Δυστυχώς τα περιθώρια στενεύουν μετά και από την τελευταία ήττα. Οι περσινοί πρωταθλητές είναι υποχρεωμένοι να «αλλάξουν ρότα» ή «να το γυρίσουν», όπως συνηθίζεται να λέγεται στο ποδόσφαιρο, προκειμένου να διορθώσουν την παρουσία τους, όσο παραμένει ακόμη «ανοιχτός ο δρόμος» για την κατάκτηση του τίτλου και των όποιων διακρίσεων της φετινής αγωνιστικής περιόδου.
Το «κατεπειγόντως» στην συγκεκριμένη περίπτωση σημαίνει την αναγκαιότητα μιας άμεσης κινητοποίησης – θα προσθέταμε συγχρόνως και ενεργοποίησης του «όλου οργανισμού» – από τη στιγμή που το καμπανάκι του συναγερμού για την «αλλαγή ρότας» ήχησε εκκωφαντικά, μετά από την «δια περιπάτου» νίκη του Ολυμπιακού στην Τούμπα.
Ωστόσο, οι μακαρίως εφησυχάζοντες υπεύθυνοι μιας διαφαινόμενης εκτροπής έχουν κλείσει τα αυτιά τους και τα μάτια τους, αποφεύγοντας να αντιδράσουν, διαψεύδοντας διακινούμενα σενάρια (ακόμη και τερατώδη) που αναφέρουν επικίνδυνες καταστάσεις με εμφυλιοπολεμικές σχέσεις εντός των τειχών της Τούμπας. Ήρθε λοιπόν η ώρα τους να ξυπνήσουν, γιατί όπως όλα δείχνουν… δεν πάει άλλο. Το να ακούς ή να διαβάζεις, χωρίς μέχρι στιγμής να διαψεύδεται, ότι ο προπονητής σου χρησιμοποιεί μεθόδους που θα αποβούν εν γνώση του εις βάρος της ομάδας του, προκειμένου να καταδείξει την δυσαρέσκεια του με το στενό περιβάλλον του μεγαλομετόχου, είναι πέρα ως πέρα εκτός ορίων. Προσωπικά το θεωρώ αξιοκατάκριτο και ακραία επικίνδυνο. Ακόμη όμως πιο επικίνδυνη είναι η σιωπή εκείνων που έχουν ιερή υποχρέωση να μην επιτρέψουν να περάσουν το κατώφλι της Τούμπας, αυτού του είδους σενάρια. Τα οποία αναντίρρητα μπορούν να αποδειχθούν ωρολογιακές βόμβες στα θεμέλια και στη συνοχή του «όλου οργανισμού» και της προσπάθειας που καταβάλλει η ομάδα για την κατάκτηση των διακρίσεων της. Το πως επιβάλλεται να αντιδράσουν; Διαψεύδοντας και καταγγέλλοντας. Αν δεν το κάνουν, αφήνουν ελεύθερο το πεδίο για… δεύτερες σκέψεις, με ότι σημαίνει αυτό το τελευταίο.
Πάμε όμως στο θέμα του σημερινού μας σχολίου, ζητώντας συγνώμη γιατί ξεφύγαμε. Είναι αλήθεια ότι ο λόγος είναι σοβαρός. Στον τίτλο μας μιλάμε για την άμεση ανάγκη μιας επιδέξιας και καλά οργανωμένης αντίδρασης από πλευράς του «όλου οργανισμού», για να μπει φρένο σε ότι στρεβλό και αποσταθεροποιητικό έχει «περάσει» μέσα στην νοοτροπία της ομάδας και την εμποδίζει να πορευτεί φυσιολογικά. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η τρεκλίζουσα αγωνιστική συμπεριφορά της, με τις οβιδιακές της μεταμορφώσεις, τα σκωτσέζικα ντους και τα… μια στη ζέστη και μια στο κρύο, έχουν την αφορμή τους και την αιτία τους. Θες η ατολμία της διοίκησης, θες ο περίεργος χαρακτήρας του κόουτς, θες η ανικανότητα κάποιων παικτών ή τα δικαιολογημένα παράπονα τους για μεροληπτικές συμπεριφορές απέναντι τους; Μερικά από αυτά ή και όλα, σίγουρα αποτελούν σοβαρές αφορμές για να χαθεί όλο εκείνο το απίστευτο ψυχικό δέσιμο που υπήρχε και έφερε τις μεγάλες διακρίσεις και κατακτήσεις. Είναι αλήθεια πως κάτι δεν πάει καλά. Το ίδιο αλήθεια είναι όμως, ότι αν αυτό το «κάτι» που χάθηκε αναζητηθεί συνειδητά και ομόψυχα από όλους, θα ξαναβρεθεί. Η διακοπή του πρωταθλήματος δίνει μια ευεργετική ευκαιρία. Όσο ο δρόμος για τον τίτλο του πρωταθλητή είναι ανοιχτός, διοίκηση, κόουτς και παίκτες αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουν «να το γυρίσουν».
