτς. Ένα γκολ που ο ελάχιστος χρόνος εκτέλεσης, η δύσκολη τοποθέτηση του σώματος και η αποφυγή του μαρκαρίσματος του αντιπάλου , έγιναν σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Επίσης ο Τισουντάλι δείχνει και αποδεικνύει με τις εμφανίσεις του ότι είναι μια πολύ καλή μεταγραφή που ήδη άρχισε να προσφέρει αξιοποιώντας τις ικανότητες και δυνατότητές του.
Όλους τους παραπάνω μοιάζει να τους κατεύθυνε ο ποδοσφαιρικός τους πατέρας «Τάισον»! Δε σταμάτησε να προσφέρει και να προσπαθεί ακόμη και μετά τον τραυματισμό του και να ξεπερνά σαν έφηβος τον αντίπαλό του στην σέντρα-ασίστ που έκανε στο δεύτερο γκολ. Τα συμπεράσματά μας είναι αρκετά, πολυποίκιλα, με θετικό και αρνητικό πρόσημο.
Κατ’ αρχήν εάν επαναληφθεί ο τρόπος παιχνιδιού και η σύσταση της ενδεκάδας του πρώτου ημιχρόνου, ευθύνη θα φέρει ο προπονητής. Όπως ευθύνη με θετικό πρόσημο έχει ο Λουτσέσκου , γιατί επιτέλους για πρώτη φορά φέτος προχώρησε πολύ γρήγορα στο δεύτερο ημίχρονο στις αλλαγές. Αυτές ήταν σωστές και άλλαξαν πλήρως το ρου του αγώνα.
Για να αντιληφθούμε τα παραπάνω, τα στατιστικά στοιχεία είναι αυτά που μας καθοδηγούν στην εντέλεια αυτή τη φορά. Στο πρώτο μέρος 5 τελικές καμία στην εστία και στο δεύτερο ημίχρονο δέκα τελικές, έξι στην εστία, δύο γκολ και ένα δοκάρι. Τέλος εκτός από τους «τρεις» και τον Τάισον, ο Ντεσπόντοφ έδειξε ότι αν παίζει από την αρχή του ματς είναι πολύ πιο καλός και προσφέρει περισσότερα.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
